CHAPTER 3

ESTELLA'S POV

BZZT!

BZZT!

BZZT!

BZZ---!

Mabilis kong tinignan ang alarm clock ko, pagkamatay ng tunog nito. Kahit antok na antok pa ay, pinilit ko bumangon.

"Seven a.m.--ugh!" sabay inat, tayo at exercise sandali tsaka ginawa ang daily morning routine ko.

Maligo. Prepare my clothes i need to wear today. Cleanse my face and wear my simple make up.

Napili kong suotin today is my blue spaghetti strap, na panloob, white coat, blue skinny ripped jeans, and a black stalletos, of course my brown Hermes bag.

Pagbaba ko ay, dumeretso agad ako sa aming  dinning area, para kumain na din ng almusal.

Binati ko sila mommy at daddy, syempre si Ely ng magandang umaga, na nilalantakan na ang paboritong almusal nito. Pancakes, bacon and hotdogs.

Matapos namin magalmusal ni Ely ay dumeretso na kami sa sasakyan namin papasok sa opisina.

"Ate ako magdrive! Namimiss ko na magdrive eh," sabi nito sabay kuha ng susi sa kamay ko.

"Siguraduhin mong makakaabot tayo ng buhay sa opisina ah." Biro ko dito. Na ikinasimangot naman nito.

Pumwesto ako sa backseat, pinalagay ko kasi doon sa harap ang iba ko pang gamit na binili kahapon para sa kasal, three days nalang kasi at wedding day na ng isa sa mga client namin.

Habang busy ako tumitipa sa aking cellphone, para kausapin ang iba pa naming suppliers sa darating na wedding, ganun nalang ang gulat ko ng biglang malakas na humunto ang sasakyan namin.

"Shii---!!" Sigaw ni Ely.

"Ely? Ano nanaman--"

"S-Sorry ate, Kasi ate bigla nalang huminto tong babae sa harapan natin--!" Sabay turo nito sa babaeng galit na galit sa harapan namin.

BOGSH!!

BOGSH!!

Natigil ang sasabihin ni Ely ng malakas na hampas hampasin ng babae ang hood ng sasakyan namin, at pinagduduro si Ely. Di namin gaano marinig ang sinasabi nito pero kitang kita sa mukha nya na galit na galit ito sa amin.

"Eh-- may saltik ata sa utak to eh! Teka nga--" Akmang lalabas sana ng sasakyan si Ely pero mabilis ko syang napigilan.

Iba si Ely magalit, may pagkawar freak pa naman ang isang to. Suki to ng guidance at Dean's office noong nagaaral pa kami, kaya laging sakit ng ulo ito kina mommy at daddy.

Kaya maswerte ito at di gaano naririnig ni Ely mga sinasabi nya, dahil kung hindi, sure may gumulong na dito sa kalsada.

"Ely, ako na--"

"Pero ate---"

"Ely." I said with matching warning tone, and gave her a AKO-NA-BAHALA-LOOK. Na sinangayunan naman nito, kahit labag sa loob nya.

Dahan dahan akong lumabas, saka ako pinagduduro ng babaeng kanina pa nagwawala dito gitna ng kalsada.

Malalakas na busina ng mga sasakyan ang nangingibabaw sa amin. Tinignan ko sya ulo hangang paa, maganda naman sya, maayos ang pananamit, at mukhang mayaman, pero parang may tama nga sa utak kung umasta. Nakakahiya ang inaakto nya, sa harap ng maraming tao. 

"Pag sabihan mo yang driver mo!! Wag tatanga tanga sa kalsada!! Kamuntikan nyo na akong banggain ah!!" Sigaw nitong muli sa akin.

"Ahm miss, much better tumabi nalang tayo pagusapan nalang natin kung anong meron, we will call medic--"

"Wala akong pake sa mga pinagsasabi mo!! Pagsabihan mo yang driver mo!! Ang lawak lawak ng kalsada! Di naman kayo may ari ng daanan!!" Sigaw at duro nya sa akin muli.

Napaiwas nalang ako ng tingin dito at sinilip si Ely, at kitang kita kong gusto na talaga nyang lumabas pero pinanlakihan ko lang sya ng mata.

