Share
CHAPTER 9
Nagtataka siyang tumingin saakin at hindi alam ang gagawin.Ako rin ay bigla ng nahiya ng sobra sa mga pinaggagawa at sinasabi ko.Pakiramdam ko ay sinira ko lang ang imahe ko.
Napayuko nalang ako habang rinig na rinig ko naman ang kanyang pagbuntong hininga.
‘’Sige,pag usapan natin 'to mamaya.’’
sambit niya na ikina kagat labi ko dahil sa pagpipigil sa pag ngiti.Pinag krus ko ang aking mga kamay lalo na ng marinig ko ang dahan dahang pagbukas ng pintuan.
‘’sige na,mag ready kana for duty.Huwag mo munang isipin masyado ang nangyari ngayon at pag uusapan natin mamaya kung seryoso ka talaga .’’ Pagpapaalam niya saka lumabas ng staff room.Pagka alis na pagka alis niya ay kaagad akong halos mapatalon sa tuwa.Though,Pakiramdam ko ay nireject niya na ako.Crush lang naman eh,tama.hayts bakit pakiramdam ko ay hindi talaga 'to normal?
Related chapters
Rain of Nostalgia CHAPTER 10
‘’Bye Hyieenaaaa,Ingat kayo siiirrr’’‘’boooss ingat kayo ni Hyiena huh.Dahan dahan po sa pagmamaneho sir’’Masaya kong iwinawagaygay ang aking kamay noong nasa labas at bumabati na saakin sila Jesy at Ate Bet.Kaagad akong napangiti at nagpaalam na sana ay mag ingat sila.Alam ko naman na wala halos krimen dito kaso mas maganda pa rin ang nag iingat.Binalot ng katahimikan ang buong kotse noong kaming dalawa nalang ni mr. Ermir.Hindi ko alam kung kailangan ko bang magsalita o hindi.Ang awkward.‘’Ang layo pala ng bahay niyo,Bakit mo pa naisipang magtrabaho sa may nostalgia café?’’Biglang tanong niya na ikina tuwid ko ng upo.Binalingan ko siya ng tingin.Diretso lang siyang nakatingin sa may kalsada.Seryoso ngunit ngumingiti at napaka liwanag ng kanyang mga mata.I gasped as the air from the out
Rain of Nostalgia CHAPTER 11
May pasok nanaman sa eskwelahan.Tuwing umaga ay nagkikita na kaming dalawa ni Bea sa gate ng school.Gusto lang naming na sabay kami bakit ba? Gusto ko ng magpakatotoo sa sarili ko.‘di bale ng iwan ako ng mga tao sa paligid ko.Kaso alam ko naman na hindi madali,Wala namang madali sa una hindi ba?Pero mas maganda ng subukan kaysa hindi.Sa tingin ko mas better ang ganon.Susubukan ko ring I express ang totoong ako.Susubukan ko.Susubukan ko.Pagpasok naming sa room dalawa ni Bea ay nakita ko ang masamang tingin saamin nila Layla at Rica.Hindi ko sila nginitian,Bagkus ay dumeretso lang ako saaming upuan.Kaagad akong mahinang tinulak ni Bea.’’Himala,Hindi mo pinansin ang mga Besties mo’’ She teased.Napangisi ako ng bahagya.’’Hindi naman ako masaya na makita sila,Bakit ko sila ngingitian kung fa
Rain of Nostalgia CHAPTER 12
‘’HINDI’’ kaagad akong nagpagitna sakanilang dalawa ngunit mas nilapit ang sarili kay Ermir para makapayong.They are both shocked but I just focused at Ermir.Looking at me with tender.‘’Hindi ko siya tatay.Hindi ko rin siya tito,And when you see someone young with old one it doesn’t mean nag anon na ang connection nila’’Galit kong sabi.Brian is just speechless while Ermir just laughed ngunit bakas ang pagkapilit non.‘’Okay ang hijo,Ganyan lang talaga itong si Hyiena’’ He laughed.Brian looked at us awkwardly.‘’Tara na Ermir.,’’ tawag ko at I hold his wrist na kaagad niya ring kinalas.’’Bye,Brian.See you nalang bukas.’’ Nagmamadali kong pamaalam.Brian looking so confused on what is happening kaso pinabayaan ko nalang.’’T-take care’
Rain of Nostalgia CHAPTER 13
Pagkaalis ng sasakyan sa aking paningin at taimtim nalang akong napatingin sa may pintuan ng bahay namin.Alam ko rin kasi sa sarili ko na sa likuran ng mga pintuang ito ay walang tao o mga magulang na sasalubong saakin.Babati at tatanungin ako kung kamusta ang school. Wala .Dahan dahan kong binuksan ang pintuan at napabuntong hininga ng mamasdan ang inaasahan.Madilim na malawak na bahay . Tahimik at kahit anong ingay ay walang maririnig . Pumunta na lang ako sa itaas para maligo at matulog.Napatingin nalang ako sa kisame.Malapit na niyan ang birthday ko.Mag 18 na ako, Masaya naman ako sa bagay na iyon dahil legal age na ako at…pwede na kaming dalawa ni Ermir.Hindi ko namalayan na dahil sa matinding pag iisip ay napapikit nalang ang mga mata ko at nahulog sa matinding pagkakatulog.
