Next month ulit! Sa STMP naman, waiting pa po ako sa contract. Malapit na kasi ending nun e huhu. Sana mahintay niyo paa ಥ‿ಥ
"Ayos lang ako, Alas." I smiled tightly.Muli na namang nangunot ang noo nito. Hindi ko maiwasang matawa nang mahina dahil sa kanyang ekspresyon. He's been asking me to see a doctor but I keep refusing. Hindi ako sure kung buntis ako. I know seeing a doctor is the right thing to do right now but something in me is telling me not now."Maayos lang nga ako. Baka nasobrahan lang ako sa pagkain kagabi kaya nasusuka ako. Nga pala, sa baba ba tayo mag-b-breakfast?" Pilit kong iniiba ang usapan.He sighed and nodded his head. "Yeah. Sa baba."Humikab ako at tumango rin. "Sige. Maliligo muna ako."Kaagad akong tumayo. Dahil sa biglaan kong paggalaw ay nakaramdam ako ng pagkahilo. Bahagya akong nawalan ng balanse nang mabilis na nakalapit sa akin si Alas at hinawakan ako sa braso upang papanatilihin ang aking balanse."You're not well, Fairy. Let's go and see a doctor," mariing ani nito.Ngumuso ako at humawak ako sa kanyang braso. Hinilot ko ang aking sintido at bumuntong hininga. "I'm totall
"May gusto ka bang kainin?" tanong ni Sia na parang sabik na sabik.Mahina akong natawa. "You act as if it's your first time having a nephew, Sia."Ngumuso siya. "Naku. Napaka-unexpected kasi nito.""Paanong unexpected?" taka kong tanong.Umupo siya sa couch sa aking tabi. "Kasi alam mo 'yun, parang two months ago, rinig na rinig ko pa 'yung sagutan nila ni Tita Alena tungkol sa pagkakaroon niya ng asawa at anak. Nicholas hates marriage, so as having a child because he thinks having a family would hinder his happiness in life. And his happiness means going out with different women, drinking, and focusing on his business. And having a family means having his time divided. So he really don't want a child. Tapos maririnig ko sa 'yong matagal niyo na itong hinihintay ni Alas...nakakatuwa.""Hindi naman siguro ganoon," mahina kong sambit. "I won't mind if he's always on his business as long as he set a whole day with our child with undivided attention, that's enough. Kasi alam ko namang he
Tahimik lamang ako habang siya ay nakakunot ang noo at magka-krus ang braso sa harap ng kanyang dibdib. He's standing in front of me while I'm seating on the couch. Na sa loob kami ng hotel suite. Dito niya ako dinala matapos niya akong sunduin kanina sa dalampasigan."Explain," he said. "You left without telling me."Napaiwas ako ng tingin. Humugot ako ng malalim na hininga at dahil du'n ay nalanghap ko ang kanyang pabango. In an instant, I dragged my eyes back to him and bit my lower lip. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Gusto ko siyang malapit para maamoy ko pa ang kanyang pabango ngunit nahihiya akong lumapit sa kanya. Lalo na ngayong para itong galit habang nakatingin sa tingin. His brows drown in a straight line is telling me he's literally mad."Ano...uhm...ano kasi..." Kinamot ko ang aking kilay at muling nag-iwas ng tingin. "S-si Sia. Inaya niya akong lumabas. Nakalimutan kong dalhin ang phone ko-""Does that explains why you're wearing that goddamn bikini?" Mas lalo
We spent the whole afternoon on the sea. And when the night falls, we headed back to the shore. Naunang bumaba si Alas sa bangka bago ako maingat na inakay pababa ng bangka. Matapos ay hinapit ako nito sa beywang at sabay kaming naglakad sa buhanginan pabalik sa hotel na aming tinutuluyan.Nang makarating kami sa loob ng aming hotel suite ay agad akong nahiga sa kama at pinikit ang aking mga mata. Hindi pa ako nakakabanlaw. Ni hindi man lang ako naligo sa dagat. Ang kj naman kasi ni Alas. Kahit na gusto kong maligo e bawal na raw kasi hapon na at baka mapano 'yung bata. Hindi na rin naman ako nakipagtalo dahil siya naman ang ama ng bata."Tired?" I heard him asked.I just hummed. Masyado akong pagod para idilat ang aking mga mata para tignan siya o ibuka ang aking bibig para sumagot. Basta ang alam ko ay iaantok ako at walang pipigil sa aking pagtulog.Inabot ko ang isang unan at niyakap ito nang mahigpit. I felt him kissed my hair but I was too tired to open my eyes. Hinayaan ko na la
