Chapter 60

Nagising si Emory nang maramdaman niya ang magaang haplos sa kanyang pisngi. Wala sa sariling dinilat niya ang kanyang mga mata para tignan kung sino ang may gawa non. Ngunit agad din niya itong pinikit muli dahil sa sinag ng araw na tumama sa kanyang mga mata.

“You’re awake,” he said. “Come on. Let’s eat our breakfast.”

Muli siyang dinilat ang mga mata. This time, dahan-dahan na ang pagdilat niya para makapag-adjust ang kanyang paningin sa liwanag ng buong silid. Bumungad sa kanya ang pagmumukha ni Beau and it somehow made her heart warm.

Tinulungan siya nitong bumangon at hinalikan ang kanyang noo. Hinayaan niya lang si Beau na gawin ito. It’s always been like this for the past two days. Gigising siyang bungad ni Beau at matutulog siyang katabi ito.

Malakas pa rin ang ulan at wala siyang makalap na signal kaya’t hindi niya matawagan ang kanyang mga anak. Miss na miss niya na ito at gusto na niyang umuwi. At the same time, she wanted to stay. Being this close to Beau, waking up and s