CHAPTER 1

Aakalain mong malayo sa reyalidad ang nararanasang hirap ni Bianca dahil sa tuwing gigising ito ay para itong nalulunod sa sakit at pighati, naisin man niya na hindi na magising pa ay hindi niya niya magawa dahil sa tuwing susubukin nito na kitilin ang buhay niya ay nakikita niya ang mukha ng kaniyang ina na pinipigil siya. Tila nabubuhay nalang si Bianca dahil sa ayaw ng ina nito na mamatay siya sa sarili niyang kamay, naniniwala kasi ang Ina ni Bianca na kapag kinitil mo ang sarili mong buhay ay habang buhay kang mahihirapan at hindi aakyat sa kalangitan kaya naman iyon ang iniiwasan ng Ina ni Bianca.

She's an architect but because of the accident of her parents ay nawala ito sa focus sa pagtatrabaho hanggang sa tuluyan ito na nawalan ng trabaho but she's wealthy kaya naman kahit hindi ito mag trabaho ay may kinakain ito sa pang araw- araw niyang buhay, naiwanan kasi si Bianca ng parents niya ng pera.

Magulo ang buhok at nangingitim ang mata na bumangon si Bianca sa pagkakahiga sa magulo niyang kama at nagtungo sa banyo, wala sa sistema nito kahit na naapakan na niya ang mga naka-kalat niyang gamit sa lapag at diretso lang ito na nag tungo sa banyo upang maligo.

After nitong maligo ay hindi na ito nag ayos pa at nag suklay sa halip ay nagsuot lang ito ng hoodie at cup and sunglasses at bumaba na ito at nagtungo sa parking lot at sumakay sa kotse niya, ngayong araw ay pupunta ito sa seminteryo upang bisitahin ang mga magulang niya.

"Mom, I don't what to live" She whispered to herself while driving.

Wala na sa isip ni Bianca ang kumain pa dahil nais nito ay makita ang magulang. She always do this, inuuna niyang puntahan ang parents niya kaysa kumain dahil hindi naman nito ramdam ang gutom dahil puro sakit na lang ang nararamdaman nito.

Pagdating ni Bianca sa lugar ay agad nitong kinuha ang bulaklak at kandila sa likod ng kotse nito at inilagay iyon sa puntod ng parents niya at naka dikwatro na naupo.

"Hi,mom. Buhay pa rin ako"She whispered. "Actually, san huling gising ko na 'to kasi sobrang pagod na akong bumangon sa umaga at gawin yung mga bagay na paulit-ulit na lang.... I'm so tired of crying all day, pagod na ako sa lahat, Mom. Bakit niyo naman kasi ako agad iniwan eh" Ani nito habang nakayuko at kinakausap ang litrato ng ina at ama nito.

Mula naman sa kabilang parte ay may isang binata na natigil sa amba nitong paglisan dahil sa presence ni Bianca na nag pahinto sa kaniya sa pag alis sa lugar, hindi niya maipaliwanag kung anong mayron kay Bianca at hindi niya ito kayang iwan na nag iisa sa ganitong lugar. Sinunod naman nito ang nais na mag stay at hinatayin ang babae na lumisan, naupo ang binata sa isang upuan kung saan mula ron ay tanaw si Bianca na umiiyak.

"Mommy... Pwede bang sumama nalang ako diyan? Natatakot ako tuwing gabi dahil wala akong kasama sa bahay, Mom. Nalilipasan ako ng gutom... Mommy hindi ko na iniinom ang vitamin ko, bumalik na kayo ni Daddy... Hindi ko na kayang mag isa" Ani ni Bianca na halos hindi na maayos na makapag-salita dahil sa pagpipigil niya sa sarili na humagulgol sa pag iyak.

Bumabalik sa isipan ni Bianca ang lahat nang alala niya kasama ang mommy 't Daddy nito ang masasayang alala na sinasariwa ni Bianca na halos tatlong taon na. After her parents died tanging alala nalang ang pinanghahawakan ni Bianca at ang mga litrato nila na magkasama.

