I know it's crazy, pero why not? Marami na ngayon ang single mother and it doesn't matter, I have my savings naman. Matagal tagal na din ang naging pagtatrabaho ko para lang sa board exam at sobra sobra na ang ipon ko pra doon. If I am to be a mother, magiging mabuting ina ako, I will love my child unconditionally and it will take so many years bago nya ako iwan para bumuo ng sarili nyang pamilya. Right! Maraming taon pa kaming magkakasama and I'm sure pasasayahin nya at pasisiglahin ang buhay ko just like what Arc did. Sa ganon ay hindi na ako gugupuin ng lungkot sa oras na mag-settle down na ang bestfriend ko. Hindi nmn siguro selfishness ito dahil mamahalin ko naman ng anak ko. I think this is a great idea, having a child will save me from the dark world of being alone again. Napaigtad ako nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at bumungad ang pupungas pungas na si Arc, parang tulog pa itong naglalakad, pinagmamasdan ko kung saan sya pupunta at natawa nalang ako nang mahiga sya sa sofa at ilagay ang ulo nya sa kandungan ko. Napaka-touchy talaga nya, gusto nyang palaging magkadikit kami.
"Bakit ka andito?", I heard his bedroom voice once more. Bakit parang may ginigising itong kung ano sa loob ko? kakaibang pakiramdam na parang gusto kong maibsan. I remained on staring at him, bahagya nyang tinampal ang pisngi ko bilang paggising sa tulala kong diwa."Aray!", singhal ko sa kanya atsaka iniwas ang tasa ng kape dahil baka iyon tumapon sa mukha nya."I said, why are you here? hindi ka na ba makatulog?" aniya na muling pumikit at isinuksok ang mukha nya sa tyan ko. Hindi ko alam, pero bakit parang may nagliparan sa loob non na hindi ko mawari."Hindi na, istorbo ka eh.", masungit kong tugon. I heard him chuckled na ikinangiti ko rin. Ilang minuto sya sa ganoong posisyon at ilang minuto din na parang pigil ang aking hininga dahil sa mukha nyang nasa tyan ko. Ipinagpatuloy ko ang pagsimsim sa aking kape habang sya ay nakasubsob pa rin doon. I am thinking, kung gagawin ko ang naisip ko, sino naman ang kasama kong gagawa noon? I know it takes two to tango, at wala naman akong jowa to ask for this craziness. Hindi sinasadya pero napatungo ako at matamang tiningnan si Arc, ang matangos nyang ilong ang laging nakakakuha ng aking atensyon. Matagal ko itong tinitigan at bumaba ang mata ko sa nakatagilid niyang katawan, I gulped hard at muling humigop sa aking kape. Gaga ka Pris, bestfriend mo yan, sermon ko sa aking sarili."Stop staring Pris" nagulat ako sa sinabi nya. Paano nya nalaman? Did he feel it?"Hindi ah," pagtanggi ko. Bumangon sya bigla at hinarap ako, saka inabot ang iniinom kong kape at humigop doon."You are.", pagdidiin nito. Minsan nakakainis na din ang kakaenglish nito eh, nakakabading kaya pakinggan. I looked at him again, our eyes meet and fought a stare at each other. Kita ko ang paglamlam ng kanyang tingin, he seems having difficulty on something. His hazelnut colored eyes were deep and powerful, hindi ko nga alam kung paano kami nagkasundo at naging magkaibigan dahil parang syang isang makapangyarihang nilalang na hindi pinagtatangkaang lapitan ng kung sino lang."What now Pris? I said stop staring. Ang kulit mo!" napakasungit niya naman, siguro may LQ sila ng jowa nya."Tingin lang eh, damot.", I rolled my eyes at padabog na sumandal sa sofa. Ramdam ko ang marahan nyang paglapit at tumabi sa akin. He is so close to me, napakaluwag ng sofa pero narito kami