Isabel assured me na mabait ang parents nya at makakasundo ko. Gosh. I felt like pumapanik ng ligaw pero girls edition. I shook my head trying to get rid of this weird feeling.
Dumaan muna kami ni Isabel sa isang flower shop. Iba talaga ang bango na nanggagaling sa mga fresh flowers. Nag-ikot ikot ako sa shop habang abala si Isabel sa pagpili ng flowers.
"Good evening." Bati ng staff ng flower shop sakin with a smile on her face. "May napili ka na ba?"
"Ohh not me." Magalang ko na sagot habang pareho kaming nakatingin sa mga nagkalat na iba't ibang kulay ng roses
I woke up early in the morning. Well, hindi naman talaga ako nakatulog ng maayos dahil sa kakaisip sa sitwasyon ko ngayon regarding Jean. Until now kasi hindi parin ako makapaniwala na she cheated on me with Grace. All i thought break na talaga sila and Jean totally forgotten her ex-girlfriend na best friend ko pa.Grace and I were best friend since High School. Marami kaming napagdaanan na dalawa. I was there when her parents died. She was there when my sister died pero lahat ng yon nasira dahil parehas kaming nainlove sa iisang tao.And since i moved sa ibang lugar ay hindi narin kami nakapag-usap ni Grace. Nalaman ko nalang na sya ang napangasawa ni Samantha Imperial na pinagtatrabahuhan ko as a company lawyer but we never had a chance magkausap.Hindi ko namalayan na nakagawa pala ako ng pagkakamali, na nakasakit ako ng hindi ko alam. Worst is, best friend ko pa. Naiwasan sana to
Chapter 25 will set on private, mas okay na nagiingat kaysa mawarningan ng watty.Magpapananghalian na ng matapos kami ni Isabel maglibot sa napakalaki nilang lupain. Sobrang hitik sa bunga ang iba't ibang uri ng mga puno, may mga nagkalat na kambing, kalabaw, at kabayo na malayang naglalakad sa farm. Mababait din ang mga tao kaya naenjoy ko talaga ang araw na to especially Isabel by my side kahit na naiinis ako kay Jean.Ang lakas naman ng loob nya para sabihin na mahal ko parin sya. Saan nya kaya nakuha ang ideya na yon? Dahil kahit pagbaliktarin pa ang mundo, maging puti man ang uwak ay wala na talaga akong nararamdaman ni katiting for Jean.Yes I'm mad with her dahil sa ginawa nyang panloloko sakin pero sa totoo lang nakakapagod din magalit. Lalo ngayong nalaman ko kung ano ang nangyari sa kanya sa US. Hindi biro ang depression, marami na itong napatay na tao. Mga taong
Madilim pa ng umalis kami paluwas ng Maynila para hindi abutan ng rush hours. Hindi narin kami kumain ng breakfast at bumili nalang sa drive thru ng isang sikat na fast food chain. Habang nakaupo sa backseat ay hindi ko mapigilang makaramdam ng antok at pagkabagot pero yung isip ko naglalaro parin about what had happened last night between Isabel and I.I won't lie that it upset me lalo na kay Mark. Ang haba haba ng araw na pwede syang tumawag at tinaon pa nya talaga don sa pinakaimportanteng oras. Naisip ko tuloy kung alam ba ni Mark yung ginagawa namin at si kontra sya."Are you okay Laura?" Tanong ni Isabel sakin mula sa passenger seat. Si Jean ang driver ngayong araw. "Bakit nakasambakol yang mukha mo?""Mm yes okay lang ako." Matipid kong sagot pero hindi ko sya tinitignan."Are you sure?" Pangungulit ni Isabel."Maybe she is hungr
In life maraming pangyayari na hindi maiiwasan whether you like it or not. Ganito ang nararamdaman at pinagdadaanan ngayon ni Jean. Sa ilang taong pananatili nya sa Amerika ay walang ginawa si Jean kundi mag-aral at magtrabaho para kalimutan ang lahat ng nangyari. Nang umuwi sya ng Pilipinas ay ang main purpose ni Jean nya ang magsimula ng bagong buhay pero hindi nya akalain na babalikan sya ng nakaraan. Si Laura.Unang una sanang gagawin ni Jean ay ang humingi ng tawad sa babaeng minahal nya, deep inside ay minamahal nya parin. Jean knew kung gaano kasakit yung nagawa nya kay Laura at napatunayan nya ito ng magakaharap silang dalawa pagkatapos ng ilang taon.And to her surprise, magkakilala pala sina Isabel at Laura plus they are both inlove with each other. Though there's a doubt in Jean's heart na baka Laura is doing this for a revenge but she knew the woman for so many years at hindi sya ganong klaseng tao.Jean
