Derie May POV
Naiintindihan ko naman ang reaksyon ni Kim tungkol sa umuusbong naming pagtitinginan ni Stefano. Talaga naman kasing ka-kwestyon kwestyon. Pero ang hirap kasing ipaliwanag sa iba lalo ba at ako itong nakakaramdam. Kami lang ni Stefano ang nagkakaintinhan. Inihatid na ako ng kasamahan ko sa flowershop kasabay ng mga bulaklak sa mansyon ng mga Avedaño. Para kay tita Elsa ay parte lamang ito ng negosyo pero para sa akin ay paraan ito ni Stefano para makasama ako. Malakas ang kutob ko na props niya lang ang mga biniling bulaklak. Gusto niya lamang akong makasama ngayon. Pagdating ko sa mansyon ay iniwan na ako ng kasamahan ko matapos niyang maibaba ang pagkarami-raming bulaklak. Ako naman ay napatingin sa lawak ng hardin na aking aayusan. Nagdadalawang-isip pa nga ako kung magsisimula na ba akong mag-ayos o pupuntahan ko na si Stefano sa loob dahil alam ko naman na ako ang iniintay niya. Ilang sandali pa ay dumating na nga si Stefano. Nakapamulsa pa siya habang naglalakad patungo sa aking kinatatayuan. Napaka-guwapo talaga! Nginingitian na naman niya ako na para bang ako ang pinaka magandang bulaklak na naririto. Ilang sandali pa ay hinuli niya ang kamay ko at muling hinalikan. "Okay ba ang ginawa ko? Para ko nang binili ang oras mo para makasama ka ngayong oras na ito." Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kaniya sa mga oras na ito. Bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay kilig na kilig ako. Pakiramdam ko ba ay napaka espesyal kong tao kung paano niya ako kausapin. At itong paghalik niya sa kamay ko ay ramdam kong nirerespeto niya ako. "P-pasensya ka na kanina, ha. Baka isipin mo kinakahiya kita. Hindi ko lang kasi basta amo si Tita Elsa. Para ko na rin siyang pangalawang magulang. Mula ng maulila ako, siya na ang kumupkop sa akin. Ni minsan ay hindi pa ako nagkaroon ng sinisintang lalaki. Ikaw pa lang. Pero huwag kang mag-alala. kapag naging tayo na, ipakikilala rin kita sa kaniya." pagpapaliwanag ko. Tinitignan ko ang reaksyon niya sa mga sinasabi ko. Wala akong ibang makitang reaksyon niya maliban sa titig na titig siya sa mukha ko. "Eh, kailan mo ba ako sasagutin? May tsansa ba akong magmay-ari ng puso mo?" wika niya gamit ang seryoso na boses. Gusto kong matawa sa kaniyang tanong. "Hindi mo pa nga ako nililigawan, eh. Ang sabi mo lang, gusto ko ako." "Hindi naman kasi ako sanay na manligaw, Derie. Ang totoo niyan babae ang nanliligaw sa akin. Alam mo bang sa dami ng babaeng nakapaligid sa akin ikaw ang naiba? Sa 'yo natuon ang atensyon ko. Kaya nga eto ako ngayon, humahanap ng paraan para mas makilala mo pa ako." Totoo naman. kung ang pisikal niyang kaanyuan ang pagbabasehan ay talagang hindi na niya kailangan na manligaw dahil kusa na ang mga babae ang lalapit sa kaniya. Parang ako. Unang kita ko pa lamang sa kaniya ay sinabi ko na sa sarili ko na siya ang lalaking gusto kong naging nobyo. Bukod sa pagiging guwapo niya, may kung ano sa kaniyang pagkatao ang Parang humihila sa akin upang lapitan siya. "Kung ganoon, paano iyan? wala ng ligawan?" "Wala na siguro. Hindi ba ang sabi mo iniibig mo ako?" "Oo pero...." "Iyon lang sapat na para matawag na tayo na. bakit kailangan pa nating patagalin kung pareho naman pala nating gusto ang isa't isa?" "S-sabagay. Pero ayos lang ba sa 'yo yon? I mean, noong nakaraan lang tayo nagkakilala tapos ngayon tayo na. Hindi ba easy to get ang tawag doon?" "Hindi naman. Gaya nga ng sabi ko sa 'yo.... naiiba ka sa kanila." Nagulat na lang ako nang hilahin na niya ako papasok sa loob ng malaking bahay nila. Napakalawak noon at talagang na busog ang aking mga mata sa ganda. "Ang ganda!!! Ang laki pala ng bahay mo? Alam mo bang ngayon lang ako nakapasok sa ganitong kalaking