“Hindi ko alam kung ano ang meron,” she replied to her friend who is now busy sipping on her champagne. Habang siya naman ay sumisimsim ng juice. Wala siya sa mood uminom ng alak nitong mga nakaraang lingo. “Siguro ito na talaga nakatadhana para sa ‘kin.”“Sana magdusa si Jessi sa mga nagawa niya sa ‘yo,” sambit ni Cindy at humugot ng malalim na hininga. “Pero sana hindi madamay ang bata.”Kumunot ang kanyang noo at tumingin sa kaibigan. “What do you mean?”“It’s a cycle and there’s a belief about that,” sagot nito at tumingin sa kanya. “How you got your man is how you lose him. And your children will suffer the consequences of treating other people badly.”She bit her lower lip. “Wala akong maintindihan.”Umirap si Cindy. Hindi na niya bibilangin kung pang-ilang beses na irap na ‘yon ng kanyang kaibigan. Kulang na lang mapunta na sa likod ang mga mata nito kakairap, e.“For example, your father is a cheater,” sambit nito. “And he gave birth to you. You will experience the pain that y
“You’ve got to be kidding me,” sambit ni Cindy at mahinang natawa. “Are you really a doctor or you are just fooling around? Look.”Napatingin si Emory sa kanyang kaibigan nang ilabas nito ang pregnancy tests na ginamit niya kanina. Mas lalo siyang nakaramdam ng pagkalito. Bakit hawak ito ni Cindy?“She took the pregnancy tests a while ago and every piece of these pregnancy tests are screaming the same answer, negative. How come she’s pregnant? Are you high?” Bakas sa tinig ni Cindy ang frustration habang nakikipag-usap sa doctor habang siya naman ay nahihilo sa mga nalaman.“Can you lower down your tone and voice, Miss Astrea? We have patients outside this room as well,” sambit ng doctor na sobrang kalmado ang tinig.“Then explain,” sambit ni Cindy. “O baka naman wala ka ring maipapaliwag kasi, ‘di ba, hindi mo naman hilig ang magpaliwanag?”Ano raw?She looked at the two, Cindy and the doctor. Parehong matalim ang tingin nito sa isa’t isa na para bang may tinatagong galit. Hindi niya
Hindi na mabilang ni Emory kung ilang shot na ang sinalin ni Beau sa baso. She just stare at her husband who is now grieving. Walang ni isa sa kanila ang nagbabalak na basagin ang katahimikan na ‘yon. She just let him drink. Ang daming mga taong sa kanyang isipan ngunit pinili niyang manahimik. Kasi kung gaano kagulo ang isipan niya ay mas lalong magulo ang isipan ng binata. Sa kanilang dalawa, mas mahirap ang dinadala ni Beau. The old Khaleesi is the only Khaleesi who adores Beau. Who can only see the beauty behind his mask. And now that he’s gone, alam niyang nakakaramdam na si Beau ng pag-iisa. The excitement she felt about telling Beau the good news instantly vanished. Siguro ay sa susunod na lang na pagkakataon niya sasabihin. Hindi muna ngayon dahil nagluluksa pa ang kanyang asawa. And besides, there’s always a perfect time for everything. Hindi nga lang ‘yon ngayon. Nang muli na namang nagsalin si Beau at hindi na niya mapigilan ang sariling hawakan ang kamay nito. He looked
“Maraming salamat, Manang.” Tipid siyang ngumiti sa ginang nang maglapag ito ng juice sa mesa.Ngumiti pabalik ang ginang saka ito umalis para magpatuloy sa ginagawa nito sa hardin. She looked at the woman named Violet and saw her still looking at her wedding photo with Beau.“He doesn’t look happy when he married you,” sambit nito na para bang may nalaman siyang hindi kainteresante. Tumingin ito sa kanya at ngumiti. And she knew it was fake. “Maybe because he’s disgusted by the idea of marrying his brother’s ex-girlfriend. Napipilitan lang in other word.”She bit her lower lip. Hindi niya pa pormal na nakikilala ang dalaga pero grabe na itong magbato ng salita. Hindi na rin siya nag-abala pang magtanong dahil paniguradong ipangangalandakan lang nito na isa siyang ex-fiancée ni Beau.“Have you asked him that?” prente niyang tanong at kinuha ang isang baso ng juice. “Because as far as I know, he was the one who immediately agreed to marry me.”Mapakla itong natawa sa sinabi niya. “Hind