Hindi ako mapakali habang naghihinitay sa labas ng emergency room. Ako lang mag-sa dito sa hospital kung saan dinala si Jean pagkatapos nyang mabaril ng nagtangkang pumatay sakin. Wala parin si Isabel at abot langit na ang pag-aalala ko sa kanya. I also tried calling her pero nakapatay ang cellphone nya. Sana okay lang sya. I can't have anything bad happening to her baka hindi ko kayanin, baka mabaliw naa ako.I still couldn't believe na mangyayari ito sakin, samin. Especially to Jean. Why she had to take the bullet for me? There were so many questions lingered in my head pero kahit isa walang sagot. Pero ang importante ngayon ay ligtas si Jean dahil hindi ko mapapatawad ang aking sarili kung pati sya ay mawawala though she told me it was only in the shoulder but still she took the risk for me.Kahit hindi naging maganda yung ending ng relationship namin ni Jean ay may natitira parin akong concern for her. She is not bad person para isumpa ko hanggang
After an intimate night with Isabel. We both fall asleep in each other's arms. Nakatulog ako ng may ngiti sa labi at parang hinehele sa langit. With Isabel kasi everything is perfect despite of our situation right now. Sobrang saya ko kapag kasama ko sya, wala na akong mahihiling pa.Pero naisip ko rin, dapat matuto akong makipaglaban. I mean, yes I know how to use gun and all but I really need to learn more. Ayaw ko ng maging pabigat sa magkapatid lalong lalo na kay Isabel. What if sya naman ang mangailangan ng tulong ko? Paano kung sya naman ang mapahamak? How can I help her kung kahit sarili ko hindi ko kayang protektahan?Nagising ako ng alanganing oras ng makaramdam ng pagkauhaw. Dahan dahan akong tumayo at lumabas ng kwarto para kumuha ng tubig. Nakakabingi ang katahimikan ng buong condo, madilim at malamig.Pabalik na sana ako sa kwarto namin ni Isabel when I noticed Jean's room na nakaawang ang pintuan. Bigla tuloy akong nacurious
Pagkatapos naming kumain ni Isabel ay bumalik na kami sa condo. Alam nyo naman na hindi kami pwedeng magpakalat kalat sa kalsada dahil meron banta sa buhay namin. Since umalis si Jean para kitain si Grace ay kami lang ni Isabel ang naiwan. I would admit na hindi ko maiwasang makaramdam ng inggit dahil buti pa si Jean ay may chance na makausap si Grace, na they are still good friends despite of what happened.Sometimes life is unfair, kasi ako na nga yung nasaktan at naloko pero bakit parang ako pa ang may kasalanan. Siguro nga may pagkakamali rin ako at inaamin ko yun dahil nabulag din ako ng pagmamahal.Hiling ko lang sana ay makapag-usap kami ni Grace, magkaintindihan at magkapatawaran. Kahit hindi na maibalik yung dati naming pagkakaibigan na meron kaming dalawa basta mapatawad nya lang ako. Para narin sa ikakatahimik ng konsensya at buhay ko.I took a long bath to get rid of those thoughts also because I felt dirty dahil narin sa usok
Minsan alam ng langit kung ano yung nararamdaman natin. Maaliwalas kapag masaya, maulap kapag malungkot at umuulan kapag umiiyak samahan pa ng kidlat kapag galit.There was thunder and lighting right now pero hanggang ngayon nakaupo parin ako dito sa park. Hindi ko narin matandaan kung gaano na ba ako katagal dito simula ng umalis ako sa condo unit ni Isabel after what happened between Jean and I.The thought of Jean hurts me so much. I can't understand kung bakit nya ako nililito ng ganito, kung bakit ayaw nya pa akong tigilan. She loves me daw, sana naisip nya yun dati edi sana magkasama pa kaming dalawa. But you know what, I'm thankful na hindi kami nagwork out dahil nakilala ko si Isabel.Si Isabel na walang malay sa lahat ng nangyayari. I felt really bad that pakiramdam ko I cheated on her because I was hiding something important from her. Pero nakapag-isip na ako para matapos na ang