bahay. Parang palasyo na ito kung ihahambing." Para akong bata na namangha sa mga nakikita. Hindi ko napigilan na hindi lapitan ang mga naglalakihang paintings ns nakasabit sa dingding. Habang namamangha ako sa kakatingin ay naramdaman ko na lang na hinawakan niya ako sa magkabila kong balikat mula sa aking likuran. Halos dikit na dikit ang dibdib niya sa likod ko. Muling kumabog ang dibdib ko. Para na naman akong nag-iinit. Sa tuwing nagdidikit ang aming katawan ay agad akong nakakaramdam ng kung ano sa aking pagkababae. "Tama ka. Para nga itong palasyo. Isang malungkot na palasyo." wika niya gamit ang mahinang boses. Dahil sa kaniyang sinabi ay agad akong napalingon sa kaniya. I saw how pain his eyes was. "P-paano no naman nasabing isang malungkot ba palasyo? May problema ba?" "Oo. Wala kasing prinsesa na mag-aalaga sa malungkot na prinsipe. Namatay na ang hari (Gobernador) kaya sobrang lungkot ko. At ang hari, gusto niyang mag-asawa na ang prinsipe (stefano) para muling manumbalik ang saya dito sa palasyo." Dito na ako napalunok ng mariin. Diyos ko! kasalanan naman ngayon ang hinihirit niya. Hindi ko na talaga kinakaya ang mga eksena. Ang lumalabas niyan ay ako pala si Cinderella? na mula sa pagiging ulila at alipin ay makakapamgasawa ng isang prinsipe? Ayokong mag-assume na ako yung tinutukoy niyang prinsesa pero ako kasi yung kasama niya ngayon at sinasabihan niya. "So, malamang ako nga." "Derie, alam mo bang ikaw ang gusto kong maging prinsesa ng Palasyong ito? Bilang nobyo mo na ngayon, obligasyon mo nang paligayahin ako sa araw-araw at ganoon din ako sa 'yo. Araw-araw kitang pakikiligin." Hindi ko alam kung gaano ako ka-favorit ni Lord at pinaparanas niya sa akin ang ganitong klaseng kasiyahan. Sobrang sarap sa pakiramdam na makarinig ng ganitong mga salita. lalo na ang pakiramdam ng sunod niyang ginawa sa akin. Bigla niyang hinapit ang bewang ko palapit sa kaniya. Ang isa naman niyang kamay ang nakahawak sa likod ng ulo ko. Isang mainit na halik ang iginawad niya sa akin. Isang matagal na halik na ngayon ko lang naranasan. Hindi ito dampi kung hindi isang halik kung saan nagpapalitan na kami ng laway. Dahil inosente ako sa ganitong bagay ay hindi ako makasabay. Para akong mauubusan ng hangin sa katawan sa sobrang init ng kaniyang paghalik. Kinailangan ko pang humawak sa kaniyang balikat upang kumuha ng suporta. "Sorry, hindi ako sanay na humalik." wika ko ng saglit na maputol ang aking paghahalikan dahil sa aksidente kong nakagat ang kaniyang pang ibabang labi dahil sa gigil. Nakita kong may dugo ito kaya lalo akong nahiya. baka isipin niya ay gigil nq gigil na ako sa kaniya. "Okay lang iyan... Ibig sabihin niyan nasasarapan ka. Sabihin mo sa harap ko... masarap ba akong humalik?" "Oo. m-masarap..." "Alam mo bang mas may masarap pa diyan?" "Ha, eh.... ano naman yon?" "Just follow me!" Naglakad siya patungong hagdanan at ako naman ay sumunod naman sa kaniya. Wala akong ideya kung anong mas masarap sa pakiramdam ang tinutukoy niya. Nagkaroon na lang ako ng malakas na kutob matapos naming pumasok sa loob ng isang malawak na kwarto. Nang nakapasok na kaming pareho at dito ko na nakitang ini-lock niya ito. Dito na ako kinabahan. Huwag niyang sabihin na.....Derie May POV Nanginginig ang buo kong katawan dahil sa dalawang dahilan. Una ay dahil sa lamig ng temperatura maysmroon dito sa loob ng kaniyang kuwarto, pangalawa ay dahil kinakabahan ko sa naiisip kong gagawin namin dito sa loob. Matapos niyang i-lock ang pintuan ay muli niya akong nilapitan. Sa pagkakataong ito ay iba na ang klase ng tinginan ang ibinibigay niya sa akin. Mula nang magkakilala kami ay ganito na siya tumingin sa akin. kaso mas iba ngayon. Para akong ikukumpara sa isang laruan na matagal na niyang gustong bilhin. "S-tefano... A-anong gagawin natin dito? H-hindi ba at parang sobrang bilis nito? H-huwag mong sabihin na...." bawat hakbang niyang pasulong ay ako naman ay paurong. Oo. Gusto ko siya kaya lang ay hindi ko naman kayang isuko sa kaniya ang aking bataan nang basta-basta lamang. Dalagang Filipina pa rin ako kaya kahit na sobrang guwapo niya ay hinding-hindi ako bibigay agad-agad. "Bakit? Nahihiya ka ba? Huwag ka nang mahiya dahil nobyo mo na ako ngay