Rain of Nostalgia CHAPTER 14
‘’ I don’t want you to be my escort’’ Those words are meant to be said . Iyon dapat ang mga salitang bibigkasin ko ngunit alam kong magagalit lang sila saakin .My anxiety would never. In my own reality , I just smiled and chuckled a bit . ‘’Is it matter?’’‘’Of course debut mo ‘yan .’’ he replied. I smiled.‘’yeah’’ I just replied. Im not comfortable na with the presence of my parents staring at me and watching me for all the words I have to say . Parang nakakasal magsalita o kumilos man lang . Baka may masabi pa.‘’sorry , Masama na kasi ang pakiramdam ko . If you excuse me . ‘’ Pagpapaalam ko sakanila but my mother looked at me ith her killer eyes.‘’No. May bisita ka pa&rsquo
Rain of Nostalgia CHAPTER ONE
The breezing wind of June is coming, new school year, new memories to treasure and new experience to be wielded……all of them are getting tired of me. Everything seems to be tiring.Sabagay,lahat naman ng bagay na ginagawa natin ay nakakapagod,lalo na ang mga pauli ulit. Nagtuloy tuloy ako sa paglalakad,kahit na masakit na ang mga paa ko.Hindi ako tumitigil sa paglalakad. Gusto kong maglakad at maghirap.Siguro kasi kapag ganito,either sumuko ka at tumigil o magpatuloy pero nakakapagod .Naka ayon sa dalawa ang pagpipilian.Kaagad na nanliwanag ang ang mata ko ng makita ang school,alam kong late na ako pero tuloy tuloy lang.Naalala ko ang taong nagsabi saakin noon na ganito raw talaga ang buhay,parang ngayon,sa pagpunta ko sa school.may nauuna,may nahuhuli,at mayroon namang aya
Rain of Nostalgia CHAPTER 2
Napatingala ako sa langit,Ngunit hindi lahat ng tao ay nakatingala ngayon rito.Ang iba ay lito at nakayuko.Katulad ko.Hindi ko na alam ang gagawin ko sa buhay.kumbaga,para lang akong pumapasok sa school para masabing nag aaral ako.I’m just 18 years old that time,grade 11 student na walang direksyon sa buhay.The strand that I chose was just a strand my mother chose me to take ,kasi hindi ko talaga alam ang gusto kong maging paglaki.kumbaga,wala akong pangarap sa buhay.Kahit na wala akong ginagawa,pagod na pagod na ako sa buhay ko.Alam ba ninyo yung feeling na perfect naman ang lahat?may kaya ang pamilya,walang mabigat na problema,hindi binagsak ni teacher pero parang may mali pa rin,may mali pa rin sa buhay ko.Nag try akong mag reach out sa mga nakakatanda particularly sa mga parents ko,and thing they’ve said made me cry like I a hell.
Rain of Nostalgia CHAPTER 3
'’Bakit kailangan mo pang magtrabaho?wala ka namang pinagkakagastusan at pinag -aaral ka naman namin.’’‘’oo nga anak,hindi mo na kailangan maging working student.’’Napapikit ako sa pagkakainis sa mga naririnig ko sa mga magulang ko,ayan nanaman sila.Ang gusto nanaman nila ang dapat na masunod kahit ang totoo ay ayaw ko ang pinapagawa nila.Hindi ba dapat matuwa sila na mag tatrabaho na ako?legal age na rin naman ako.‘’Ma,pa,pero gusto ko ring matuto sa labas na mundo.Para narin na didisiplina ko ang sarili ko.’’ sagot ko sakanila,mukhang hindi makapaniwala si mama at napapabuntong hininga nalang.Mag isa akong anak kaya ganito nalang silang kahigpit saakin.Sa sobrang higpit ay nasasakal nalang ako,hindi makahinga.‘’pwede kang matuto kapag naka graduate ka na ng college at professional kana. ’’papa said,I rolled my eyes secretly.
Latest chapter
