IT SHOULD be Maxie. I should think of Maxie. She should be the one I am giving a second chance, hindi itong sariling kagustuhan ko. She sacrificed her dignity to make our dreams come true—the dream that was living in me. Marami siyang pinagdaanan para lang sa kapakanan ko. I couldn’t be anymore selfish than I already was.
Ang tagal kong nagalit kay Maxie, only to realize na sumama siya sa iba, binenta ang sariling katawan para lang mabigyan ako ng bigger role sa industry. Kahit pa ang kapalit noon ay ang mga pagtatangka sa buhay ko ni Olga, hindi iyon sapat para maging kapalit sa mga naranasan na pang-aabuso ni Maxie sa kamay ng magkapatid na Harrold at Kent Anderson.
“Summer, I need you.”
I was planning to compose a song dahil wala si Mia at Cornelia, when I received
ANG LAKAS ng loob kong magsabi ng “let’s end this,” pero ito na naman ako at nagpapakalango sa alak. Dito pa ako dumiretso sa bahay ni Nanette.Fuvk that Maxie!Kapag past, wala nang balikan! Kung gusto mong alalahanin, magbalik-tanaw lang. Walang alaalang nagre-relive sa future!Ano ba siya?Sino ba siya?She’s just a nobody who hurt Summer! She was a nobody who left Summer!“Miss Mia, tama na. May iba pa naman, bakit balik ka pa rin nang balik sa taong pinagtutulakan ka palayo?”“You don’t understand, Nanette. Mahal ko si Summer. This is not simple confusion. Thi
ORLYN CITY, AUGUST 2021I feel empty. Halos isang buwan na mula nang ilabas ko lahat ng kinikimkim kong emosyon para sa lalaking matagal kong ginusto. Nagparaya is not even the right term, dahil una pa lang, wala na akong laban. Wala akong puwang sa puso niya, at kahit kailan, hindi niya ako nakita bilang babae.Even our friends keep on saying na kung hindi lang Mia Dizon ang pangalan ko, mapagkakamalan nila akong lalaki. I have no idea what makes me look like a guy for those jȇrks.Maganda ang hubog ng katawan ko—big boobs that any men would love to squeeze, kahit pa ang buttocks ko. Thirty-eight, twenty-four, thirty-six ang size ko. Dumagdag pa ang height ko na five-six. Hindi rin ako intimidating. In fact, I am so friendly. Kaya bakit?!“Bakit single pa rin ako sa edad na thirty-seven?”“Miss Mia, kasi hindi ka nagpaligaw. You were waiting for Doctor John kaya napabayaan niyo na po ang love life niyo.”I glared at my new assistant na si Nanette Chua. I thought she is a good twenty
MIA, TINGNAN MO! Paulit-ulit na sigaw ng isip ko.Agad naman na kumontra ang kabilang side ng isip ko. Like what the fuvk? Why would I? Baka nag-e-enjoy sila, masira ko pa ang moment.Dis oras na ng gabi, pwede ba na kahit saglit, tigilan ako ng oras sa pagpapaalala na single ako?Why do I have to hear this groaning?!“Argh!”Wala sa sariling nakinig ako sa bawat paghinga at daing na pinakakawalan ng tao. It doesn’t sound like a groan of pleasure.“Cornelia…”Sunod na sambit ng pangalan ay nababakas ang lungkot at takot.OMG, is he hurt?!Kung ganoon, hindi pwedeng nakatayo lang ako rito!Kahit hindi sigurado sa makikita ay nagpatuloy ako sa paglalakad papunta sa pinanggagalingan ng boses. Hindi nga nagtagal ay nakita ko siya. He is wearing a nurse’ uniform! May kalakihan din ito sa kanya na tila nagmamadali siya at pumulot ng damit saka sinuot.“Sir!” tawag ko upang malaman niya na may tulong na.Is he from our hospital? Pero hindi naman ganito ang design ng uniform ng nurses namin.