"Ano?! Bingi ka ba!! O isa ka ding tanga--!!"

"I hear you miss, kung ako sayo gawin mo nalang sinasabi ko, wag kang masyadong eskandalosa wala ka sa pelikula. Buo pa naman katawan mo, wala ka namang kahit anong galos." Sabi ko dito habang ini-scan ang buong katawan nito.

"Ikaw itong biglang susulpot sulpot sa gitna ng daanan, na parang hindi kalsada ang tinatayuan mo. Kung may problema ka, wag kang mang damay, kung wala ka namang ibang trip sa buhay, iba nalang pagtripan mo. Kung wala kang balak macheck o pagusapan kung anong nangyari sayo, better stay away on our way, dahil Wala kami oras sa mga kagaya mo." Pagpapatuloy ko dito kitang kita ko ang gulat sa mukha nito, sa way kong pagsabihan sya at tinalikuran na ito.

Napakaisip bata! Nasan ba nanay neto, makita na sa nya, mukhang kinulamg sa aruga at pangaral ng magulang!

"W-What did you say?!! Di mo ba kilala kung sino kausap at kamuntikan ng mapatay ng driver mo---! Ahh!!" Sigaw nito.

"Can you stop making a scene, Margaret!! Nakakahiya ka, pati dito pinapakita mo yang pagiging bratinella mo!" Singhal ng lalake halos kadarating lang.

Napadako ang tingin nito sa akin, at nagtama ang mga mata namin. Kitang kita ko ang hiya at pagsisi sa ginagawa ng babaeng kasama nya ngayon.

Not just that, the way he looked at me is like, i felt something safe. Something, i didn't saw on David's before.

"I-I'm sorry miss, pasensya na talaga," sabi nito sa akin.

"I-It's okay. Next time sabihan mo ang girlfriend mo na wag basta basta tumawid sa kalsada. Di to run way para rumampa at gumawa sya ng eksena, next time na kalampagin nya pa ang sasakyan ko, di na ko magdadalawang isip na tumawag ng pulis at ipaaresto sya." I said. mas diniinan ko ang huli kong sinabi while not staying away my gaze on the girl who named Margaret.

"I-I will, I apologized for what happened. We will be careful next time." Sabi nito habang pinipigilan parin ang babae sa pagmamaktol nito.

Tumango nalang ako pumasok na sa loob ng kotse.

"Tara na Ely, we're late." I said sabay tapik ng balikat nito.

"Roger that." Ely said saka pinaandar ang sasakyan.

Nakita ko naman na inirapan ni Ely ang babae na patuloy parin ang pagmamaktol sa lalakeng kasama nito.

Muli kong sinulyapan ang dalawa. Nagpupumiglas parin yung Margaret, at halos kaladkarin na sya nung lalakeng kausap ko kanina.

Mariin kong pinikit ang aking mga mata, at huminga ng malalim. Ang aga aga may sumira agad ng araw namin.

"I'm sorry ate ah, di ko talaga--"

"It's okay Ely, it's not your fault. Mas okay na yung kotse lang magalusan wag lang ikaw." Sabi ko dito tsaka tinignan sya sa rare view mirror at kinindatan.

"Yieee! Thank you ate! Pero, dapat di mo talaga ako pinigilan eh, edi sana--"

"Edi sana may gumulong nanaman papunta ng hospital? Ely, yaan mo na yun. Wag mo na isipin at pinagpapansin mga taong ganun, mahirap na baka mamaya may sakit pala yun sa utak masaktan ka pa." I said, at tumingin sa labas ng bintana.

Di pa rin mawala sa isip yung mukha ng lalakeng kausap ko kanina.

Kung totoo mang Girlfriend nya yung baliw na babae na yun, well sayang sya.

Natatawa nalang akong napailing sa mga iniisip ko.

"Yieee~~ si ate, nagi-smile, kakaibang smile yan ahh~~" asar nanamn ni Ely sa akin. Saka ko sya sinamaan ng tingin sa rare view mirror.

Nag peace sign naman ito at nagfocus na magmaneho.

Pagkarating namin ni Ely sa opisina ay inasikaso namin ang mga dapat naming asikasuhin, katulad ng pag tawag at pag set ng date at time ng dating mga kailangan namin sa wedding.