I closed my eyes and tried to calm my nerves. I need to relax. Hindi ako pwedeng makaramdam ng kaba dahil baka kung ano ang isipin ng OB sa akin. But heck, kahit anong kalma ko sa aking sarili ay mas lalo lamang bumibilis ang tibok ng aking dibdib.Bahagya akong napaigtad nang may humawak sa aking kamay. Nilingon ko ang may-ari ng kamay na humawak sa akin at natagpuan si Alas na seryosong nakatitig sa kalsada. Sumulyap ito sa akin ng isang beses at nagkatagpo ang aming mga mata. He then squeezed my hand."You look tense. Don't worry. It's just a check up," he said.I bit my lower lip hard. Humawak din ako sa kamay nito at humugot ng malalim na hininga. "H-hindi ko maiwasan. This is my very first time and-""-I'm with you," he cut me. "Don't worry too much. Your OB is my cousin's friend. She's not a stranger."Wala sa sarili akong napalunok. I took another deep breath and tried to calm down my nerves. Kasalukuyan kasi kaming na sa loob ng sasakyan para magpunta sa ospital upang mapa-ch
Tinapos namin ni Alas ang pagg-grocery bago kami umuwi sa bahay. Wala kaming imikan dalawa dahil sa pagod ako at wala rin ako sa mood na makipag-usap. At nang makauwi kami sa bahay ay kaagad na may kinausap siya sa telepono habang ako ay abala sa pagsasaayos ng aming mga pinamili.While arranging the goods inside the fridge, bigla akong napaisip. I wonder how his parents would react after knowing he impregnated me. Lalo na ang ama niyang kahit hindi sabihin ni Alas ay alam kong hindi ako gusto. Pakiramdam ko ay pabor siya kay Monica dahil nga sa sabi-sabing si Monica ang ipapakasal nila kay Alas.Pinilig ko ang aking ulo at bumuntong hininga. I need to relax. Hindi dapat ako nag-iisip ng kung ano-ano. Kailangan kong isaksak sa aking kukote na ano man ang mangyari, sa oras na manganak ako ay aalis at aalis ako. They don't have to accept me. But they have to accept the child, my child. Hindi pwedeng hindi.Natapos na lang ang aking ginagawa na hindi ko namamalayan. Pinilig ko ang aking
"Oh pak!"Mahina akong natawa at tinignan ang aking repleksyon sa salamin. Hindi ko alam ngunit hindi ako masyadong komportable sa damit na aking suot. It's a black deep-v gown na hanggang talampakan ko ang haba. Hapit na hapit nito ang aking katawan at backless pa. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka kabagin ako."Ang ingay mo talaga kahit kailan, Zenaida." Paninita ni Ella.Kita ko ang pag-irap ni Zen mula sa salamin. "Could you please stop calling me that name? Pakiramdam ko si Mama ang tinatawag mo. Zen lang nga kasi.""E 'di dapat Junior itawag ko sa 'yo. Zenaida Jr." Pagkatapos banggitin 'yon ni Ella ay malakas siyang natawa.Mahina rin akong natawa sa kanilang usapan. Hindi ako nakaramdam ng awkwardness sa kanilang dalawa. Lalo na kapag nagkukulitan sila na para bang wala silang pinagkakaabalahang trabaho.Inayos ni Zen ang buhok kong kinulot nila ang ulo."I really love your hair. Parang ang hirap paniwalaang natural lang ito. Pero wala ka namang black roots so I guess this
"She's pregnant," pag-uulit ni Alas sa kanyang sinabi.His mother gasped while switching glances between me and Alas. "Is it true? Hindi mo ako gino-good time, Nicho?"Tumango si Alas. "Yes, Mom. I'm not kidding..."Tita Alena's eyes glistened out of happiness. Hahakbang pa sana siyang malapit sa akin nang makaramdam na naman ako ng pagsusuka. Kaagad siyang tumigil para hindi na siya makalapit pa sa akin."All right, all right. I see. Doon muna kayo sa pool area. As much as I wanted to change, hija, pero malapit na magsimula ang party. Magbibihis ako mamaya pagkatapos," anang ginang bago umalis na maluha-luha pa rin.Giniya ako ni Alas patungon pool area kung saan konti lang ang taong naroroon. May mga nakakakilala kay Alas na kaagad ay bumati sa kanya. I bit my lower lip as he held my hand. May isang lalaking lumapit sa amin at base sa hitsura nito, isa siyang businessman."It's so good to see you here, Mr. Carter." Nakangiti ito habang nakikipagkamayan kay Alas.Alas remained his col