sa kabilang dulo at nagsisiksikan."Maaga pa matulog ka pa.", mahinahong wika ko at muling kinuha sa kanya ang tasa ng kape."Ipagtimpla kita?", tanong ko. He shook his head at muling kinuha ito, ano to tug of cup? Pilyo syang ngumiti at nagsalita habang nakaumang ang tasa sa kanyang bibig. Napatingin ako doon, that natural red lips, nalungkot ang mukha ko bigla, yeah that lips that used to kiss my cheeks is kissing another cheeks now. Bumigat ang pakiramdam ko, ngunit tila ako natulala sa tinuran nya."Ayoko, gusto ko yung may laway mo.", then he sipped the coffee once more sa kung saan ako uminom din. A gush of heat run up to my cheek, hindi ko alam kung nahalata nya iyon. Hindi ko na nagugustuhan itong nangyayari, simula nang magka-girlfriend sya ay parang iba na palagi ang nararamdaman ko. I start comparing myself to Dahlia and felt that I am way better than her.Sa isiping iyon ay lalong nanaig ang kagustuhan kong isakatuparan ang naisip ko."Arc.", ibinaling ko ang tingin sa ibang mga bagay sa loob ng apartment."Hmm?',"I want a child.", dirediretsong saad ko. Sa gulat nya ay naibuga nya sa akin ang kape at nabasa ang kabilang pisngi ko, mainit init pa iyon kaya napatayo ako itinagilid ang ulo ko upang hindi napasukan ng kape ang aking tainga."Oh shit, I'm sorry baby.", nawala sa isip ko ang init ng kape dahil masyadong rumehistro sa pandinig ko ang 'baby' na sinabi nya. Ngayon lang kasi nya ako tinawag na ganon, saglit akong kinilig pero bigla ring nawala nang maisip na baka yun ang tawagan nila ni Dahlia, at nabigla lang sya. Iniwas ko ang mukha ko na pinupunasan na nya ngayon."Wag na! letse ka! Ang baboy mo!", inis kong wika habang pinupunasan ng laylayan ng damit ko ang nabugahan nya."Sorry na, kasi naman nakakagulat yung sinabi mo.", ah oo nga, mabalik nga pala kami sa sinabi ko. Nang napatingin ako sa kanya ay kita ko ang panunulay ng kanyang mga mata mula sa nahantad kong tyan hanggang sa itaas nito, then I realized that my underboob is slightly showing off, hindi kasi ako nagbabra pag natutulog. I saw how his adams apple hardly moved up and down.Naupo akong muli upang mawala doon ang kanyang paningin, his eyes went to my face."I'm serious Arc.", muli kong saad."Anong problema mo? Tell me!", this time ay galit na talaga sya. He furrowedly stare at me, kaya parang natakot akong magsabi. Pero bigla kong naalala ang weakness nya, kaya't mabilis ko itong ginawa. I moved so close to him at ipinulupot ang aking dalawang kamay sa kanyang baywang."I want a child. At gusto kong ikaw ang maghanap ng magiging ama Arc. Wala akong kilalang pwede, I know naman kasi na hindi mo ako ipapahamak kaya alam kong makakapili ka ng safe at magaling sa kama.", the last three words I uttered made him pushed me away so hard, halos tumalsik na ako sa kabilang panig ng sofa. Mukhang hindi effective ang paglalambing ko. And when I looked at him, kita ko ang galit na galit nyang mukha. Andaming first time ang ipinapakita nya sa akin ngayon, he never got mad at me this serious."Are you out of your fucking mind, Princess Symphony!!!", dumagundong ang boses nya sa maliit kong silid. I was gazed, alam kong kalokohan itong naiisip ko pero galit agad agad?"Calm down Arc.","No Pris!!!!!! Tigilan mo yang kabaliwan mo!", muli nyang sigaw sa akin. And for the first time, nasigawan nya ako, and it hurts. Hindi ko maintindihan, palagi naman akong nasisigawan ng nanay ko noon pero hindi naman ganito