Nagpasya din kaming mag meeting para mapagusapan ang kailangan pa namin pagusapan.

Habang nagsasagawa kami ng meeting para sa pagalis namin ay biglang nagsalita si Tess.

"Ahm, Ella magpapaalam sana ako na baka pwedeng dito nalang muna ako sa opisina sa wedding day, and maghahalf day dn ako kailangan kasi ako sa probinsya eh, Pinapauwi ako ni mama sandali." Paalam nito.

"Bakit anong nangyari? Si lola ba?" Pagaalala ko dito.

"Baka naman nagpupumilit nanaman yun sa palayan nya." Sabi ni Ely.

"O baka naman nasobrahan sa kakacha-cha?" Biro ni Grace

Sabay sabay kaming tumingin ng masama sa kanya kaya nag peace sign agad sya.

"Joke. He-he-he!" Grace.

"Ikaw talaga Grace, kahit kailan wala kang masabing matino!" Saway sa kanya ni Ely.

"Joke lang, ito naman. Oy, joke lang yun Tess ah, baka mamaya dalhan mo ko ng maraming siling labuyo, kesa madaming pili nuts  pag balik mo eh." Sabi nito.

Napaface palm nalang ako sa kalokohang pinagsasabi ni Grace.

Pagumuuwi kasi si Tesaa ng probinsya nila sa bicol ay minsan may emergency nangyayari doon. Di ko din naman maiwasang magalala dahil mababait din naman sa amin ang pamilya at magulang nya, nung time na nagbakasyon kami sandali doon dahil na din birthday ng lola nya at naimbitahan kami. Kahit three days lang kami nagstay doon, ay parang pamilya na kami ituring ng mga kamaganak nya.

"lumalala na kasi ang pagiging sakitin ni lola, di ko sigurado kung dahil nanaman ba sa pagaasikaso nya sa palayan nya doon oh anu. Uuwi lang ako doon para maipacheck up si lola, then babalik ako agad dito sa manila, promise." Sabi nito sabay taas pa ng kamay.

Napangiti naman ako doon sa ginawa nya. Kahit kailan talaga, kahit napaka mahinhin eh napaka isip bata din.

"Sige, ako nalang sasama sa event. Ikamusta mo nalang ako kay lola ah." Pagprepresenta ko. Kahit labag sa loob ko eh, wala din naman akong choice.

"Basta pili nuts namin ah, tsaka strawberry jams!-- aray!" Di natapos sasabihin ni Grace ng bigla syang batukan ng malakas ni Ely.

"Hmm! Strawberry jam?? Ha! Sa Bagio yun nabibili! Walang ganun sa bicol!" Sabi ni Ely.

"Eh~~di, laing nalang tsaka yung bicol express, yung di maang hang ah! Ayoko ng maang hang eh."

"Di masarapa pag di maang hang ang laing at bicol express! Ano ka ba! Ikaw, sa pulutan na maanghang go ka, pero pag sa laing at bicole express na maamghang pass ka!"

"Eh, iba naman kasi yung pulutan sa mga yun!"

"Oy, pst! Tumigil na kayong dalawa," saway ko kay Ely at Grace. Mga wala talagang pinagbago. Ganito man kami dito sa opisina, pero pag dating sa trabaho at labas ibang iba na paguugali nila. Mas seryoso at mas determinado naman sila.

"ikaw na bahala na ikamusta kami kay lola ah, pag nagkatime ay subukan din namin bumisita okay?" Sabi ko kay Tessa.  

"Salamat Ella, basta ako na bahala sa pasalubong nyo. Thank you talaga guys." Masayang sabi ni Tessa.

"Yown!!" Grace.

"Salamat Tessa, regards mo nalang kami kay lola ah. Sabihin mo miss na miss ko na yung luto nya na laing na may dilis at sili." Ely.

"Sure, basta pagkarating ko doon tatawagan at babalitaan ko kayo agad." Tessa said.

Nang matapos ang meeting namin ay nagdecide kami na maglunch ng sabay sabay sa favorite naming restaurant malapit lang dito sa office namin.

Korean restaurant.

