IT FEELS LIKE the pain from the fuvking gunshot disappear when our lips met. Mababa ang tolerance ko sa alak pero gusto ko lang ikalma ang sarili ko by drinking a can or two. Tapos ito ang mangyayari?
I just looked in her eyes para sana magpasalamat, pero nang magtama ang mata namin, I wanted to be in her arms again. She is the woman I just met on the road when I was on the verge of death. Siya lang naman ang laman ng balita na si Mia Dizon.
And kissing her is the most ridiculous thing I’ve ever did! However, for some reason, I don’t want to pull from the kiss. In fact, I want to explore her insides. I forcefully thrust my tongue and she gave way, sucking my lower lip as if it was the most delicious thing she had ever taste. Epekto pa ba ito ng alak, o sadyang masarap lang talaga siyang humalik?
The last time I kiss a woman was—
“Ah…” Nanlaki ang mata ko nang magpakawala ako ng impit na ungol.
Bumaba ang labi niya sa leeg ko. She is kissing my neck hungrily. Nanatili lang nakaalalay sa likod ko ang mga kamay niya. She is keeping certain distance para hindi magdikit ang katawan namin. I can feel our chest squeezing in between us, and she started to grind them.
The friction from the cloth is turning me on, making my nȋpples painfully pleasured as they turned hard-rock from her actions. Napakapit ako sa leeg niya to feel her heat more.
“More…” paanas na usal ko sa tainga niya.
Hinawi ko rin ang buhok niya para matingnan ang side view niya habang pinauulanan niya ng halik ang dibdib at leeg ko.
Fuvk!
I want more…
Pero hindi ito tama.
Kailangan kong umuwi. Naghihintay ang anak ko.
Akma niya akong ihihiga sa couch nang subukan kong ibalik sa katinuan ang isip ko. Kahit nag-iinit na ang buong katawan ko, at gusto kong magpatuloy, I need to stop.
“I-I’m sorry.”
Maingat ko siyang inilayo sa katawan ko. Nang magtama ulit ang mga mata namin, I can see that she is confused, slightly concerned and…
Disgusted.
Napalunok ako nang ilang beses sa naging reaksyon niya. Nang makahuma ay mabilis akong tumayo at walang lingon-likod kong tinungo ang pinto.
Kissing is a common thing for me dahil na rin sa uri ng trabaho ko. Palakasan na lang ng loob at pakapalan ng mukha—at pagtatago ng pagkadisgusto. But Mia… she feels like she was lost of thoughts. Tila ba hindi niya tanggap na nakipaghalikan siya sa babae.
I am not disgusting!
“MOMMY, narito pa po pala kayo. Akala ko po, may work kayo. Buti maaga akong umuwi ngayon.”
Bahagya ko nang naririnig ang boses ng anak ko. Kumurap-kurap ako. Nang subukan kong bumangon, biglang kumirot ang sentido ko.
Pagkagaling ko sa unit ni Mia kagabi, uminom pa ako pag-uwi ko.
“Mommy, ok ka lang? Wait lang po, ipagtimpla kita ng coffee. O ano po ang gusto niyo?” nag-aalalang tanong ni Cornelia.
Sometimes, I feel bad that she was born from me—a lesbian who got pregnant out of wedlock, and a singer celebrity that is looked up to by the public with a dark secret behind the fame.
Hinila ko siya para yakapin.
She wasn’t supposed to live, pero kumapit siya. She wanted to live kaya pinagbigyan ko na. Tiniis ko ang pagsasabay ng trabaho, at paglilihi, habang tinatago ang maliit na umbok ng tiyan ko. Pumunta pa ako sa ibang bansa malayo sa mata ng publiko para maipanganak siya.
I can’t let her drag in my messy life.
“Payakap na lang si Mommy para maging ok na.”
She chuckled and hugged me back. Her small and delicate arms around my neck is enough to make me feel at ease. She’s so comforting, and so lovely.
Bagsak ang dark brown niyang buhok, tulad ng buhok ko. Her heart-shaped lips, a pair of protruding eyes, and pointed nose, even her fair white skin, nakuha niya lahat sa akin.
