Chapter 5

I can't imagine my life without my parents. But what I can't imagine is that I'll be the one to abandon them first. Noong sinabi ng doktor ko na napakaliit na ng chance or worst impossible na ang mag-conduct ng heart transplant. Masyadong risky dahil sa iba ko pang infection. Para akong binagsakan ng langit at lupa noon. Nawalan ako ng pag-asa sa buhay ko na magiging okay rin ako. Makalipas lang ang ilang taon, sinabi sa'min na... 

My days are numbered.

Never in my life I felt miserable... But that time, I did. Hindi ako natatakot para sa mangyayari sa'kin. Natatakot ako na iwan ang pamilya ko. Ayokong malaman at makita na nasasaktan sila nang dahil sa 'kin. Ayoko. Ang tanging paraan lang na naiisip ko para pagaangin ang loob nila ay ipakita sa kanila na okay ako. Ginagawa ko ang lahat para sulitin ang bawat araw na natitira sa buhay ko kasama ang mga mahal ko sa buhay. I don't want them to feel miserable as I do.

P