Medyo late na kami maglalunch dahil na din sa dami ng ginawa namin.

Kailangan na din kasi namin magprepare para  mamaya, at para makarating kami agad sa Batangas, nang maiset up na ang lahat ng kailangan doon. Even though three days pa bago ang wedding ay Kami kasi dapat ang mauna doon bago ang client namin, kung hindi at kung iaasa lang namin sa mga taong pinadala na namin doon to set it up, ay di namin malalaman kung tama ba ang mga pinaggagawa nila oh hindi.

Nakapunta na din naman kami doon, and sobrang ganda ng lugar na napili nila, im sure all of our guests will be happy for the result of our set up.

Sa Matabungkay Beach.

Habang kumakain kami ay di maiwasan na mapagusapan nanaman ang about sa nangyari kanina.

"Ay! Naku kung alam nyo lang at kung nakita nyo lang itsura nung babaeng kamuntikan na naming mabangga ni ate kanina, iisipin mo talagang baliw yun!" Ely. Medyo exaggerated lang sya magkwento.

"Dapat tinawagan mo kami eh di sana may resbak kayo?" Grace. Sinabayan pa nito, isa ring war freak.

"Bakit ba kasi sya nagwawala? Di kaya nagaway sila nung lalakeng kasama nya kanina at kayo ang napagbalingan?" Tanong ni Tessa sa amin.

Kinuwento kasi ni Ely ang nangyaring aksidente nung papunta kami sa opisina, kaya ayan todo reak nanaman tuloy si Grace.

Nagkibit balikat lang kami ni Ely.

"Hindi ko rin alam, pero kung ganun man dapat di sila sa public na lugar nagaaway. Nakakahiya." I said and take a slice of my steak.

"Di lang nakakahiya, sobrang nakakahiya. Akalain mo yun, halos kaladkarin na sya nung lalakeng kasama nya pero ayaw parin nyang mag tigil sa kakasigaw kay ate!?" Ely said and drink her wine.

"Ah, may tama nga." Grace sabay kain ng pasta nito.

"Mh-mmh" sang ayon naman ni Tessa at uminom naman ng buko shake.

"Wag lang talaga mataon na kompleto tayong apat at dumating yung babae na yun, tsaka ka ganunin naku ewan ko nalang talaga." Sabi ni Grace habang pinapatunog ang kanyang mga kamay na akala mo ay handa nang makipagsapakan.

"Hayaan nyo na yun, for sure naman nagusap na yung dalawang yun. I hope and praying na sana maayos na paguusap nila." I said.

Sabay sabay naman sila Grace, Tessa, at Ely nagcross fingers na ikinatawa naming apat.

Loloko loko man sila pero alam kong maasahan ko sila habang buhay. Sa dami ng nangyari sa akin, they choose to stay at my side. Kahit malaki ang pinagbago ko, nagpapasalamat ako at andyan parin sila para sa akin.

Kinabukasan ng 4 am ng madaling araw ay maaga kaming gumayak ni Ely para pumunta na ng Batangas. Kahit antok na antok pa ay pinilit namin ni Ely na gumising dahil mahirap na at baka maabutan kami ng rush hour at susunduin pa namin ng caloocan si Grace dahil kesa mag convoy kami eh, isasabay nalang namin sya.

Si Tessa naman ay maaga din kaming tinext para sabihan na magiingat kami sa byahe.

Ganyan na talaga tratuhan namin, lalo na nung college kami. Halos di na kami mapaghiwalay tatlo. Magkakaiba man ang kurso namin ay, kami kami parin ang magkakasama.

Well, we're still sisters in different parents.

Habang nasa byahe ay nag-aya sila Ely at Grace na magkape. Kaya nagdrive thru nalang kami sa isang fast-food na nadaanan namin.

Bumili rin sila ng ilang makakain sa convient store.

Batangas is three in a half hour far away from manila, so seven thirty ng umaga na kami makakarating mismo doon.

Mabuti nalang at nakapagbook na nung nakaraang gabi palang ng matutuluyan namin sa matabungkay, kaya dederetso nalang kami doon mismo.

Habang nagko-consentrait sa pagdadrive ay nagsalita si Ely.

"Ate, nakakamiss kang kasama sa mga ganitong road trip." Ely said.