kasakit. Parang literal na hiniwa ang puso ko sa bulyaw nyang iyon sa akin, it seems na parang hindi ako mahalaga sa kanya para sigawan nang ganon. He stood up at nagdadabog na lumabas ng apartment ko, atsaka malakas na binalibag ang pinto, tumaas pa ang dalawang balikat ko dahil sa lakas ng lagabog non. Nakakahiya naman sa kapitbahay, ang aga aga. Kahit na parang pinipiga ang puso ko ay nagawa ko pa ring sundan ang aking kaibigan sa silid nya, it was open kaya malaya akong nakapasok. Nadatnan ko sya sa kusina at parang magtitimpla ng sarili nyang kape, binilisan ko ang aking pagkilos at inagaw sa kanya ang thermos. Muli ko syang tiningnan at nakita ko na naman ang nakakatakot nyang galit at umiigting na panga but he let me do what I want to do. Umalis sya sa tabi ko at hindi ko alam kung saan sya pumunta kasi abala ako sa pagtitimpla. Nang matapos ay nakita ko syang nakatayo sa hamba ng pinto at nagsisindi ng sigarilyo. Stressed na ba agad sya dahil sa sinabi ko?, nagyoyosi lang kasi sya pag nai-stress. Lakas loob akong lumapit sa kanya at inabot ang kape. He looked at the cup at muli akong tiningnan, I used my cat eyes at naiiling syang nagsalita."Hindi uubra sakin yan Pris! Tigilan mo ko! Umalis ka sa harapan ko!!", singhal nya na mas nagpakirot pa sa puso ko, nakakarami na sya, he is tearing my heart kanina pa. Mas mahalaga na ba talaga sa kanya si Dahlia at nagagawa na nya akong pagsalitaan ng mga ganitong klaseng bagay? Hindi ko maiwasang maiyak sa naisip, pero ginawa ko pa rin ang lahat upang hindi nya makita ang sakit sa aking mga mata. I looked down, hawak pa rin ang tasa dahil hindi naman nya iyon kinukuha. Nangangalay na ako ah, nang sa wakas ay kinuha nya na iyon ay napangiti akong tiningnan sya pero hindi ko namalayan na may isang patak na pala ng luha ang dumausdos sa aking pisngi."Fuck!! At ikaw pa talaga ang may ganang umiyak?!!" galit na naman sya. Lintek! Nainis na din ako, wala naman akong ginagawang masama sa kanya kanina nya pa ako sinasaktan."Pwede mo namang sabihin na ayaw mo sa idea ko, pero wag mo naman akong sigaw sigawan at pagsalitaan ng kung anu ano.", nabasag ang boses ko nang bitiwan ang mga salitang iyon, why does it hurts me so bad? parang ang sakit na galit talaga sya sa akin ngayon at parang wala syang pakialam sa nararamdaman ko."Kung ayaw mong maghanap, okay lang naman. Pwede naman akong magpahanap sa ib--","Try!!!!!!!! J-just try Princess Symphony!!!!!" muling parang kulog na bulyaw nya sa akin at dinuro pa ako ng hintuturo nya na kulang nalang ay idunggol nya sa ilong ko. My tears automatically rolled down to my cheeks, grabe naman. Ang sakit naman ng nangyayari, wala akong idea na ganito ang magiging reaksyon nya sa gusto kong mangyari kaya lakas loob akong nagsabi sa kanya. Pahikbi hikbi akong napatakbo pabalik sa unit ko, balewala na talaga ako sa kanya. Hindi na nya ngayon kino-consider ang nararamdaman ko.We went to work nang hindi magkasabay, I admit na nabigla si Arc sa naging desisyon ko pero hindi naman nya kailangang magalit nang ganon, he can always explain everything to me. Pero hindi na talaga mababago pa ng kahit na ano ang desisyon ko. Mag-aalas singko na ako nakarating sa trabaho, opening kami pareho, I was shocked nang pagdating ko ay naroon na sya at nag-aasikaso sa dining. Alam kong nakita nyang pumasok na ako pero ang damuho hindi manlang talaga ako pinansin, nakakabwisit.Dirediretso ako sa biometrics at nag-in bago nagsuot na ng apron tsaka tinungo ang kaha."Good morning Pris.", malakas na bati sa akin ni Rodel matamis ko syang nginitian kahit na nagmumuryot ang kalooban ko."Good morning del.", ganting bati ko."Napapadalas ang LQ nyo ni pogi ah?", komento nya na syang ikinasimangot ko. At para namang umarangkada ang kamalditahan at katabilan ng dila ko."May mga tao talagang hindi nakakaintindi." malakas kong tugon na syang ikinalaki ng mata at bibig ni Rodel."Ikaw
