“Wow!” sambit ni Gem nang mahawakan nito ang hair clip na kanyang binili kanina. “Tak, mor! Det er så smukt!” [translation: Thank you, Mommy! This is so pretty!]Lumapit ito sa kanya ang niyakap siya. Mabilis niya naman itong niyakap pabalik at hinalikan ang buhok ng kanyang anak. Naputol lamang ang kanilang usapan nang marinig niyang mag-ring ang kanyang phone.“Who was it?” she asked Selim. Kumalas naman sa yakapan nila ang kanyang anak at nagtungo sa harap ng salamin para isuot ang hair clip.Nilingon niya si Selim at nakita itong naglalakad palapit sa kanya. Ngumiti ito at inabot sa kanya ang kanyang phone. “Your brother is calling you.”Tipid siyang tumango at humugot ng malalim na hininga. “Thank you. I’ll be at the balcony for a moment.”Selim nodded his head. Agad naman siyang nagtungo sa balcony ng kanilang tinutuluyang condo. She made sure to close the door behind her. Alam niya namang hindi nakakaintindi ng Tagalog ang mga taong kasama niya ngunit iniiwasan niya lang na sum
Hindi niya alam kung saan niya itutuon ang atensyon. Sa oras? Sa trabaho? Sa huling usapan nila ni Beckett? O sa sinabi ni Selim kanina na hindi niya narinig? Sumasakit na ang kanyang ulo kakaisip kung ano ang dapat niyang unahin sa pag-iisip.Inis niyang inabot ang kanyang tasa ng kape para sana uminom, ngunit nang angatin niya ito ay biglang wala itong laman. Mas lalo siyang nakaramdam ng irita sa nangyari. Binaba niya na lang ang tasa at tumingin sa labas ng bintana. Emory tilted her head a bit before picking up the pencil she dropped.Ngunit nang magsusulat na sana siya ay biglang nag-ring ang kanyang phone. Muli niyang binaba ang hawak na lapis at tinignan ang caller. Umangat ang kanyang kilay nang mabasa ang pangalan ni Beau.Kasabay non ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at tumingin sa orasan. Lampas alas dose na, bakit pa kaya ito tumatawag? Did something happen?Dala ng kuryusidad ay sinagot niya ang tawag. Tumayo siya at naglakad
Tahimik niyang sinundan ang sasakyan ni Oliveros. Yes, his name was Oliveros. Na sa loob ng kotse nito si Beau habang siya ay nakasunod lamang at minamaneho ang sasakyan ni Beau. The car is filled with his scent making her chest tighten.Hindi niya alam kung saan sila pupunta ngayon at hindi niya alam kung tama pa ba itong ginagawa niya. She knew completely that she has to leave. Baka this time, asawa na nito ang bubungad sa kanya pagkababa ng sasakyan.But something in her wants to take care of him while he’s drunk. Gusto niyang malaman kung bakit litrato niya ang nakalagay sa lockscreen ng bagong cellphone nito. Speaking of that, mabilis pa rin ang tibok ng kanyang dibdib sa tuwing naalala niya ang bagay na ‘yon.Nang tumigil ang sasakyan ni Oliveros ay tumigil na rin siya. Nakita niya itong lumabas ng sasakyan na agad din naman niyang sinundan. As soon as she stepped outside the car, a house luxurious house welcomed her sight. Ngunit sa halip na i-admire ang bahay ay agad siyang lu
Nagising si Emory nang maramdaman niyang may kung anong nakapatong sa kanyang tiyan. Wala sana siyang planong gumalaw hanggang sa malanghap niya ang isang napakapamilyar na pabango. Isa-isang pumasok sa kanyang utak ang mga nangyari kagabi.Wala sa sarili niyang dinilat ang mga mata at tumingin sa kanyang tabi. And there is Beau, sleeping peacefully beside her. Nakabalot ang braso nito sa kanyang beywang at parang wala itong planong bitiwan siya.Dahan-dahan niyang inalis ang pagkakayakap nito sa kanyang beywang. It was a real struggle because his arm was so heavy. Ngunit nang mapagtagumpay niya itong maialis sa kanyang tiyang ay maingat siyang bumangon. Beau is a light sleeper and a little movement can wake him up.Yes, she can still perfectly remember that.Napahawak siya sa kanyang sintido at nilingon ang binatang natutulog sa kanyang tabi. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at hinilot ang sintido nang maramdaman niyang sumakit ito. She looked at the time on her wrist and start