"Mommy, Dad.. Masaya ba d'yan? Alam niyo dito lagi akong umiiyak at parang laging sobrang dilin nang paligid ko at para bang lahat ng tao ay kinamumuhian ako... Natatakot akong mag isa, natatakot na ba ka lahat sila ay iwan ko... Mommy, Daddy wala akong kasama... Gusto kong sumama na lang sainyo" Ani ni Bianca na halos mahalik na sa lupa nang bumigay ang kamay nito na nakatukod sa lupa.

HINDI maintindihan ni Jaez kung bakit ay kumikirot ang puso habang pinag-mamasdan ang dalaga na tila hinang-hina na sa sobra nitong pag iyak, nais nang umalis ni Jaez dahil may meeting ito ngunit hindi niya magawa dahil nais niya pang pagmasdan ang dalaga at bantayan ito.

"Who are you?" he whispered.

Hindi naman agad nakapag iwas ng tingin si Jaez nang bigla'y mag angat ng tingin ang dalaga sa kaniya dahilan upang pag tagpo ang tingin nila sa isa't isa, hindi maipaliwanag ang kabang nararamdaman ni Jaez at bilis ng pag tibok ng puso nito to the point na nakalimutan na nito na mag iwas ng tingin at mabuti nalang ay ang babae na ang nag iwas ng tingin.

"She look terrible"He whispered. "But she still gorgeous"He added.

Her eyes is small but not that small and her eyebrows is really thick and her nose is pointed at bakas din sa mukha nito na wala itong kahit na anong artificial sa mukha she's naturally beautiful.

Nang tumayo na ang dalaga ay yun din naman ang pag tayo ni Jaez at nag panggap pa itong may kausap sa cellphone upang hindi lang mahalata ng babae na hinihintay niya ito na makaalis. Sinundan ni Jaez ng tingin ang dalaga hanggang sa sumakay ito sa isang itim na kotse kaya naman agad na bumaba ang tingin ni Jaez sa plate number. ' Bnc ***'

"She's pretty , I hope i can see her again"

BAGSAK na naupo si Bianca sa couch nito sa sala habang pikit ang mata at ipinatong ang dalawang paa sa kaniyang mini table, she want to relax ngunit sa bawat kilos niya ay kumikirot ang katawan niya dahil sa mga sugat niya, sa umaga ay ayos naman itp ngunit pag sapit ng dilim ay unti-unti nitong sinasaktan ang sarili niya, she even cut her wrist.

"BIANCA!"

Agad namang naimulat ni Bianca ang mata niya nang marinig niya ang isang familiar na tinig at hindi siya pwede na magkamali dahil boses iyon ng kaniyang tita na kapatid ng kaniyang ina.

"Ikaw talaga!" Ani niyo na hinampas ang braso ni Bianca.

"Tita naman!"Ani ni Bianca na napahawak sa braso nito.

"Bakit sobrang dumi ng bahay niyo!"Ani nito.

Hindi naman umimik si Bianca kaya naman sandaling namutawi ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa, her tita Olivia is always there for her at alam niya rin na maasahan niya ito ngunit natatakot ito na baga tulad ng iba ay ijudge lang din siya nito kaya naman mas minabuti nalang niya na sarilihin ang nararamdaman niya.

"Pasensya kana, pinalinis ko itong bahay niyo habang wala ka"Ani nito na hinimas ang likod ni Bianca.

Tumango lang naman si Bianca bilang tugon, linggo-linggo na pinapalinis ng tita ni Bianca ang bahay dahil aware namn ang tita niya na hindi kaya mag linis ni Bianca dahil sa hindi naman ito sanay sa gawain bahay at naiintindihan din ng tita ni Bianca ang situation na meron ang dalaga.

"Gusto mo ba na sa bahay muna ngayong linggo?"He tita suggested.

Agad namang umiling si Bianca. "No need na po, kailangan kong sanayin ang sarili ko sa ganitong situation"Sagot ni Bianca.

"Basta kapag kailangan mo ako, tawagn mo lang ako ayos ba yon?"Ani niya.

"Oo naman po"Sagot naman ni Bianca.

"Umakyat kana at mag bihis, magluluto ako"Ani nito.

Tumango naman si Bianca at malapad na ngumiti bago tuluyang umakyat sa silid nito. Pag akayta ni Bianca sa silid niya ay hi di na ito nagulat na malinis nito at mabango dahil linggo-linggo nga itong ginagawa ng tita niya, today is Saturday and Tomorrow is Sunday kaya naman muling naalala ni Bianca tuwing araw ng linggo na sabay-sabay silang magsisimba at nag dadasal sa simbahan.

