Share
Chapter 67
Pasaway talaga ang Felicity na 'to. Talagang umalis mag-isa at hindi ako inantay? Ni-hindi pa nagpaalam na dadalhin nag sasakyan.
Naglalakad ako sa hallway kanina, hinanap siya nang mula sa duloy tanaw ako ang kaniyang pagktakbo. Sinundan ko siya ngunit dahil sa nauuna siya ay hindi ko naabutan na makapunta siya sa parking area at paharurutin ang sasakyan.
Hindi ko nga sigurado kung marunong bang mag drive 'to. Mabuti na lamang at nag-iwan ng traces ang aking sasakyan at nalaman ko kung saan sila nagpunta.
Trinity General Hospital.
Isa sa lugar na dapat ay hindi niya pinuntahan. Nagpalakad-lakad ako sa labas nang main door nang malaking Ospital na 'to. Hindi ko sinubukang pumasok dahil baka mabilis lang naman siya at bumaba rin. Magkakasalisi pa kami, 'di ba?
Ngunit inabot na ako ng isang oras kahihintay ay walang Felicity na dumadating. Labi na ang pag-
Kaugnay na kabanata
Tenement Uno Chapter 68
Chapter 68Paulit-ulit na sinabi ko kay Felicity na hindi kami puwedeng magpunta ro'n dahil delikado pero hindi siya nakikinig. Pinipilit niya akong sabihin sa kaniya kung bakit hindi puwede."Basta hindi puwede, makinig ka na lang sa akin, okay?"sabi ko habang naglalakad kami palabas ng Trinity Hospital.Mahahaba ang hakbang ko na tinatahak ang daan patungo sa main exit ng malaking Ospital na 'to."Eh, paano naman kitang maiintindihan niyan kung ayaw mong sabihin sa 'kin ang dahil." Kagaya ko ay mahaba rin ang mga hakbang na ginagawa ni Felicity. Para kaming nagpapatintero sa malawak na espasyong 'yon."At isa pa, bagalan mo nga ang paglalakad mo. Nangangalay na ang paa ko." Pagrereklamo pa niya. Naramdaman ko na lang ang pagkapit niya sa laylayan ng damit ko.Sinulayapan ko siya dahil sa ginawa niya habang nanatili kami sa paglalakad. Ngunit nang paliko na kami ay natanaw ko mula sa aking kinatatayuan ang mga pamily
Tenement Uno Chapter 69
Chapter 69Victoria.Kakapatak lang ng alas siyete ng gabi at magsisimula pa lang ako sa aking routine bago matulog nang may kumatok sa pintuan."At sino naman ang magtatangka na mang-istorbo pa sa akin?" Inis kong sabi habang nasa harapan ng salamin."Oo na. Saglit lang." Sigaw ko dahil muli'y kumatok na naman ang kung sino man na nasa labas."Tori!"Nanlaki ang mga mata ko nang mabungaran si Felicity sa labas ng aking Unit."What are you doing here?" I asked her the monmment she entered my room. Actually, hindi ko pa naman siya pinapapasok pero pumasok na siya."Kailangan ko ng tulong mo," sabi niya."About what?" Nakataas ang isang kilay na tanong ko.Grabe ha. Porket sinabi ko na we
Tenement Uno Chapter 70
Chapter 70Felicity.Para akong ninja na nagtatago sa dilim. Nagpakita nga ako sa kanila pagkatapos akong ipagtabuyan ni Victoria sa kaniyang silid. Ngunit pagpatak ng alas alas otso kuwarenta y sinko ay palihim na akong nagtungo kay Victoria. Dahil ilang pinto lang naman ang layo ng unit niya sa akin ay mabilis kaming nagkita.Inaabangan na pala niya ako kanina pa. Kaya naman nakakaisang katok pa lang ako'y mabuksan na niya agad ang pintuan."Ang talisman mo?" tanong niya sa akin."Suot ko." Ipinakita ko pa 'yon sa kanya na nakasabit sa aking leeg."Good," Sabi niya. Nakita kong may suot rin siyang para sa kaniya. Talaga ngang sasamahan niya ako."Alis na tayo," pag-aya ko sa kaniya."Oo pero saglit lang mun. Halika rito!" Pinalapit niya ako sa k
Tenement Uno Chapter 71
Chapter 71Victoria.Napakasangsang ng amoy ng Ospital na 'to. Hindi naman visible ang amoy nila sa ilong nang pangkaraniwang tao ngunit hindi nila 'yon maitatago sa akin.Ang Ospital na ito ay nababalot ng napakaraming lobo. Alam ko'y halos lahat ng stockholders at doctor na narito ay lobo.Tiningala ko ang napakataas na gusali na nasa harapan namin. Sa paglipas ng panahon ay mas lalong tumanyag at umasenso ang bussiness na pagmamay-ari ni Vrandon. Siya ang sumunod kay Gargoyle, at may isa pa silang kapatid. . . Si Bethany.Lahat sila'y mga pureblooded wolf mula pa noong 1700. Ang lahi nila ang pinakamatanda sa lahat ng lobo na nabubuhay pa sa ngayon. Naninirahan sila't nakikihalubilo kasama ng mga normal na tayo.Ngunit sa kanilang tatlo at si Vrandon ang pinaka magaling magpaikot ng salapi. Sa katunayan ay siya ang may-ari ng Trinity at Eternal Hospital. Pero mas focused siya sa Eternal dahil ito ang pinakaunang Hospital