Sobrang tahimik ni Emory habang tinititigan ang mukha ng matandang Khaleesi. He looks so peaceful. Na para bang kampante na ito sa paglisan dahil naayos na nito ang mga dapat ayusin bago ito tuluyang humimlay.Her hand caressed the clear glass above his face as tears started flooding down her cheeks. Walang salita ang lumalabas sa bibig niya habang nakatitig sa mukha ng natutulog na ginoo. Na sana ay natutulog lang talaga. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at mahinang bumunlong.“Lolo, bakit hindi mo hinintay ang magiging apo mo?” mahinang sambit niya, sapat lang para siya lang ang makarinig. “Why are you in a rush of leaving? Paano na si Beau?”Alam niyang sa lahat ng mga nangyayari ay si Beau ang mas naapektuhan. Kaya hindi siya magtataka kung bakit ganoon na lang kalamig si Beau kung makitungo.Pero bakit umuwi si Violet?Humugot siya ng malalim na hininga at muling hinimas ang kanyang tiyan. She looked at the old man once again and bit her lower lip to stop herself from cryin
Hindi na mabilang ni Emory kung ilang beses na siyang humugot ng malalim na hininga. Hindi na rin niya mabilang kung ilang beses na siyang paulit-ulit na sumulyap sa wall clock ng kanilang sala.She fidgeted her hand as she kept glancing on the envelope placed above the center table. Hinihintay niyang makauwi si Beau dahil ngayon na niya balak sabihin dito ang tungkol sa kanyang pagbubuntis. She couldn’t wait any longer. Ang sabi nga nila, the earlier, the better.Emory glanced at the wall clock once again and checked her phone. Hindi rin tumatawag si Beau. It’s half past eleven, malapit nang maghating gabi. At magmula kanina ay hindi pa ito nakakauwi. Nag-aalala na rin siya para rito.“Hija…”Wala sa sarili siyang lumingon sa nagsalita at nakita si Manang Tere na palapit sa kanya. May dala itong isang baso ng gatas na mukhang itinimpla nito para lang talaga sa kanya. Hilaw siyang ngumiti sa ginang.“Manang,” she greeted. “Gising pa po kayo?”Ngumiti ito sa kanya at inabot sa kanya an
Tahimik na tinahak ni Emory ang tahimik na kalsada ng Denmark. Sobrang tahimik at nakakakalma ng puro at isipan. Hindi niya lubos akalaing makakaramdam siya ng ganitong kaginhawaan dahil lang sa kanyang pag-alis.Sometimes, running away is the most effective thing to do when everything feels like falling apart. And looking back, she can’t feel any regrets or what ifs. Ang tanging what if niya lang ay ‘what if nanatili siya?’. For sure, she will suffer and so as her kids.Alam niyang sa oras na malaman ni Beau ang tungkol sa mga bata ay magagalit ito. Minsan na ring sabihin ni Beau na handa siyang panagutan kung sakalin mang may mabuo sa kanilang mga ginagawa ngunit… kailangan niyang umalis.She was ready to tell him about her pregnancy, but he just surprised her with a divorce paper. Kahit na gusto niyang sabihin kay Beau ang tungkol sa kanyang pagbubuntis, she just can’t.Pagkarating niya sa kanilang condo ay agad siyang pumarada sa parking lot. Kinuha niya ang purse na nasa shotgun
Hinaplos niya ang mukha ng anak niyang mahimbing ang tulog sa kanyang tabi. Blue is the most unpredictable kid among the three. Minsan lang ito nagiging clingy sa kanya at minsan lang ito umaaktong bata. Most of the time, ito ang kasangga ng nanny nila sa pagsisita sa dalawa pa nitong kapatid na si Emerald at Beckett.While Beckett on the other hand is the most silent one. Hindi niya alam kung bakit laging sinasabi ni Gem at Blue na maingay si Beckett gayong hindi naman ito masyadong nagsasalita kapag na sa paligid siya.Minsan nga ay naiisip niyang… hindi kaya ay ayaw sa kanya ni Beckett? But that kid is very sweet to her. Sobrang malambing ito sa kanya kahit hindi ito nagsasalita. Malayong-malayo kay Gem na lagi siyang iniirapan lalo na’t hindi nito nakukuha ang gusto nito.She has an attitude and she already knows where Gem got that.Naputol lamang ang kanyang pagmomonologo nang marinig niya ang vibration ng kanyang phone sa ibabaw ng nightstand. Wala sa sarili niya itong nilingon