Medyo natigilan ako sa sinabi nito pero di ko pinahalata.

"Why? Lagi naman akong sumasama sa inyo ah," i said took a glance at her.

Kitang kita kong paano sya kumain ng paburitong nova.

"Magkaiba po ang malayuang byahe, sa isang kanto lang ang layo." Basag naman sa akin ni Grace.

Napailing nalang ako dito.

Totoo naman, paginaaya kasi nila ako ay humihindi agad ako pag malayuan na byahe, pero pag malapit lang naman ay sumasama ako, minsan din naman hindi na talaga.

"Sa totoo lang, super happy ako ngayon kasi si god na mismo gumagawa ng way para makasama ka namin. Even though kulang tayo at wala si Tessa at least kasama ka parin namin." Ely said. Kitang kita sa mga mata nya na masayang masaya sya na nakasama ako ngayon.

"Malay mo, binulungan ni David si papa god, kaya nakasama sa atin ngayon si Ella. Tsaka malay natin ito na pala yung simula na bumalik na sya sa dati. Taking her first medicine after what happened." Grace said while looking on her phone. Sa tingin kong nagiinstagram nanaman to.

"Oo nga, malay mo diba ate? Kaya sana dumating na yung araw na makafull recover ka na sa nangyari. Ate, it's been five years. I guess you really need to moved on." Makahulugang sabi ni Ely.

Napaiwas ako ng tingin, at pakiramdam ko ay para akong naiipit sa isang sitwasyong hirap akong lusutan.

Napahinga nalang ako ng malalim, pinilit kong magfocus sa pagdadrive, pero nakikinig parin ako sa kanilang mga sinasabi.

"Ely, wag mo sya pwersahin. Darating din yan, malay mo, itong pagpunta natin ng Batangas eh simula na pala diba?" Grace said at tinapik pa ang balikat ko. Tinignan ko lang sya sa rear view mirror, at nagtaas baba ng kilay lang ang loko tsaka ngumiti ng kakaiba.

Yang mga ganyang mga kilos ni Grace, mukhang may binabalak tong kakaiba kaya inirapan ko lang sya.

"Alam nyo, di ko alam. Pero kung yang sinasabi nyo na pag punta ko ng batangas ang simula eh, ewan ko lang. Basta ayoko na magsalita ng tapos." I said at tsaka tumutok sa pagdadrive.

"That's the spirit! Just trust the process you know, makakaraos ka din sa nangyari sayo. We're here remember? We're sisters, we're family now. Bata ka pa, yes you're 32 pero di ka pa nahuhuli para makamove-on." Grace.

"Tama si grace ate, akalain mo nga naman talaga may nasasabi kang ganyang kaseryosong bagay!" Asar ni Ely Kay Grace.

"Nabasa ko lang sa w*****d. Manahimik ka dyan!"

"Shaks! Woma-w*****d na sya ohh! Akala ko ba ayaw mo nyan, conry pala ahh? Hahaha!" Ely sabay bato ng chichiryang kinakain nito kay Grace.

"Tsee! Mananahimik na nga ako!" Grace said at nagcellphone ulit.

Napailing nalang ako sa dalawa. Wala talagang araw na di sila magaasaran.

"Yieee, ate!! Can't wait to see my old sister again!" Ely said at pumalakpak pa na syang nginitian ko nalang.

Naiintindihan ko at alam kong gusto na nila talaga akong bumalik sa dati, pero ayokong pwersahin.

Siguro papayag na akong hayaan ang tadhana kung saan nalang ako ilagay nito, tatanggapin ko nalang na talagang wala na si David at hinding hindi na sya babalik.

Siguro tama sila, tama na ang pagmumukmuk at sasabay na ako sa kanila kagaya ng matagal na nilang gusto. Kagaya ng matagal na naming ginagawa, nung buhay pa si David.

Di ko bibiglain sarili ko, pero gagawin ko kung anong makakapagpasaya sa kanila, Ely, Grace, Tessa, mommy at daddy.

Alam ko namang di nila ako pababayaan at susupurtahan parin nila ako.

I trust them, like the way they trust me.

And this day forward, i decide to give my trust on the process.

--------