Tenement Uno Chapter 72
Chapter 72"Sige na pumasok na kayo, sinabi ko na sa mga tao ko na hayaan kayong makadaan," Vrandon t old us. Nakapasok na nga kami sa barrier nila. "Salamat." Bahagya kaming yumukod ni Victoria upang magbigay nang respeto sa kanila.Nagsimula na kaming maglakad ni Victoria papasok nang muli ay tinawag kami ng lobo na may-ari ng Ospital."Sa oras na makita niyo ang inyong pakay ay umalis na agad kayo. Hindi ko pa rin hawak ang isipan ng mga tao ko rito. Kaya hangga't hindi pa sumasapit ang alas dose dapat ay nasa labas na kayo ng teritoryo ko."Hindi ko mawari kung paalala ba o banta ang kaniyang tinuran."Ako na ang bahala," sagot ko sa kaniya."At isa pa, ipapasama ko ang isa sa bodyguards ko para samahan kayo sa exit." Sinenyasan niya ang isang lalaki na bald at naka all black na sumunod sa amin.Nakarating kami sa ika-sampung palapag kung nasaan ang kuwarto ng ina ni Cecille naka
Tenement Uno Chapter 73
"Hindi na nga tayo puwedeng bumalik do'n Felicity." Nakailanh ulit na ako kasasabi sa kaniya na 'yon na ang huling araw na pupunta kami sa Mcknight. Masiyado na siyang nangingialam sa buhay nila. Tigil na rin ang tungkol kay Farrah at Cecille. Hayaan nilang lutasin ang sarili nilang problema. "Pero Gabriel-" Hindi ko na hinayaang tapusin niya ang kaniyang sinasabi. "Hindi ka pa rin ba nadala? Parati na lang napapahamak ang buhay mo. At pagod na rin akong palagi kang saluhin. Hindi naman 'yon ang purpose kung ba't ka narito Felicity-" Hindi ko rin tinapos ang sinasabi ko. Ang dahilan nang pagkakapadpad niya rito ay para alilihan ako sa pagpapalakad ng Tenement. Narito siya para maging kapalit at hindi para magbigay ng sakit ng ulo sa 'kin. Napabuga siya ng hangin bago sumagot sa akin. "Alam ko naman 'yon at nasabi ko na sa 'yo ang tungkol do'n, 'd
Tenement Uno Chapter 74
Hindi agad kami nakauwi ni Felicity dahil sa mga dahilan niyang hindi raw namin puwedeng iwanan si Cecille sa oras ng pagdadalamhati nito. Actually, hindi naman talaga namin kailangan na pumasok sa klase. Pero kasi sayang ang oras na sana'y pinang asikaso ko na sa Tenement. Alas kuwatro na ng hapon, narito kami sa isang funeral home. Silang dalawa ang ang nasa loob. Mas pinili kong manatili sa labas upang doon sila antayin. Dito ko na nalaman ang nangyari sa ina niya. Madaling araw kanina nang matagpuang wala ng buhay ang ginang sa kaniyang silid. Hindi dahil sa sakit ang ikinamatay nito. Sadyang nagkitil talaga ng kaniyang buhay ang ginang. Ayon sa liham na iniwan nito'y ayaw niya na raw na maghirap pa ang kaniyang anak kaya naman inisip na niyang kitlin ang kaniyang buhay. At sa huling bahagi ay nabanggit doon na ninanais nang ina na bumalik ang kaniyang anak sa diyo
Tenement Uno Chapter 74.2
Nasaktan ako, hindi ko matanggap na hindi ako ang minahal niya. Kaya naman gumawa ako nang plano. Sinira ko ang buhay ng babaeng 'yon. Gumawa ako nang kuwentong hindi naman totoo. Tinanaw ko sa malayo kung paano siya hiwalayan ng lalaking gusto ko.Naging masaya ako pero panandalian lamang. Nalaman kong lilipat na ng paaralan ang minamahal ko, sa ibang bansa. Nakiusap akong 'wag siyang umalis at magsama kami pero itinulak niya lang ako. Nalaman niyang ako ang may gawa nang lahat, kung paanong nasira ng relasyon nila ng bruha niyang kasintahan.Magmula no'n ay bumalik ako sa tunay na Sara. Doon ko na nakilala sina Trina at Jinky, sa labas ng school ko sila nakasama hanggang sa kinumbinsi ko na lumipat sa Mcknight.Dalawang taon na na naming ginugulo ang mga loosers sa school. Senior high students na kami at sa susunod na taon ay College na. Hindi ko alam kung magmamatured pa ba kami o hanggang ganito na lang talaga.
Pinakabagong kabanata
