22

Pagmulat ng aking mata ay ramdam ko na kaagad ang mabigat na bagay na nakapatong sa aking tyan. Patay ang ilaw. Tanging sinag lang ng araw ang bumubuhay sa loob ng kwarto.

Napapikit pa ako ng mariin bago lumingon sa aking gilid. Bahagya pa akong nagulat nang makita ko ang nakauwang na labi ni Jacob. Napakaamo ng kanyang mukha habang nakapikit. Tila ba isang anghel na hinulog sa lupa. Pero agad nawala ang paghanga ko nang maalal ko ang ginawa niya sa akin kagabi.

Nagsimula na naman akong mainis at mairita. Feeling ko ay nababoy ako. Tila ba nandiri ako sa aking sarili. Hinayaan kong maulit ang bagay na alam kong pagsisisihan ko sa huli. Siya ang pumatay kay mama at ate. Kaya hindi ko maatim na naulit ang bagay na 'yon.

Agad kong inalis ang kamay ni Jacob sa aking tyan. Nahirapan pa ako dahil sa bigat no'n. Nang tuluyan ko itong maalis ay akma sana akong tatayo ngunit agad akong napahinto nang maramdaman ko na naman an