Kung maari ko lang siyang ipakilala as a little sister para lang malaya kaming nakakagala at nag-e-enjoy ng bonding time—but I can’t.
Minsan ko na rin na tinanong iyon sa anak ko kung gusto niya ng ganoong set-up. She just accepted it wholeheartedly, as if nothing’s wrong with it. It will take time for me to give up this dream, this career I pursue with my ex. I am a selfish person, I know.
Babawi na lang ako ngayong araw. Since tapos naman na ang last project ko, at kailangan ko rin ng pahinga pagkatapos ng sunod-sunod na malalaking projects, I will request my manager to free this day from appointments.
“Baby, tawag lang ako sa agency ni Mommy, ha?”
Biglang lumukot ang mukha niya. Alam niya na kapag hawak ko ang phone, trabaho na naman. But she will be happy this time.
I was about to get my phone on my bag when it rang.
Fuvk it! Mukhang naunahan ako sa pagplano ng araw ko.
I let out a heavy sigh. I kissed my daughter’s head, saka tuluyan nang sinagot ang tawag. Tumayo ako mula sa malambot kong Queen sized bed, at pumunta sa balcony. Paharap ito sa high way na ilang metro ang layo.
“Thirty minutes.”
Just like that, the call ended without even saying hello.
I rolled my tongue inside, I wanted to speak but was not given the right. Lumalabas na utang ko pa sa agency ang tinatamasa kong kasikatan ngayon. I will be free from them soon. The ten-year contract will end in no time. Kaunting tiis na lang.
“Baby…”
Muli akong tumingin sa anak ko. From a gloomy face to a smiling brightly lips and eyes, ito ang paraan ni Cornelia para sabihin sa akin na ok lang. I can’t even say I was so sorry for sacrificing my time to be with her para lang may maipakain ako sa kanya.
May ipon naman na ako, pero ang kontrata ang iniisip ko. Paying for the breach of contract will cost my living. Hindi ko rin maipaliwanag ito sa anak ko kaya…
“Cornelia—“
“Mommy, since may work ka po ngayon, pwede po ba ako mag-play sa labas? Promise po, I will go home before four or five in the afternoon.”
I frowned. Kahit gusto kong pumayag, natatakot ako para sa kanya.
“Magsusuot din po ako ng disguise. I know I am so pretty, baka may umagaw sa akin sa inyo, Mommy. Don’t worry po.”
Hindi man kasinungalingan ang sinabi ko na maganda ang anak ko, the real reason why she had to be on her disguise outside is because we look exactly alike. Ayaw ko na siya ang mapagbuntunan ng mga tao.
I heave out a sigh.
“Yayain ko po si Tita Mia. Maganda rin po siya. Nakatira po sa first room.”
Tumaas ang kilay ko sa sunod na sinabi ni Cornelia. Paano niya nakilala ang babaeng iyon? Ni hindi namin siya makasabay sa elevator ni minsan. Hindi nagku-krus ang landas namin kahit matagal na kaming nakatira sa iisang building.
If it wasn’t because of the incident last night, hindi ko malalaman na nasa malapit lang pala ang isang Mia Dizon.
She wasn’t even trying to hide her identity! After all the evil things her family did? How shameless!
“Mommy?”
Pero kung masamang tao siya tulad ng tatay niya, bakit naroon pa rin siya sa ospital? The patients, and even the nurses and other doctors were saying she was different. Pwede ko ba siyang pagkatiwalaan?