Nakangiti pa nang umuwi si Derie. Nagpakita muna siya kay Elsa pagdating na pagdating niya. Kinamusta nito ang naging arrangement niya sa mansyon at nagtanong na rin ito tungkol sa naging pakitungo sa kaniya ni Stefano. Bagamat nagtataka si Elsa kung bakit napadpad na ng ilang beses si Stefano sa kanilang lugar ay hindi naman niya ito binigyan ng malaking kahulugan. "Okay naman po tita. Iniwanan lang po ako sa garden hanggang sa matapos. Nasa loob po ng bahay si Stefano kaya hindi na kami nakapag-usap." muling pagsisinungaling ni Derie May sa taong kumupkop sa kaniya. Hindi niya inamin ang totoong ginawa nila ni Stefano sa loob ng mansyon dahil alam niyang malilintikan siya rito. "Mabuti naman kung gano'n. Sige na, magpahinga ka na." Dahil nakasuot ng Jacket si Derie May ay hindi napansin ni Elsa ang mga pulang marka sa leeg nito na si Stefano ang gumawa. Nawala rin sa loob ni Derie May na may mga marka siya sa leeg. Nakita na lang niya ito nang nasa loob na siya ng banyo. Do
DERIE MAY POINT OF VIEW Wala akong mukha na maiharap ngayon kay Tita Elsa dahil sa mga nakita niya na ginawa namin ni Stefano dito sa loob ng Flower shop niya. I was half naked at hindi talaga tama ang mga nakita niya. Ngayon ay umaapoy sa galit si Tita Elsa. Ito ang unang pagkakataon na naabot ko ang kaniyang sukdulan kaya niya ako nasampal ng malakas. Kaagad kong pinagtabuyan paalisin si Stefano dahil ayokong marinig niya ang mga masakit na sasabihin ni Tita Elsa. Wala siyang mali dito. Ako yung may mali dahil ako ang nagpapasok sa kaniya rito. "Manloloko ka! kailan mo pa ako niloloko? kailan pa kayo palihim na nagkikita ng lalaking yon? Nakakadismaya ka, Derie. Hindi ko Lubos maisip na ganiyan ka pala kalandi! At dito pa talaga kayo naglandian sa loob ng shop ko?" Nasundan pa ng sabunot ang ginawa niya sa akin. Tinanggap ko na lamang ang galit niya. Anak ang turing niya sa akin at pagdidisiplina lamang itong pananakit niya sa akin. "Tita m-magpapaliwanag po ako. H-hindi
Naramdaman na lang ng dalagang si Derie na unti-unti nang lumalim ang kanilang nagiging paghahalikan. Nakaupo siya sa kandungan ni Stefano at tila kahit nahihirapan sa posisyon ay nagagawa pa rin niyang makipag sabayan ng halik sa nobyo. Hanggang Naramdaman na lang din ni Derie na hinubad na ni Stefano ang suot niyang jacket. Saglit itong tumigil sa paghalik at pinasadahan ng tingin ang buo niyang kabuuan. Napabuga pa ito ng hangin ng matigil ang tingin sa bandang hita ng dalaga. Stefano can't imagine na nakalabas ito ng bahay nila ng ganitong oras ng gabi na naka pantulog lang? Sa hindi niya malaman na dahilan ay agad siyang nakaramdam ng pag-aalala din. "Next time, I don't want you to go out wearing that. What if something happens to you on the road? Damn! I don't know what I'll do to someone who disrespects you." "Ha? K-kasi tumakas lang ako. Hayaan mo sa susunod ay hindi na mauulit." Napakagat ng labi si Derie May sa harap ng kaniyang nobyo. Medyo seryoso kasi ito at pinipigi
