Pag-uwi nila Rosie galing sa council, iniwan nila ang Lola nito na doon muna mamamalagi bago bumalik sa Europe. Hindi na niya tinanong kung bakit pa siya nandito sa Pilipinas lalo na't alam niyang palagala ang Lola nito.
Pagod na umupo si Rosie sa sofa kasunod si Nicklaus na nilagay ang paa nito sa kanyang hita. Inalis ng binata ang suot na heels ni Rosie na kanyang nilagay sa gilid ng sofa. Hinayaan naman siya ng dalaga dahil sanay na sa ganitong aksyon ni Nicklaus. Minsan pa nga noong magkasama sila hinihilot pa nito ang kanyang paa.
"Magpahinga ka na, marami pa tayong gagawin bukas. May photoshoot ako sa kumpanya, pumunta ka." Inalis ni Rosie ang paa nito at iniwan si Nicklaus na pinanood siyang lumayo.
'Marami ka ng ginagawa Rosie. I hope after this, you can be happy again like before.'
"Claude...?"Naglakad palapit si Claude sa kanya't kinorner ito sa mesa. Napasandal ang balakang ng dalaga sa mesa kaya kinuha itong tiyansa ni Claude upang itungkod ang dalawa nitong kamay sa magkabilang gilid nito. Madilim ang buong mukha nito na nakatitig sa mata ng dalaga na pinapakiramdaman ang mga susunod nitong gagawin."Leave him," may diin at galit na saad ni Claude.Kumunot ang noo ni Rosie at naguguluhang tinignan lalo ang lalaki. "Ano bang sinasabi mo?""Nicklaus. That f*cking bastard. Leave him!" Napapikit ito sa galit at inis na lumayo kay Rosie. Sinabunutan nito ang buhok bago muling bumalik sa pwesto nilang dalawa. Pero ngayon, mas malapit na ito sa kanya na halos wala ng natitirang distansya sa pagi
Hininto ni Claude ang sasakyan malayo kaunti sa apartment ni Rosie. Ngingiti niyang nilingon ang dalagang inaalis ang kanyang seatbelt. Kaya nang maramdaman ito ni Rosie, tinignan niya pabalik ang binatang hindi maalis alis ang malawak niyang pagkakangiti. "Mapupunit na 'yang labi mo sa kakangiti." Puna ni Rosie bago tuluyang alisin ang kanyang seatbelt. Inalis ni Claude ang kanyang seatbelt at lumapit sa dalagang hinintay ang susunod nitong gagawin. Napasandal si Rosie sa upuan nang halikan siya nito't marahang kagatin ang pang-ibabang labi ng dalaga. Papalalimin pa sana nito ang halik nilang dalawa nang maputol ito sa pagtunog ng telepono ni Rosie. "Claude..." tawag ni Rosie sa pagitan ng kanilang halikan. Nilapat nito ang kanyang kamay sa dibdib ng lalaki upang ilayo. Kahit labag sa loob ni Claude na tumigil, lumayo siya sa pagtulak na iyon ng dalaga. Tumikhim pa siya at pinanood na kunin ni Rosie ang kanyang telepono sa bag nitong nasa bac
Mula pa noong magsimula silang maging magkasintahan, sa tuwing nagluluto si Kourtney, nagugustuhan ito ni Claude. Magaling din kasing magluto ang babae kaya isa iyon sa dahilan kaya nahulog noon sa kanya si Claude. "Pakilabas mamaya ang dessert after niyang kumain," sabi ni Kourtney sa kasambahay na katulong niya sa paglalagay ng mga pagkain sa mesa. Ilang sandali pa, pumasok na si Claude sa dining room. Katulad kahapon, ganun pa rin ang itsura niya at mas lalong naging malamig ang mata nito. Diretsong umupo ito sa kanyang upuan at walang ganang pinasadahan ng tingin ang pagkain sa kanyang harapan. Hindi pa ito napansin ni Kourtney na inalis ang suot na apron bago lumapit sa asawa. Umupo siya sa katabing upuan at may ngiting nilagyan ng pagkain ang plato ni Claude. "Niluto ko lahat ng favorites mo. Tikman mo, dali," excited na sabi ni Kourtney. Tahimik na kinuha ni Claude ang kubyertos at sumubo ng pagkain. Habang si Kourtney naman ay naghihin
UMALIS si Rosie mula sa pagkakasandal nito sa labas ng opisina ni Kourtney. Magmula pa kanina, nakikinig na ito sa usapan ng dalawa sa loob. Pagdating kasi ng babae, patago niya itong sinundan lalo na't nakita niya si Mrs. Camilla na dumating at hinihintay ito. Kahit na soundproof ang opisina nito, may kakayahan si Rosie para marinig ang kanilang pinag-uusapan. Naglakad palayo si Rosie habang may dina-dial sa hawak niyang telepono. Dumiretso siya sa elevator kung saan sakto namang sinagot ng kabilang linya ang tawag nito. "Hi. Can I have a favor?" nakangiting tanong ni Rosie bago pumasok sa kakabukas lamang na elevator. "Hmm... pwede bang mag-set ka ng dinner? Oo, gusto ko silang makausap mamaya. About 8 pm? Okay, thank you." May ngiting nilayo ni Rosie ang telepono sa kanyang tenga. Pagkababa ng tawag, bumalik ang blangko nitong mukha. "Alisin sa buhay ni Claude? Nagpapatawa sila."Pagbukas ng elevator, napahinto ang babae sa paglabas nang mak