Archie Damian Esquivel"Chill bro, you're an Esquivel. You can get her.", patawa tawang usal ni Edward sa akin. We are at my high end bar here in BGC Taguig. Ilang araw na akong hindi pinapatulog ng kabaliwang iyon ni Pris. I sipped my whisky once more at dinama ang pait na dumaloy sa aking lalamunan."That woman is crazy!", inis na bulalas ko saka inurong nang malakas ang shot glass, Edward catches it."But you're crazier dude, kaya nga nasa ganyang lugar ka at nagttlatrabaho. Independent kuno, fuck you!!", he laughed again. Nagiging hobby na yata ng gagong to ang pagtawanan ako, masama ko syang tiningnan bago muling nagsalita."Shut up!! singhal ko dito."So, what's the plan then?", he asked at inisang lagok ang kanyang alak."Then? I'll make her pregnant if that's what she want.", balewala kong tugon, halos maibuga nya ang laman ng bibig nya, naalala ko tuloy nung unang sinabi sa akin ni Pris ang kalokohan nya, ganitong eksena din yon."You're her bestfriend!!" bulalas nito."Well,
My heart pounded so fast, lately bakit parang palagi na lang ganito ang pakiramdam ko sa tuwing ganito sya kalapit. Kahit nakasalampak ako ng upo sa kama ay ramdam ko ang panghihina at panginginig ng katawan ko. Dapat ay magagalit ako sa sinabi nya, hindi ba sya kinikilabutan sa kanyang naiisip, we're bestfriend! Pero walang pagpoprotestang lumabas sa aking mga labi, it's just trembling. He moved closer to me at haplos pangapusan ako ng hininga sa sobrang lapit nya."A-Arc..", nakakainis! parang hindi naman pagpoprotesta yung dating ng sinabi ko, it's like I'm inviting him."Yes, Pris. I won't allow anyone to touch you, kaya wag kang umasa na susundin kita.", sobrang hina ng bulong niyang iyon and it sounds so sexy. Naipilig ko ang aking ulo, hindi tama ito, sabihin na nating we can have casual sex kahit na magkaibigan lang kami at walang intimate relationship, pero may nobya sya. And this is fucking cheating. Inilayo ko ang aking mukha sa kanya at pinakatitigan sya only to see those
"Don't be jealous Pris, you'll always be the first. I didn't make love to anyone before you." bulong nya sa aking tainga. I looked at him."Hindi kayo nag-kiss?", paninigurado ko. He smiled as he shook his head."It's always your lips that I've been wanting baby.", tila ako nalalasing sa bawat salitang binibitiwan nya."I don't believe yo--""I don't care!", then he kissed me again and cupped my left booby. Napaangat ako mula sa aking pagkakaupo pero nagpumiglas muli dahil hindi ako kuntento sa sagot nya."Listen baby," parang napipikon na nyang utos."Fucking and making love are two different things okay? I fucked! many times! But making love with you tonight 'll be my first and so as you. Right, honey?", malamyos nyang paliwanag. He got me there, para akong isang batang muling napaamo sa mabulaklak na mga salita. Nang halikan nya akong muli ay sinubukan kong sumabay. Pinag-aralan ko ang bawat galaw ng kanyang labi, I felt he grinned in between our kisses, I guess I'm doing it right.