Nagising si Emory nang maramdaman niyang may kung anong humahaplos sa kanyang pisngi. She tried to open her eyes but the bright surrounding made her close them again.She can hear noises from afar but she couldn’t understand what the hell is happening. Masakit ang kanyang tiyan at ulo. Dagdag pang feeling niya ay namamaga ang kanyang pisngi.Pisngi?Isa-isang bumalik sa kanyang isipan ang mga pangyayari kung saan nakaharap niya si Violet. That woman’s mad eyes that were looking at her made her open her eyes and catch her breath.“What happened?”Napatingin siya sa nagsalita at bumungad sa kanya si Beau. Magulo ang buhok nito at medyo namumula pa ang mapungay nitong mga mata. He looks so restless. Kumunot naman ang kanyang noo rito.“What are you doing here?” sambit niya. Nagulat pa siya dahil paos ang kanyang tinig nang sambitin ‘yon. “You should be resting.”Matapos niyang sabihin ‘yon ay napangiwi siya kaagad dahil sa pananakit ng kanyang tiyan. Agad naman siyang dinaluhan ng binata
Hindi na mabilang si Emory kung pang-ilang shot na ang kanyang nainom. Basta ang alam niya ay hatinggabi na at kanina pa nag-ri-ring ang kanyang phone. But who cares, right? Wala nang sisita sa kanya kung bakit hatinggabi na at hindi pa rin siya umuuwi. Wala nang tatawag sa kanya o susundo sa kanya kahit lasing na lasing na siya.“Of course, I promise.”“The only woman I want to marry is you, Emory.”“I love you for the rest of my life.”“Ikaw lang ang babaeng nakikita kong ihaharap ko sa altar.”Reminiscing those memories makes her want to cry so hard. How can he be such a liar? How can he say those words without even flinching? How can he act like he was telling the truth?!“M-ma’am, lasing na po kayo─”“Ano ba kasi ang rason para magpunta rito?” pagpuputol niya sa bartender na kanina pa siya pinapakialaman. “Alam mo, kayong mga lalaki, ang galing niyo sa larangan ng panloloko!”Mukhang nagulat ito sa kanyang pang-aakusa ngunit hinayaan lang siya nitong magsalita. Muling tinunga ni
Chapter 01Naalimpungatan si Emory nang maramdaman niyang may kung anong mabigat ang dumagan sa kanyang tiyan. She wanted to open her eyes but she’s too sleepy to do that. Hilong-hilo pa rin siya at kapag nagising siya, alam niyang masusuka lamang siya.She turned around and hugged her pillow tighter. Mainit ito at medyo matigas. Ang katigasan nito ang nagdadala ng comfort sa kanya at pakiramdam niya ay gusto na niyang manatili sa ganitong pwesto.But when she felt something fanning against her neck, she stilled. Wala sa sariling naidilat ni Emory ang mga mata at ganoon na lang ang pag-awang ng kanyang labi nang bumungad sa kanya ang mukha ng isang napakagwapong nilalang.And just like that, memories started flashing inside her head from what happened last night. Bumilis ang tibok ng kanyang dibdib at pakiramdam ni Emory ay sasabog na ito. Sasabog na sa matinding kahihiyan!Sinubukan niyang bumangon ngunit nakayakap ang makisig nitong braso sa kanyang tiyan dahilan para muli siyang ma
Chapter 02“Saan ka ba kasi nagpupunta kahapon?” tanong ng kapatid sa kanya.Inismiran niya lang ito at bumaling sa counter. Ngumiti sa kanya ang cashier at nilapag sa counter ang kanyang susuotin na damit para sa kasal ng taong nag-iingay sa kanyang tabi. Buong akala niya nga ay nagbago na ito, e. Maingay pa rin pala.“None of your business,” he replied. “Let’s go.”Matapos niyang makuha ang damit ay agad siyang naglakad paalis ng boutique. Ramdam ni Beaumont ang mga matang nakatingin sa kanyang habang sila ay naglalakad ng kanyang kapatid. And he’s already used to it.Pagdating nila sa parking lot ay pumasok na siya sa loob ng kanyang sasakyan at nilagay ang box sa backseat. Binuksan naman ni Brille ang pinto sa tabi ng passenger’s seat at doon na umupo. He fastened the seatbelt and started the engine of his car.“Nakausap mo na ba si Lolo?” tanong ng kapatid.Umiling siya. “Haven’t. He was sleeping when I visited him yesterday.”Tumango lang ito at sumandal na sa backrest, habang s