Napatitig ang matanda sa hawak na kutsilyo ni Rosie. Kinabahan siya nang ibato ito ng dalaga na tumama at bumaon sa pader. Para siyang aatakihin sa nangyari at napahawak sa kanyang dibdib. "A-ano bang ginagawa mo Ms. Bamford?!" galit nitong saad matapos na makita ang kutsilyong nakabaon sa pader. Lumapit si Rosie sa pinag-upuan kanina ng matanda't kinuha ang telepono nitong nakababad sa tubig. Isang kisap mata, nasa harapan na siya ni Mr. Nable na lumaki lalo ang gulat na kitang kita sa buo nitong mukha. "A-ano... k-ka?" May takot sa boses ng matanda habang nakatitig sa mata ni Aonani na unti-unting nagbabago ang kulay. Pagharap niya sa gilid, muntik na siyang atakihin talaga sa puso nang makita si Nicklaus. "A-anong..."Nakalabas ang pangil ng binata at pulang pula ang matang nakatingin. Pagbaba ng tingin ni Mr. Nable sa kamay ni Nicklaus, nakita niya ang paghaba ng kuko nito kaya napahakbang siya palayo sa dalawa. Tumama ang likod nito sa pad
"Ayusin niyo ito!" sigaw ni Mrs. Camilla sa sekretarya nilang tatlo. Sumunod ang kanilang sekretarya kung saan sa kanilang paglisan, pagod na umupo ang ginang. Magmula kanina, walang tigil ang tatlo upang pagtakpan ang mga nangyayari. Inalam din nila ang puno't dulo ng lahat ngunit hanggang ngayon, wala pa rin silang nahahanap. Marami na ang mga tumatawag sa kanila lalo na ang mga reporters na nasa labas ng kumpanya na pilit muna nilang iniiwasan. "Bukas pumunta ka sa Celestine. Alam mo na ang gagawin. Ayusin mo ito Claude," sabi ng ginang sa anak nitong seryosong nakatutok ang paningin sa bukas na telebisyon. 'Paniguradong may gumawa nito.'INAYOS ni Rosie ang gagamitin nito para sa paghahanap kay Vignor. Matapos ng meeting, sinabihan nito ang kumpanya na lumiban muna upang hindi siya madamay sa gulong nangyayari sa kumpanya. Paraan niya na rin ito upang mapabilis ang mga plano niya. At sa ngayon, nakasentro ang atensyon niya sa paghahanap kay Vignor. "Handa na ba?" tanong ni Ros
Naging palaisipan sa dalawa ang kinahinatnan nito kung saan pagkatingin ni Rosie sa may kanang parte ng leeg ni Vignor, isang pamilyar na marka ang kanyang nakita. Sinundan ni Nicklaus ang tinitignan ng dalaga't kumunot ang noo dahil sa nakita. Ang markang ito ay parang paso ng apoy na kulay itim. Pabilog ang apoy kung saan sa gitna ay isang bituin na may nakasulat na petsa ng kanyang pagkamatay. Nang hawakan ito ni Rosie, nakaramdam siya ng paso mula rito na agad na ikinalayo ng kanyang kamay sa marka. "Ayos ka lang?" nag-aalalang tanong ni Nicklaus nang makitang may paso ang daliring pinanghawak ni Rosie."Ayos lang," sagot ng dalaga kahit mahapdi ang paso. Pinagmasdan nito ang katawan ng bampira at hinahanap ang kahit anong bakas para malaman kung paano ito namatay. Ngunit katulad ng pagkabigo nilang mahuli ito ng buhay, wala siyang nakita na naging isang malaking palaisipan para sa kanya. "Buhatin mo siya. Kailangan natin ang kanyang katawan." Utos ni Rosie na tumayo mula sa pa
KATULAD ng napag-usapan ng dalawa kagabi, bumalik sila Rosie at Nicklaus sa abandonadong hotel. Kumpara kahapon na magmamadaling araw sila pumunta, napagdesisyunan ng dalawa na umaga sila bumalik para mas malinaw na makahanap ng kahit anong ebidensya na makapagtuturo sa pumatay kay Vignor. Hawak pa rin ng council ang katawan ng bampira. Kanilang sinisiguro na hindi kusang mawawala ang katawan nito hangga't hindi pa nila nahahanap ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Inatasan din ng council ang iba pang bampira upang maghanap ng impormasyon patungkol sa markang hindi nawawala sa leeg ni Vignor. "Dito. May nakita akong anino rito kaninang madaling araw." Turo ni Rosie sa basag na bintana. Lumapit si Nicklaus sa tinuturo ng dalaga. "Bakit hindi mo sinabi sa council?" Binaba ni Rosie ang kamay niyang pinangtuturo sa bintana. "Dahil gusto ko munang kumpirmahin kung tama ba ang aking nakita," sagot ng dalaga na mas lumapit pa sa bintana. Sumilip ito sa labas at inalala ang daang tinahak n