"Mr. Montreal ask you to do this, Mrs. Bailey."
Kaagad na napataas ng tingin ni Rhezi mula sa pagkakayuko. Her sight instantly caught Kraius secretary. Nakatanghod ito sa dalaga habang hawak ang mga papeles. Nakasalamin itong makapal na ibinaba nito para mabistahan ang dalaga ng mabuti.
"Excuse me?" Rhezi asked, confused. Tinaasan rin nito ng kilay ang sekretarya ni Kriaus na sinagot rin nito ng pagtaas ng kilay.
"Just do it, Mrs. Bailey," ungot pa nito. Ni hindi man lamang ito kakitaan ng kaunting reaksyon.
Napabuntonghininga na lamang si Rhezi at tinanggap ang mga papel na iniaabot nito. Habang umalis naman kaagad ang sekretarya ng hindi man lamang nagpapaalam.
Rhezi shook her head as she read the papers. Pawang mga business details iyon sa hawak nitong kompanya. Itinapon nito ang papel pagkatapos basahin at walang pag-aalinlangang tumayo sa mesang ibinigay ng firm.
Ilan
Kraius was at the center of the ring punching hard the bag that was in front of him. He was all sweat but he didn't care. His endurance was steady. His muscles was protruding in every move he made while his reflexes was fast, as if he was on a fight. Throwing hard and strong punches that made the bag bounced to its further distance.He needed some steam to release his frustration from all the fucked up things that had happened to him, and boxing was one of his hobby aside from Mixed Martial Arts. He was skilled and trained for his self defense aside from the fact that it was his way of maintaining his body healthy and his physique to be always in good shape.Kraius looked serious an deadly when his phone suddenly rang. His attention instantly shifted to it that the bag hit his face hard. He cursed because of the impact it did and punched it after. Para bang sa pamamagitan niyon ay mawawala ang hapdi na ginawa ng bag sa gwapo nitong mukha.
"Hindi ba pwedeng pass muna ako?""Rhez! Sumeksi ka lang naging ganiyan ka na! Alalahanin mo, sampung taon kang absent sa gatherings natin!" eksaheradong naman ng kabilang linya.Napakamot si Rhezi sa ulo. She even pouted her lips and frowned. She was caught off guard from what Tin said. Totoong matagal itong hindi nakasama sa mga kaibigan dahil na rin sa paglalayas nito. She decided to tell no one even her friends of where she really was. Maging ang pagkakaroon ng anak ng dalaga ay hindi alam ng mga ito.Rhezi sighed and mumbled, "Sige na nga. Ngayon lang ito, okay?""Yes!" masayang sagot naman ng nasa kabilang linya.Walang nagawa si Rhezi kundi ang pumikit na lamang at mapahilot sa sentido nang matapos ang tawag mula sa kaibigan. She agreed on going to a party with them. A surprise party for Mina to be exact in a high end Club in BGC.She sighed and got up f
Kraius was eyeing Rhezi. Ni hindi nito nilulubayan ng tingin ang dalaga habang naglalakad papalayo dito. Mariin din ang bawat titig nito sa papalayong pigura habang kuyom ang mga kamao. He was mad. Kitang-kita iyon sa awra nito.He flinched when someone snaked in his arm. Kaagad na naningkit ang mga mata nito sabay baling ng tingin dito. He instantly saw his current hook up. Ngiting-ngiti ito habang pulang-pula ang labi dahil sa lipstick na gamit."You seemed angry. May problema ba?" tanong nito.Umiling si Kraius at hindi na nagtangkang sagutin ito. Sumimangot naman ang kasama nito at iginaya na lamang ang binata paupo sa lounge na kinaroroonan ng mga kaibigan. They occupied the VIP area and all were obviously enjoying."Hi, K!" bati ng mga ito. Tumango lamang si Kraius at hindi na sinagot pa ang mga ito.Nang tuluyang maupo ang binata ay agad na inilibot nito ang paningin sa buong lugar.