LOOKING AT HOW my daughter is anticipating my yes, I have no choice but to do so.“Remember to behave, huh? Baka nga wala sa pad niya si Miss Mia. She is a doctor, you know.”Sinusuklay ko ang buhok ni Cornelia para ayusin ulit ang wig niya, habang nililinis niya ang makapal niyang salamin. I remember I was given thirty minutes, pero kahit ngayon lang, gusto kong maging priority ang anak ko. Bahala na ang manager ko na maghintay at mag-adjust.“Nakasabay ko po siya sa hagdan. Sira po iyong lift.”“Oh!”Good excuse for me. Kapag sinuswerte nga naman.Pumili siya sa walk-in closet niya ng isang royal blue sleeveless mini-dress. We both love any shade of blue because it’s calming to look at.Maging ang buong bahay namin ay more on blue—from the wallpapers, flower vase, the couch, and the carpets, pati na ang curtains at beddings.“So? Paano ka makikipaglaro kay Miss Mia? Kakatukin mo siya?” “She gave me her number.”Fuvk it! Mas mabilis pa ang anak ko kaysa sa akin.Oh well, I don’t car
“JUST ACCEPT the offer, Summer! Huwag ka nang magmatigas, pwede? Para na rin iyan sa anak mo. May naipon ka namang pera sa nakalipas na taon na pagtatrabaho. Makaka-survive ka naman siguro sa tatlong buwan, ano?”That’s what Madam Denver said. Pero hindi ko pa rin maiwasang hindi magduda sa biglaang pagdesisyon niya. He didn’t even ask for my opinion.Umuwi na lang ako sa bahay. Pagbukas ng pinto, walang Cornelia na sumalubong sa akin. Sabi ko, dito lang sila! Kinuha ko ang phone ko pero binaba ko lang din agad. If I were to call my daughter now, tapos nag-e-enjoy siya kung nasaan man siya ngayon kasama si Mia, baka masira ko lang ang mood.Hintayin ko na lang siyang umuwi.Ayaw ko rin naman katukin si Mia sa unit niya. Nahihiya ako sa ginawa ko kagabi.Pumunta na lang ako sa mini-studio ko rito sa bahay. Now that I have three months off, hindi ko rin magagawang magpahinga. Ramdam ko na ang pagka-miss sa araw-araw na shooting at recording.“Maybe, I was never meant to be a mother.”Ne
CORNELIA is a good girl. Marami kaming pagkakatulad. Tulad nang madalas naiiwan na mag-isa. I learned na sa unang ilang taon, ang lola niya ang nag-alaga sa kanya. Nang mamatay ito, kumuha ang mommy niya ng katulong, but for some reason, pinaalis niya ang katulong at tinuruan siya ng mga gawaing bahay—tulad ng pagsaing sa rice cooker, at pagwawalis.Sa pagsaing pa lang gamit ang rice cooker, kinakabahan na ako sa pakikinig. Pero sabi naman ni Cornelia, four years old na siya at bantay sarado rin ng CCTV ang buong kabahayan, kaya feel safe siya. At alam niya na kung may mali siyang nagawa ay agad siyang tatawagan ng mommy niya.Kahit pa palagi siyang iniiwan ng mommy niya para sa trabaho, never niya ikinaila na anak siya ng nanay niya.“Summer Braganza.”I looked for her profile pero walang lumalabas. Maging si Cornelia, wala ring social media accounts. Masyado silang private. Kahit madaldal si Cornelia, ramdam ko na pili lang ang sinasabi niya. Ni hindi niya man lang binabanggit kung
NABATO ako sa kinatatayuan. Ramdam ko na rin ang paglambot ng tuhod ko.“Tita?”Bigla akong natauhan nang tawagin ulit ako ni Cornelia. I need to gather myself!Dali-dali kong nilapitan si Rain—I mean, Summer Braganza—at itinaas ang kanyang damit. Pinalitan naman ang benda niya pero halatang basta-basta lang. Siya ba ang gumawa nito?Kapalpakan ko dahil hindi ko man lang binigay ang number ko sa kanya. Sana kahit papaano ay natulungan ko siya. She should at least have her wound check the next day!Fuvk it! There’s no use if she should do this and that now.Buti at tinawagan ako ni Cornelia. Ano na lang ang mangyayari sa kanya kung hindi niya anak ang batang ito?Pinalabas ko muna ng kwarto si Cornelia. I can’t let her see this blood in her mother’s body. Baka ma-trauma siya.Mabilis kong tinanggal ang benda niya at pinalitan. Agad din akong tumawag sa OMH para madala si Summer sa ospital. Nilalamig na siya, at ramdam ko na ang bahagyang panginginig at paninigas ng braso niya.God, ple
