Chapter 23

Kimberly Ann Martinez

Five years later

Kabankalan City, Negros Occidendal

“Nanay!” tawag ng anak kong si Kj.

Agad kong nilapag ang dala kong pambunot ng damo at hinintay siyang makarating sa akin at niyakap siya. Ganito ang routine namin pag-uwi ko ng bahay galing sa maghapon ng pagbubunot ng damo sa tubuhan.

“Na-miss ka ni nanay, anak. Hindi ka ba naging makulit sa ante mo?” malambing kong wika sa kanya.

“Hindi po, nanay. Good boy po ako. Look, teacher give me three stars,” may pagmamalaki na wika niya sa akin.

“Wow. Good job anak,” tuwang tuwang wika ko sa kanya. Pasok na tayo, naghihintay na si Ante Kyla mo sa loob.”

Kinarga ko siya at kinuha ang dala kong nilapag ko kanina. Saka naglalakad patungo sa bahay kubo kung saan kami ngayon naninirahan ng mahigit limang taon na.

“Ate, tapos na akong magsaing,” sabi ni Kyla sa akin.

“Salamat, Kyle. Magpahinga kana. Ako na ang bahala kay Kj,” sabi ko sa kanya.

“Hindi ate, ikaw ang magpahinga. maghapon ka sa tubuhan ang init pa naman