They were both out of control. Hindi na halos malaman ni Rhezi kung paano narating ng mga ito ang bahay ni Kraius sa South Ridge Village. Basta't ang alam ng dalaga ay umuo siya sa binata kung saan man siya dadalhin nito.Walang sinayang na sandali ang dalawa nang makapasok sa bahay ng binata. Kaagad na sinibasib ng halik ni Kraius si Rhezi nang maisarado nito ang pinto. Mabilis rin ang mga kilos ng binata na binuhat ang dalaga at isinandal sa dingding ng sala nito.They were both kissing each other hungrily. Ni hindi na nagawang buksan ni Kraius ang ilaw sa bahay nito. Rhezi wrapped her legs on Kraius waist while his strong arms was supporting her so that she would not fall. Habang ang mga kamay naman ng dalaga ay mahigpit na nakapulupot sa leeg nito."Ohh.." Rhezi moaned in between their kisses. Habang bahagya naman kinagat ni Kraius ang labi nito upang tuluyang mapasok ng dila nito ang bibig ng dalaga. When she mo
Lumapat na lamang ang likod ni Rhezi sa kama nang hindi nito namamalayan. She opened her eyes to see Kraius and his lustful and intense gaze bore into her. Ni hindi man lamang ito kumukurap. Puno ng intensidad ang mga mata nito habang nakatanghod at maingat na inilalapag ang dalaga.Rhezi's soft hair scattered on top of the bed. She was like portrait in her facade. Her pointed nose that was always look proud and her tantalizing eyes that were paired with thick eyelashes. It complimented her pouty lips and her small face. She was undeniably gorgeous while underneath Kraius' perfect body."Do you know what day is it today?" Kraius asked in a husky voice that sent shiver to Rhezi's being. Para itong nang-aakit habang nasasamyo ng dalaga ang bango ng hininga nito. Naghahalo ang alak at menthol doon. Nakakahalina at nakakadarang. Nakakanginig ng laman maging ng mga tuhod."I d-don't know," Rhezi stuttered. She bit her lower lip
Rhezi was busy preparing food for her kids when someone hugged her from behind. Mabilis na nabitawan ng dalaga ang kutsilyong hawak nito nang maramdaman ang kirot na likha niyon sa hintuturo nito. Kasabay ng pagkagulat ng dalaga ay ang hapding nadarama dahil sa nangyari."You're very occupied. Anong nangyayari sa'yo?" Jericho asked curiously. Mabilis din nitong dinaluhan ang dalaga at itinapat ang hintuturo nito sa gripo."N-Nothing. I am just tired. I work too much, lately." Rhezi shook her head. She couldn't stare at Jericho in the eye. She wasn't a fan of lying, but she felt she had to. Hindi pa rin lubos maisip ng dalaga ang mga nangyari isang linggo na ang nakakaraan.It was already a week when that fateful night happened. One week since she gave up herself to Kraius again. Isang linggo na rin nitong pinapagalitan ang sarili ngunit alam rin nitong hindi na maibabalik ang lahat. Higit sa lahat, isang linggo na rin mula
"Saan ba kasi tayo pupunta?" Rhezi asked. Nakaupo ang dalaga sa kama habang pinagmamasdan si Jericho na inaasikaso ang tatlong anak."Kakain 'di ba?" pamimilosopo naman nito.Napairap si Rhezi sa kawalan. Kahit kailan hindi sumagot ng matino ang lalaki dito. Minsan naman seryoso ang lalaki na hindi rin nito maintindihan. Ganunpaman, ipinagkikibit-balikat na lamang ito ng dalaga kaysa ang kainisan. Jericho was good to her and to her kids, it was all that matter."Saan nga?!" ungot pa ng dalaga."Are you angry Momma?" pag-agaw ni Dos sa pansin ni Rhezi. Sa tatlo, ito ang unang natapos sa pagbibihis. Wearing his usual khaki shorts and printed polo shirt, while his hair was tied up in a bun which made him looked like a child star idol in hollywood.Rhezi sighed and bowed a little. She smiled lightly to the child and touched his little face. "No. I'm not angry handsome," she replied.
Hindi kayang ipaliwanag ni Kraius ang nadarama habang nakamasid sa mga kasama sa iisang mesa. Katabi ni Rhezi ang tatlong anak habang katabi naman ng lalaki si Jericho. It was the most awkward dinner that they had experienced. Kraius deadly stare was evident. However, whenever the man stared to the three kid in front of him, his expression softened."Mr. Handsome, thank you for bringing Dos to us," Roscoe asked. The boy was looking at Kraius intently.Tila hinaplos ng isang anghel ang puso ni Kraius dahil sa sinabi ng bata. His attention shifted to the kid then he smiled. He was overmelmed all of the sudden from the smiling face of him. It was surely genuine and pure while his eyes were beaming."It's okay. Dos is my friend. Right Dos?" Kraius asked. He smirked when he saw Rhezi's horror expression but deep in his heart he was mad at her."Can we be friends too?" Tres happily asked.