CHAPTER 25

Hindi ko na sinubukang lumabas pa ng kwarto. Wala narin akong luhang mailabas dahil ubos na 'to kanina pa simula nung pag-awayan namin ni Kuya yung gusto nyang pakikipag hiwalay ko kay Monti.

Kuya ko sya dapat sa ganitong sitwasyon ginagabayan at dinadamayan nya ako, pero bakit parang hindi ganun yung nararamdaman ko? Isa narin sya sa mga taong makikitid ang utak na humuhusga samin ni Monti. Parang kaylan lang boto sya, tapos may lumabas lang na ganitong issue biglang umiba yung pananaw nya.

"Jewel." Kumatok sya bago bumukas ang pinto, "Kakain na."

Wala syang atensyon na nakuha sakin. Hindi ko sya kayang kausapin ngayon. May karapatan naman siguro akong sumama ang loob diba?

"Hanggang kaylan mo balak maging ganito? Tingin mo talaga aaminin nya relasyon nyo?"

"Insulto na naman ba yan? Kasi kung oo, makakalabas kana." Walang emosyong sagot ko bago sinalubong ang matalim na titig ni Kuya.

"Kapatid mo ako makinig ka sakin," lumambot ang boses nya.

"Talaga ba? Parang ang tagal ko yat