Tumawa si Caramel. “Syempre, nakita ko. Gusto kong makita kung ano ang ginagawa mo at nakita kita na nilalabanan yung mga lalaking ‘yun. Bakit hindi mo sinabi kay Avery yung totoo?”"Walang magbabago," giit niya."Hindi," umiling si Caramel. " Malaki na sana ang pinagbago. Baka hindi titigil ang mga magulang niya na makita kang walang kwenta."Saglit siyang tinitigan ni Grey. Si Caramel ay masyadong matanong at higit na alam ang dapat niyang malaman. Kung makikilala ng isang tulad ni Caramel si Max, delikado para sa kanya na makilala ang totoong Grey."I am completely useless. I don't really fit for Avery and we are only together because of some circumstances," he argued. "Kahit na, I'm trying my best to be good for her."Pinagmasdan siya nito saglit. " May ayaw ka bang sabihin sa akin? Anong tinatago mo, Grey?"Makahulugang pinunasan ni Gray ang kanyang lalamunan. "I learned some things in the street after all. Actually, it was the only thing I could do well. I wanted to survive
Pinagmasdan sandali ni Grey ang pinto. Hindi niya alam kung ano ba ang ikinagalit ni Avery. Dahil ba sa wala siyang iniregalo sa kanya mula nang ikasal sila? O dahil ba nagsinungaling siya tungkol sa pagbili ng mga suit gamit ng advance payment niya o dahil iniisip ni Avery na hindi siya maalaga? May mga tanong siya ngunit mailap ang sagot sa mga ito.Nagpalipas ng gabi si Grey sa kwarto ng dalaga. Nauna siyang bumangon dahil ayaw niyang malaman ni Lucy. Maaari itong ilagay sa gulo nila ni Avery.Kumatok siya sa pinto pero hindi sumasagot si Avery. Binuksan niya pa rin ang pinto at pumasok.Natigilan siya bigla nang tuon ang tingin niya sa tanawing nasa harapan niya. Umupo si Avery sa upuan at naglalagay ng beauty products sa kanyang balat. May headphones sa tenga niya at maaaring ito ang dahilan kung bakit hindi niya narinig ang pagkatok nito sa ibang pagkakataon.Nakita ni Grey ang walang kamali-mali at mahahabang binti ni Avery habang nilagyan niya ng moisture. She wasn't aware
Gaya ng inaasahan niya, tapos na ang agahan noong lumabas siya."Seryoso? Dapat bilisan mo na," tila tuwang-tuwa si Emma sa pagbabago. Siya ay optimistic na Lucy ay magbago ng kanyang isip sa lalong madaling panahon."Si David ba ang nagmamaneho o gusto mo akong magmaneho?" tanong ni Avery. Masaya na rin siya at hindi maiwasang mapansin ni Gray na mas nakakaakit ang pagngiti niya."We are going in our separate cars. You will have to return to your company after the contract has been finalized," pagwawakas ni Lucy, tumayo, at naglakad palabas.Mabilis namang sumunod si Avery."Good morning in-laws," may paggalang na bati ni Gray."Good morning," sagot ni Benjamin ngunit sumirit si Emma at naglakad palayo.Naglakad na paalis si Gray. Naglalakad na ang ilang kasambahay nang lumabas siya. Nilampasan siya ng mga ito nang walang bati.Huminto ang isa sa mga maid sa harap ng pinto. "Look at him in a suit that Avery got for him. He's such a disgrace.""Tama na," napatahimik siya ng is
Sumakay si Grey sa kotse ngunit nakita pa rin niya ang gulat na ekspresyon sa mukha ni Cindy."Pwede ba akong magpatugtog, Mr. Grey?" Tanong ng driver.Tumango si Gray. "Sure. Pero saan tayo pupunta?""Aphrodite Villa."Natagpuan ni Gray ang kanyang sarili na matamang nakatitig sa malaking gusali sa kanyang harapan. Ang bahay ay hindi katulad ng bahay ni Robinson. Kapansin-pansing mayaman si Aphrodite. Ngunit sa sinabi nina Alfred at Gregory, ang net worth ni Hercules ay parang multiplikasyon ng kanyang nakikita kamakailan.Hindi na talaga makapaghintay si Gray na malaman kung gaano talaga siya kayaman. Hindi na niya hinintay na bumalik si Charles."Pwede ba tayong pumunta, Mr. Grey?" Magalang na tanong ng driver. Mukhang nirerespeto niya si Gray at nagtaka si Gray kung bakit.Sinundan siya ni Grey sa loob ng maluwag na sala na tila langit sa Mundo.Lumabas ang tatlong babae mula sa loob ng silid. Lumapit sila kay Gray at huminto para yumuko sa kanya. Tumalikod na ang driver, n