I AM NOT someone’s lover. At least, not yet. Hindi ko pwedeng unahin ang curiosity ko sa nararamdaman ko na bago lang din sa akin. “When it comes to her, might as well forget your dream. Hindi ko kayang kalabanin ang mga halang ang kaluluwa at mamamatay-tao.” I sighed. So this Loida bȋtch is someone who judge people based on opinions of majority. Wala naman akong pinatay, baka siya pa ang una. Kahit gusto kong i-delete ang message niya dahil ayaw kong makita iyon ni Summer, hinayaan ko na lang. Bahala na si Summer kung anong gusto niyang paniwalaan. This is Summer’s second day in the hospital. May mga guard ako na itinalaga sa room niya. Mahigpit ko rin na ipinagbawal ang bisita para sa kanya. Mukhang wala nga ring bibisita sa kanya na kamag-anak dahil si Cornelia lang ang naroon palagi sa tabi niya. Support naman si Nanette sa ginawa ko dahil ayaw niyang masira ang image ng idol niya. Ngayon nga at inuulan ako ng tanong. “So, anak talaga ni Rain si Cornelia? Sinong ama? Kilala n
AFTER THREE days of sleeping, Summer woke up. Nasa school ang anak niya at si Loida ang nagbabantay sa kanya ngayon. Hindi rin pumasok ngayon si Nanette dahil sa hang over. Pasalamat siya at wala akong scheduled operation ngayong araw, kung hindi, hindi na siya makakaulit sa girls’ nightout.Kaaalis lang ni Doc Marga kaya pumasok na ako.“Summer, how are you?”“Mia?” Garalgal ang boses niya.Kahit nasa tabi niya si Loida para pagsilbihan sana siya, nagsalin ako ng tubig at ako pa ang umalalay kay Summer sa pag-inom.“At your service,” nakangiting sabi ko. “So, anong sabi ng doctor?”“Overfatigue,” tipid niyang sagot. Hindi rin siya makatingin kay Loida na tila takot siya na baka may masabi siyang iba.Tinapunan ko nang matalim na tingin si Loida. I want her to tell Summer to take a long vacation. Five months is not enough.“Miss Dizon, dahil hindi ka pumaya
LOIDA TOLD me that the agency took the blame for my hospitalization. They said na ginawa nilang excuse ang pag-o-overworked sa akin at binigyan nila ako ng five months off work. Hindi nila sinabi na kagagawan ito ni Olga dahil baka mag-backfired. And if we are to call out to her agency, mamaya ay kami pa ang mapasama dahil bukod sa tama ko, walang witness at walang ibang ebidensya.Marami ang nakisimpatya sa akin, at marami ang nagalit sa agency, hanggang sa nakalimutan nila ang tungkol kay Cornelia.But I want the whole world to know that I am a mother now. And Mia’s idea keeps on popping in my head, kaya sinabi ko iyon kay Loida.Now that the sympathy was still on the hype, might as well add some fuel. I was never known to be a romantic person and never caught dating anyone in the industry, kahit
INULAN NG tanong ang video ni Summer matapos ng halos limang minuto na pagkaka-upload sa official site ng RAS Entertainment. I followed the site para updated na rin ako kay Summer dahil wala siyang personal account, ayon kay Loida. Lahat ay hawak ng agency at sila ang nagpi-filter ng kung ano ang pwedeng i-post ni Summer.Summer messaged me awhile ago that she will post a video at mahigpit niyang sinabi na dapat ay abangan at panoorin ko agad.At ngayon nga, I wanted to praise her for being brave enough to take the courage and go against their rules. Pero hindi niya ba naisip ang magiging epekto nito sa bata?All her life, Cornelia was living in hiding. Naka-disguise sa pagpasok sa school, and then what? All of a sudden, all attention on her dahil anak siya ng isang Miss Rain?