0029: Magnanakaw

= JHYMEA POV =

“Hay,” nakabusangot na inabot sa akin ni Marinel ang bayad niya para sa bibilhin naming ice cream. Nagmamaktol siya kasi wala na raw ‘yong poging nakita niya kanina.

“Sayang naman ‘yon. Pogi na, naging bato pa,” nakanguso niyang sabi at padabog na sumipa sa lupa. Tinawanan ko lang siya.

“Baka tapos na ‘yong shift niya, bes,” pag-aalo ko.

Pangiti kong inabot sa tindero ng ice cream truck ang bayad namin para sa tig-iisang apa ng double dutch at mint chocolate ice cream nang biglang,

“HOY!” agad kong sigaw matapos makitang hinablot ng isang magnanakaw ang bag ng ginang na katabi ko.

Humagulgol ng iyak ang ginang na sinubukan pang habulin ang magnanakaw pero hindi na niya nagawa dahil sa katandaan. “Naku po! Ang bag ko! Nando'n lang ang natitirang pera ko. Pampagamot pa ‘yon sa anak kong nasa ospital...”

Pinagkatitigan siya ng mga tao sa paligid na nahabag sa kalagayan niya at kasama na rin kami ro'n ni Marinel.

Malalim akong huminga at pinahawak sa best friend ko ang