"I miss them both" She whispered.

Bagsak itong naupo sa kama at niyakap ang sirili nitong tuhod habang nakayukong umiiiyak, she badly want to see her parents.

Nang sumapit ang hapon ay isinama ni Olivia si Bianca sa mall upang bumili ng bagaong gamit sa bahay, ayaw man ni Bianca ay napilitan pa rin ito na sumama. Habang namimili ang tita niya sa loob ay naiwan si Bianca sa labas na store na nakaupo, ramdam niya ang tingin ng tao. Sino ba naman ang hindi titignan ko pati sa loob ng mall ay naka sunglasses siya.

"Bwesit " Naiirita na ani niya.

Bianca's attitude is another level because she can kill because of her anger. After mamili ng tita niya ay nag aya naman ito na kumain sa malapit na restaurant kung saan sila pumasok at kumain.

AGAD namang napalingon si Jaez sa dalawang babae na pumasok sa kinakainan nilang restaurant, hindi siya maaring magkamali dahil ang babaeng iyon ay iisa sa babaeng nakita niya sa sementeryo kaninang umaga lang at ang babaeng kasama nito ay medyo familiar sa kanya hindi lang niya maalala kung saan niya ito nakita. Sinundan ni Jaez ng tingin ang dalawa hanggang sa makaupo ito.

"Makatitig ka, para kang manyak" Ani ng kaibigan nito na mahinang natawa kay Jaez, kung makatitig kasi si Jaez ay akala mo nama'y nabighani sa ganda ng babae.

"She's the one that I'm talking"Nginuso ni Jaez ang babaeng naka sunglasses.

"Si Bianca?"Hindi makapaniwalang tinig nito.

"Bianca? How did you know her?"Ani ni Jae na nagsalubong ang kilay.

"She's the one who designed my sister's house, she's famous bro"Ani pa nito.

"I didn't know her"Ani ni Jaez habang nakatingin kay Bianca at sa tita nito habang omo-order.

"Search it, tignan mo sa g****e or sa I*******m"Ani ng kaibigan nito.

Agad namang kinuha ni Jae ang phone niya at agad na tinignan ang mga litrato ni Bianca sa I*******m nito at iba bang social media accounts, she look different.

"After her parents died, naging ganyan siya cold person na sobrang lungkot tingnan" His friend said.

nahalata naman ni Jaez iyon kay Bianca dahil namumugto ang mata nito na nangingitim at mukha rin itong pagod.

"What do you mean?" Jaez asked.

"Naaksidente ang kotse na sinasakyan ng parents niya"Pag kukwento ng kaybigan nito.

Natahimik naman si Jaez, iyon siguro ang dahilan nang pag punta niya sa sementeryo kaninang umaga, mukha nga siyang pagod at malungkot.

"May boyfriend?"Jaez suddenly asked.

"Mukha ba? Ang alam ko wala dahil iniwan ata siya nung sikat na model"Ani ng kaibigan nito.

Tumaas naman ang kilay ni Jaez sa sinabi ng kaibigan nito, sinong tangang lalake ang iiwan ang ganiyang kagandang babae?bro he's idiot.

"Yeah, gago ang lalake na 'yon sino ba naman ang matinong tao ang iiwan ang girlfriend niya sa ganyang situation"Ani pa nito.

Tumango-tango lang naman si Jaez at hindi makapaniwalang nailing at muling lumingon sa side nila Bianca. Pansin ni Jaez ang hindi pagkain ni Bianca at tila pinagkatitigan lang nito ang pagkain sa table habang ang kasama naman ni Bianca ay mukhang pinipilit si Bianca na kumain.

"Do you like her?"Tanong ng kaibigan nito.

"I don't know"Ani naman ni Jaez na umiwas ng tingin.

"Baka naawa ka lang"Ani pa ng kaibigan nito.

"Nope, hindi nakakaawa ang mga taong malungkot.. it's normal"Sagot naman ni Jaez.

"bro, sobrang ganda niya masungit lang minsan"Ani ng kaibigan ni Jaez na nailing.