Noong makauwi sa bahay si Grey, gabing-gabi na at gutom na gutom siya. Tinawag niya ang mga katulong ngunit walang sinuman ang sumagot sa kanya. Naisip niya na malinaw na tulog na sila.Nagdesisyon siyang gumawa ng pancake para sa sarili niya.Saktong pagkahawak niya sa supot ng harina, may narinig siyang yabag sa likuran niya. Lumingon siya at ibinalik ang tingin sa matigas niyang mukha ni Emma."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Matalas at malutong ang boses niya."Sinusubukan kong magluto ng hapunan," paliwanag niya."Then, you better accept your poor fate. This is my kitchen and not yours. And you will do me the favor of walk out of it," she snapped."Pero nagugutom na ako," protesta niya."Kukuha ako ng security kung hindi ka aalis sa lugar na ito ngayon din!" Ang kanyang boses ay naging higit sa normal.Pumirma si Grey at ibinagsak ang harina. Kinuha niya ang phone niya at naglakad patungo sa pinto."Huwag kalimutan ang sinabi ko sa iyo," biglang simula ni Emma, hinil
Maagang nakarating sa trabaho si Grey ngunit hindi naiwasan ni Grey ang mga kwentong kumakalat tungkol sa kanya. Marami sa mga empleyado ang pinag-uusapan kung ano ang gagawin ng manager kay Grey.Naglakad siya papunta sa elevator na halos occupied na. Nagmamadali siyang pumasok bago pa man maisara ang pinto."See, he's even so brave," may bulong sa likod niya."Good morning Mr. Grey. How was your night?" magalang na tanong ni Jane na may ngiti sa labi.Napatingin si Grey sa kanya. Hindi niya namalayan na nasa loob na siya ng elevator. "Great. Kamusta ang sa iyo."Lumawak ang ngiti ni Jane. "Malaki."Nag beep ang elevator at bumukas ang pinto. Naglakad na si Gray papunta sa opisina niya. Hindi pa siya nakakaupo nang tumunog ang telepono. Nagtataka siya kung sino ang tumatawag ng ganoon kaaga.Pinulot niya ito gayunpaman. "Kumusta magandang umaga.""Ito ang manager ng J.K company at gusto kitang makita sa opisina ko ngayon mismo,” ang mariin niyang sinabi at namatay ang phone.
Bumalik si Grey sa J.K company. Nagulat ang lahat na biglang bumalik si Grey pagkatapos siyang tanggalin ng manager sa trabaho. Kapag hinayaan ni Alfred na magpatuloy si Grey sa pagtatrabaho sa kumpanya niya o kapag ginawa niya siyang manager, malalaman ng lahat kung gaano kalapit sa isa’t isa ang dalawa. Interesado ang mga tao sa kalalabasan nito."Alam mo ba kung ano ang maidudulot sa akin ng pagtatrabaho sa kumpanya mo!" tanong ni Gray. Umupo siya sa unan sa harap ni Alfred."I've thought about it for a while also but I can't let an ordinary manager insult you. I want everyone to know you are at least not the lowest," he indicated in a pained way." Bakit?" Nagulat si Gray. " Bakit bigla mo nalang akong gustong magtrabaho sa kumpanya ko? Hindi mo pa nababanggit sa akin ang kumpanya ko. Bakit ngayon pa?"Natahimik ulit si Alfred. " I just got some information. Kakakilala lang ni Giovanni sa main secretary ng company niyo."Binaling ni Gray ang tingin sa mga suite. "May espiya ka
Binuksan ni Avery ang pinto."Anong ginagawa mo Avery!" biglang tanong ni Gray pagkababa ni Avery sa sasakyan.Nilingon siya ni Avery. "Niyaya ako ni Chris na magdate. Doon ako pupunta."Nakaramdam ng bahagyang inis si Gray. "We are married, Avery," mabilis niyang paalala. "You are not to go out with any man. You are mine already," makapal niyang ungol.Tumawa si Avery. " Are you kidding me? You didn't pay my dowry. You didn't marry me, Grey. I married you.""Ano ba," pagmumura ni Gray. "It doesn't matter. We are now a couple. You are not supposed to look at any other man," he stressed. Maaaring hindi niya mahal si Avery pero pakiramdam niya ay pagmamay-ari niya ito. Nagpakasal sila dahil sa malakas na pag-iyak. Habang sinusubukan ni Gray na protektahan iyon, kumikilos si Avery ayon sa gusto niya.Si Gray ay hindi nakipagtalik sa kahit na sinong babae mula nang ikasal siya kay Avery kahit na hindi siya hinayaan ni Avery na hawakan siya. Pinilit niyang umiwas ng tingin dahil may as