STEFANO POINT IF VIEW. Bigla akong natauhan matapos kong narinig ang pangalang Cassandra. My Girlfriend. Kaagad kong sinagot ang tawag niya at hindi nagpahalata kay Derie na Nobya ko yung tumatawag. * * "H-hello?" bungad ko kay Cassandra. Tumayo ako mula sa higaan at bahagyang lumayo kay Derie. "Hello, Stefano? where are you? I miss you so much. Hindi ko na kaya na hindi kita makita. Magkita tayo ngayon, please? hinahanap ko ang nga yakap at halik mo. Mamatay na ata ako sa kakaisip na baka may iba ka na. Na baka may ibang babae nang nagpapasaya sa 'yo. Stefano, I need you tonight. Kung hindi mo ako pupuntahan, ako ang pupunta diyan. Stefano, hindi natin kailangang matakot sa mga taong may galit sa pamilya mo. Ako, nobya mo ako, sasamahan kita sa kahit na anong laban. Hindi ako natatakot sa kanila, Mas natatakot ako na tuluyan kang malayo sa akin." Wika ni cassandra na halatang naiiyak na. "I know, babe. Me too. Ako rin, Gustong-gusto ko rin naman na makasama ka ngayong gab
STEFANO POINT OF VIEW I blame myself over and over for what happened to the woman I love the most. Yes, it was just an accident, but it wouldn't have happened if not for me. I was wrong. Awang-awa ko nang makita ko siya na walang malay at puro galos ang katawan. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Hindi pa man din ay may masama nang nangyari sa kaniya. Malamang ay hindi naniniwala ang mga kalaban na hiwalay na kami kaya isa siya sa pinag-iinitan. Hindi ko na matitiis na nasundan pa ito. Kailangan ko nang kumilos. Inabutan na ako ng ulan sa daan habang pauwi. I feel so heavy-hearted, and the rain witnessed the amount of tears I shed while driving. I can't shake off the anger. My enemies really push me to be bad. Sa mga oras din na iyon ay biglang sumagi sa aking isipan ang mukha ni Derie. Hindi ko alam kung dapat bang ipagpatuloy ko ang plano kong pagpapakasal sa kaniya. Matapos ko kasing mapalapit sa kaniya, naisip ko na mabuti siyang tao at hindi niya deserve na mapahamak dahil l
DERIE MAY VEGAZ POINT OF VIEW Mahal niya ako, mahal ko rin siya, at ngayon ay hindi na biro ang inaalok niya. Inalok ako ng kasal ni Stefano at hindi ko alam ang isasagot ko. Sobrang bilis ng mga pangyayari. We just Met a week ago at heto at papunta na kami sa seryohan. Sinabi sa akin ni Stefano na hindi na niya kayang patagalin pa at iisang sagot lang ang tatanggapin niya. Oo lamang daw. Nasa tamang edad naman daw kaming pareho at siya na daw ang mag-aalaga sa akin ngayong pinalayas na ako ni tita Elsa. Oo. Pareho kaming nasa tamang edad na. he is 30 and I am 20. maaring siya ay handa na ngunit ako sa totoo lang ay hindi pa. Ano bang alam ko sa pag-aasawa. Hindi ko alam kung ano o paano maging isang may bahay ng katulad ni Stefano. Bukod sa bata pa ako ay inosente din ako sa marami pang bagay dahil dati akong bulag. Kaya lang itong si Stefano, talagang sure na sure na siya na ako na talaga ang gusto niyang pakasalan. Malamig at sobrang lakas ng ulan. Kapwa naming pinapaini
Kalmadong hinarap ni Stefano si Elsa. Hindi siya nagpakita ng enerhiya habang kausap ito. Bagamat masasakit ba salita ang lumalabas sa bibig ni Elsa ay minabuti na lang niya na huwag na itong pansinin. Para kay Stefano ay walang katotohanan ang mga pinagsasabi nito. Hindi totoong wala hiya ang mga Avendaño, at mas lalong hindi rin totoo na kinidnaped niya si Derie. Mana pa ang totoo sa mga sinabi ni Elsa ay yung gagamitin lang habang may pakinabang. Iyon naman ang totoo kaya nga pinakasalan ni Stefano ang inosenteng dalaga. But for Stefano, Hindi naman niya iiwanan na kawawa si Derie. Malaki ang ibabayad niya rito at hindi niya ito pababayaan. lalo pa nang malaman ni Stefano na ulila na pala ang dalaga ay lumambot ang puso niya. "Pasensya na po kayo sa istorbo Ginoong Stefano. Hindi naman namin alam na ganito pala ang gagawin niya rito. Lumapit siya sa himpilan ng mga Pulis at nakiusap na kung pwede daw ba namin siyang samahan dito. Sinamahan naman namin kaya lang ay hindi namin