"What do you mean? nakasama mo na ba siya?"Tanong naman ni Jaez sa kaniya.

"ofcourse! ako kasama niyan tuwing bibisita sa site before" Ani nito na sandaling lumingon kay Bianca.

Nakaramdam naman ng selos si Jaez dahil naunang nakilala ni Brandon si Bianca kaysa sa kanya at ang nakakainis pang part ay matagal na nitong kilala si Bianca.

HINDI magawang kumain ni Bianca dahil pakiramdam nito ay maraming mata ang nakatingin sa kanya at nag aabang sa mga kilos niya, She's uncomfortable.

"Sige na, kumain kana"Ani naman ng tita niya na nginuso ang pinggan ni Bianca.

"I'm not hungry"Sagot naman ni Bianca.

"Bianca, hindi pwede na mag papalipas ka"Ani ng tita nito na inilapig ang mangkok kay Bianca.

"Tita, masakit ba mawalan ng pamangkin?"She suddenly asked.

Bakas naman ang nag halong takot at gulat sa mukha ng tita nito na nahinto sa pagkain habang pinagkatitigan si Bianca.

"I'm just asking, I'm not gonna do it"Ani ni Bianca.

Nakahinga naman ng malalim ang tita ni Bianca dahil sa sinabi niyang iyon.

"If you have a problem, andito lang ako wag mong sarilihin yung nararamdaman mo"Ani ng tita nito na hinawakan ang kamay ni Bianca.

"I'm okay"She lied.

"Yan ang hinding-hindi ko paniniwalaan"Ani ng tita nito.

Hindi naman umimik si Bianca at inumpisahan nalang ang pagkain niya. Habang kumakain ito ay napupuno ang isip niya nang mga pangyayari na nais niyang gawin, she wants to end her life ngunit naiisip niya palang na masasaktan ang mga tao sa paligid niya ay nasasaktan na siya.

KINAGABIHAN ay naiwan muli si Bianca na mag isa sa bahay nila dahil kinailangan na umuwi ng tita niya dahil may emergency itong pupuntahan. Nanatili si Bianca sa sala at nilibang ang sarili sa panonood sa tv, nasa tv ang attention niya ngunit malayo ang nararatin ng isipan niya.

Naka-flash ngayon sa tv screen niya ang mukha ni Jaez dahil ibinabalita na ito na ang bagong Ceo ng Co Jewelry ngunit wala ito sa attention ni Bianca dahil lumilipad ang isip nito sa kung saan at natauhan lang ito nang may marinig itong mag doorbell.

"Sino naman kaya 'yan?"She asked herself.

Tumayo ito sa kinauupuan niya at nag tungo sa labas upang silipin kung sino ang tao sa labas ng gate niya. Paglabas ni Bianca ay agad nitong binuksan ang gate na walang pangamba dahil bibihira ang nakakapasok sa subdivision nila.

"Hello, ma'am. Delivery po"Ani ng isang naka green na lalake.

"I didn't order anything"Sagot naman ni Bianca na umiling.

"Pinadeliver po ito sa address niyo"Ani nito na inabot kay Bianca ang dalawang paper bag. "Picture nalang po"Ani nito.

Agad namang tinakpan ni Bianca ang mukha niya at nag pasalamat na sa driver at pumasok na rin sa loob ng bahay niya at nilock ang gate niya. Pagpasok ni Bianca sa sala ay agad nitong binuksan ng laman ng paper bag, ang kaninang hi di mapintang mukha ni Bianca ay napalitan ng matamis na ngiti nang makita nito ng laman ng papaer bag na Fries, ice cream and chicken and 2piece of pizza with letter.

- Have a goodnight, Ms. Beautiful

"Sino naman kaya ang magbibigay nito? Sana pala tinanong ko"Ani nito sa sarili niya. "Pano niya nalaman na ito ang gusto kong kainin ngayong gabi?" Mahina pa itong natawa.

Hindi maipaliwanag ni Bianca ang saya na nararamdaman niya ngayon dahil sa pagkain na kaya namn niyang bilhin ngunit iba ang pakiramdam na hindi mo inaasahang darating at hindi mo hiningi, kung sino man ang nagpadala nito ay nais ni Bianca na pasalamatan dahil kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam niya.