I’M SPINNING my ballpen on the table. Hinuhulaan ko kung anong direksyon ang susunod na ituturo nito. This is how I calm myself. Kagat ko rin ang ibabang labi, and slightly sipping it and I can still taste her.Fuvk it!Lalaki ang hanap ko, hindi babae!“Good morning, Miss Mia! Na-miss niyo ba ako sa buong magdamag? Kahapon lang tayo huling nagkita. Anong iniisip niyo?”Napapikit ako nang mariin nang marinig ang boses ni Nanette. Malakas na nakakabulabog ng isip, kahit wala sa mundo ang huwisyo, makababalik nang wala sa oras kapag narinig ang boses niya.Kabaligtaran siya ni Ellyna.Speaking of the bȋtch. Kailan ko kaya maiisipan na mag-dayoff? Gusto ko rin makausap ang babaeng iyon. I want her to slap me and say, “lalaki ang hanap mo, Mia.”Pero hindi rin malabo na magkagusto ako sa babae.Hindi rin pwede na magkagusto ako sa babae.Actually, ako ang malabo. It was just a few hours tapos magko-conclude ako na gusto ko na ang nameless woman na iyon. At isa pa, kabit siya! I bet she us
I FEEL LIKE I am alive but not living my life. Ngayon ko lang na-realize, hindi ako mahilig sa music, sa movies, at fangirling! How did I fuvking spend my teenage and twenties?!“Oh my gosh, wala ba akong ibang ginawa noon kung hindi ang habulin ng tingin si John?”That is fuvking crazy!Looking back, it feels like I lost my life. Ni wala akong topic na maishe-share sa isang tao bukod sa line of work ko. And I won’t fuvking brag about how madly in love I was with John. That’s gross!I let out a frustrated sigh.They are right, nasa huli talaga ang pagsisisi. Huli na nang mapagtanto ko na wala akong io-offer bukod sa virginity ko. Ang boring kong tao!Pagpasok ko sa unit ko, as usual, sinalubong ako ng nakabibinging katahimikan. Sa mga susunod na araw, magbabago na. Bibili ako ng speaker at walang sawang patutugtugin ang kanta ng singer na iyon.What was her name again?Rain?Screenname ba iyon? Useless kung kikilalanin ko siya as a celebrity. I want to know her as an ordinary person,
IT FEELS LIKE the pain from the fuvking gunshot disappear when our lips met. Mababa ang tolerance ko sa alak pero gusto ko lang ikalma ang sarili ko by drinking a can or two. Tapos ito ang mangyayari?I just looked in her eyes para sana magpasalamat, pero nang magtama ang mata namin, I wanted to be in her arms again. She is the woman I just met on the road when I was on the verge of death. Siya lang naman ang laman ng balita na si Mia Dizon. And kissing her is the most ridiculous thing I’ve ever did! However, for some reason, I don’t want to pull from the kiss. In fact, I want to explore her insides. I forcefully thrust my tongue and she gave way, sucking my lower lip as if it was the most delicious thing she had ever taste. Epekto pa ba ito ng alak, o sadyang masarap lang talaga siyang humalik?The last time I kiss a woman was—“Ah…” Nanlaki ang mata ko nang magpakawala ako ng impit na ungol.Bumaba ang labi niya sa leeg ko. She is kissing my neck hungrily. Nanatili lang nakaalalay
LOOKING AT HOW my daughter is anticipating my yes, I have no choice but to do so.“Remember to behave, huh? Baka nga wala sa pad niya si Miss Mia. She is a doctor, you know.”Sinusuklay ko ang buhok ni Cornelia para ayusin ulit ang wig niya, habang nililinis niya ang makapal niyang salamin. I remember I was given thirty minutes, pero kahit ngayon lang, gusto kong maging priority ang anak ko. Bahala na ang manager ko na maghintay at mag-adjust.“Nakasabay ko po siya sa hagdan. Sira po iyong lift.”“Oh!”Good excuse for me. Kapag sinuswerte nga naman.Pumili siya sa walk-in closet niya ng isang royal blue sleeveless mini-dress. We both love any shade of blue because it’s calming to look at.Maging ang buong bahay namin ay more on blue—from the wallpapers, flower vase, the couch, and the carpets, pati na ang curtains at beddings.“So? Paano ka makikipaglaro kay Miss Mia? Kakatukin mo siya?” “She gave me her number.”Fuvk it! Mas mabilis pa ang anak ko kaysa sa akin.Oh well, I don’t car
“JUST ACCEPT the offer, Summer! Huwag ka nang magmatigas, pwede? Para na rin iyan sa anak mo. May naipon ka namang pera sa nakalipas na taon na pagtatrabaho. Makaka-survive ka naman siguro sa tatlong buwan, ano?”That’s what Madam Denver said. Pero hindi ko pa rin maiwasang hindi magduda sa biglaang pagdesisyon niya. He didn’t even ask for my opinion.Umuwi na lang ako sa bahay. Pagbukas ng pinto, walang Cornelia na sumalubong sa akin. Sabi ko, dito lang sila! Kinuha ko ang phone ko pero binaba ko lang din agad. If I were to call my daughter now, tapos nag-e-enjoy siya kung nasaan man siya ngayon kasama si Mia, baka masira ko lang ang mood.Hintayin ko na lang siyang umuwi.Ayaw ko rin naman katukin si Mia sa unit niya. Nahihiya ako sa ginawa ko kagabi.Pumunta na lang ako sa mini-studio ko rito sa bahay. Now that I have three months off, hindi ko rin magagawang magpahinga. Ramdam ko na ang pagka-miss sa araw-araw na shooting at recording.“Maybe, I was never meant to be a mother.”Ne