Padabog kong inilapag sa mesa ang scrambled egg na niluto ko, Arc just keep on staring at me na ang ngiti sa labi ay hindi maalis alis."Ano ba!!", bulyaw ko dito."What?", patawa tawa nyang tanong, sumandok sya ng kaunting itlog at inumang sa tapat ng aking bibig. Isinubo ko iyon nang masama pa rin ang tingin sa kanya."It's normal Pris, we made love kaya may ganyan.", paliwanag nya. Nakakabwisit dahil hirap na nga akong maglakad nang maayos dahil tatlong beses nya akong inangkin magdamag tapos pagtingin ko sa salamin puro kiss mark ang leeg at itaas ng aking dibdib, as in sobrang dami at sobrang pula."Paano ako makakapasok sa trabaho nito?!", sigaw ko sa kanya, pero ang mas nakakainis pa ay parang balewala lang sa kanya ang kalokohang ginawa nya. Tumayo sya at pumuwesto sa aking harapan he snaked his both arms around my waist at pinagdikit ang ibabang bahagi ng aming katawan. My heart pumped hard, sana lang ay hindi nya maramdaman iyon."Pag nagtanong sila Rodel, tell the truth. Pa
Nagpasya akong maglakad na lamang pauwi dahil maaga pa naman. Paraan na rin para makapag-isip o malibang ang aking isipan. Ang dami pa ring tao sa daan, at ang sarap ng Simon ng hanging pang-gabi kaya naman nagpasya akong maupo muna sa isang bench sa nadaanan kong park. Nang makaupo'y agad akong napatingala sa langit, kung hindi lang sana nawala si Tatay hindi sana magiging ganito ang buhay ko, hindi sana ako matatkot mag-isa. Masaya pa siguro kami ng pamilya ko ngayon, baka nakakapagtrabaho na din ako bilang Engineer sa isang high paying company. Lahat ng pangarap ko, kasabay ni Tatay na naglaho, pati ang pagmamahal ng Nanay. Mapait akong napangiti,"Tay, hindi po ako masaya. Nasasaktan at natatakot po ako Tay. Wala na pong nagmamahal sa akin kagaya ng pagmamahal nyo." then my tears fell. Miss ko na ang Tatay, miss ko na ang pamilya namin, miss ko na si Nanay. Halos maghapon nang mabigat ang aking dibdib, hindi mawala wala ang pag-aalala at sakit sa damdamin. Kotang kita na ako ngayo
I sat down on the toilet bowl at humarap sa timbang pinupuno ko ng tubig. Akala nya okay lang ang lahat, akala nya hindi ako nasasaktan. I don't want to be alone, I don't want to lose him. Kaya tama lang talaga na sya ang magbigay ng anak sa akin, para naman may maiwan syang alaala sa akin kapag malayo na kami sa isa't isa, I hate it when sepanx hit me because it hit me so hard na para na akong mababaliw. Ang sakit isipin na yung nag-iisang taong nagpahalaga sa akin simula nang mawala ang Tatay, ay mawawala din, bakit ba kasi kailangan ng pagbabago? Sa tuwing iniisip ko ang ganitong bagay ay bumibigat ang dibdib ko, siguro'y dapat palagi na lamang akong mag-isa para hindi na masaktan pa sa tuwing iiwan. Mapait akong napangiti, why is everyone leaving me? Bakit ayaw nila sakin? Mabilis na sumikip ang dibdib ko sa aking naisip at nanubig ang mga mata. Ano bang mali sakin? Hindi ba talaga ako kamahal mahal? Then my tears fell, nakatadhana ba talagang maging mag-isa na lang ako buong buha
"Shit, Pris.", hirap na hirap na din ang ang kanyang tinig. Inangat nya ako at hinugot ang kanyang pagkalalaki saka pinatalikod at idinikit sa pader. Sa isang mabilis na kilos ay naipasok nya akong muli."Ahhh...Arcccc....", I growled dahil sa pagiging marahas nya."Arghh.. sorry Pris.""So damn tight.. I'm gonna move, a'right", hindi sya humihinginng permiso kundi inihahanda ako, ngayon pa? bwisit. Dahan dahan nyang hinugot ang kanyang alaga, nakaramdam ako ng matinding sarap. Ngunit nang ulo na lamang ang huhugutin ay bigla nya ulit ipinasok nang sobrang diin,"Ahhhhh...Arc..", hindi ko na alam kung dahil saan pa ang ungol kong iyon, dahil mahkahalong sarap, sakit at kiliti ang aking nararamdaman."Urrgg, shit baby! Ang sarap mo.", lalong bumalong ang init sa buo kong pagkatao sa tuwing maririnig ang ungol niya. Naglabas masok sya sa akin sa iisang paraan, yung halos ibaon na nya ako sa pader sa sobrang sagad ng kanyang pagbayo."Ahh..aahh..", halos mabaliw na ako sa sarap ng aking