Kabanata Dalawampu’t apat

Binagtas nila ni Clark ang mabako ngunit maluwag na kalsada. Kabilaan ang mga nagtatayugang puno at mga samo't saring mga ligaw na halaman maging mga bulaklak. Mataas ang lugar at pribado kaya walang mangingimi na akyatin ito.

The place is so quiet, fresh, and beautiful. Kung saan ang tanging maririnig mo lamang ay mga huni ng mga ibong pipit at kuliglig.

Binuksan ni Clark ang bintana ng sasakyan kaya't dumampi ang malamig na hangin sa balat ni Anya. Kay sarap nun sa pakiramdam. Malamig na sa bahaging iyon marahil ay dala na rin ng mga punong tumatakip sa haring araw.

Sa wakas ay narating nila ang tuktok ng burol at labis ang pagkamangha ng dalaga. Hindi na nito nahintay na pagbuksan siya ni Clark. Mabilis itong bumaba sa sasakyan at minalas ang kagandahan ng paligid.

She was mesmerized by the beauty of nature. Nasa mataas na bahagi sila ng burol at tanaw na tanaw mula roon ang malawak na karagatan. Sa gilid ng burol ay nakahanay ang iba't ibang uri ng mga gumamela na siyang nagsilb