"Oh pak!"Mahina akong natawa at tinignan ang aking repleksyon sa salamin. Hindi ko alam ngunit hindi ako masyadong komportable sa damit na aking suot. It's a black deep-v gown na hanggang talampakan ko ang haba. Hapit na hapit nito ang aking katawan at backless pa. Hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka kabagin ako."Ang ingay mo talaga kahit kailan, Zenaida." Paninita ni Ella.Kita ko ang pag-irap ni Zen mula sa salamin. "Could you please stop calling me that name? Pakiramdam ko si Mama ang tinatawag mo. Zen lang nga kasi.""E 'di dapat Junior itawag ko sa 'yo. Zenaida Jr." Pagkatapos banggitin 'yon ni Ella ay malakas siyang natawa.Mahina rin akong natawa sa kanilang usapan. Hindi ako nakaramdam ng awkwardness sa kanilang dalawa. Lalo na kapag nagkukulitan sila na para bang wala silang pinagkakaabalahang trabaho.Inayos ni Zen ang buhok kong kinulot nila ang ulo."I really love your hair. Parang ang hirap paniwalaang natural lang ito. Pero wala ka namang black roots so I guess this
"She's pregnant," pag-uulit ni Alas sa kanyang sinabi.His mother gasped while switching glances between me and Alas. "Is it true? Hindi mo ako gino-good time, Nicho?"Tumango si Alas. "Yes, Mom. I'm not kidding..."Tita Alena's eyes glistened out of happiness. Hahakbang pa sana siyang malapit sa akin nang makaramdam na naman ako ng pagsusuka. Kaagad siyang tumigil para hindi na siya makalapit pa sa akin."All right, all right. I see. Doon muna kayo sa pool area. As much as I wanted to change, hija, pero malapit na magsimula ang party. Magbibihis ako mamaya pagkatapos," anang ginang bago umalis na maluha-luha pa rin.Giniya ako ni Alas patungon pool area kung saan konti lang ang taong naroroon. May mga nakakakilala kay Alas na kaagad ay bumati sa kanya. I bit my lower lip as he held my hand. May isang lalaking lumapit sa amin at base sa hitsura nito, isa siyang businessman."It's so good to see you here, Mr. Carter." Nakangiti ito habang nakikipagkamayan kay Alas.Alas remained his col
Tapos na ang party at kasalukuyan kaming nandito sa loob ng isang pribadong silid na puno ng mga iba't ibang libro. Maghahating gabi na at inaantok na ako ngunit pilit ko itong pinipigilan dahil gusto pa raw kami kausapi ng mga magulang ni Alas.Hindi ko mawari kung bakit ako kinakabahan. Lalo na sa isiping makakausap ko rin ang ama ni Alas na sa klase pa lang ng tingin na akin ay pinapahiwatig na ayaw sa akin. I bit my lower lip and looked at Alas beside me. Hawak niya sa kamay ang isang rubic's cube na paulit-ulit na nabubuo ngunit paulit-ulit niya ring sinisira. He's staring at the center table as if his mind isn't here with us.Gusto kong magsalita ngunit wala naman akong maisip na pwedeng sabihin. Masyado na kasing tahimik ang buong paligid kahit na kaming dalawa lang ang nandito. Hindi ako komportable. Ramdam na ramdam ko ang mabigat na aura sa buong paligid."Do you want to stay here during your pregnancy?" he asked and turned his head to me.I bit my lower lip. "Ikaw?"Nanguno
Mahina akong napangiwi habang hinahawakan ang aking kaliwang dibdib. Umupo ako sa sofa at suminghap para maibsan ang sakit. Ngunit sa aking pagsingap ay naamoy ko ang mga bulaklak dahilan upang muli akong bumahing. Napahawak ako sa aking dibdib.My breast hurts like hell pero sabi ng doktor ay normal lang daw ito. Even the metallic taste in my mouth is normal. Dalawang buwan na ang lumipas ngunit hindi pa rin nawawala sa akin ang pagsusuka lalo na sa umaga. I keep asking my OB when will this end and she said this is just normal during my first trimester. Kapag umabot na ng tatlong buwan ay baka mawala rin ito."Maia, are you alright?" Dali-daling lumapit sa akin si Tita Alena. "Oh my goodness. Who the hell put flowers in here?!"Napatingin ako sa center table na aking kaharap at saka ko pa lang na-realized na totoong bulaklak pala ang na sa mesa nakalagay. Nagmamadali naman ang isang kasambahay na lumapit para kunin ang vase na may lamang vase.Mariin kong pinikit ang aking mga mata.
She run the strange thing in my belly and pointed the monitor. Doon naman kami tumingin ni Alas. Nangunot ang aking noo nang may kakaiba akong napansin. Naramdaman ko ang muli nitong paggalaw ng kung anong bagay sa aking tiyan."Oh my goodness," she uttered. "It's a twin!"Namilog ang aking mga mata sa narinig. Nagkatinginan kami ni Alas at muli akong napatingin sa monitor. I felt him held my hand tightly. Nilingon ko ito at naratnan siyang nakatitig sa monitor. He's biting his lower lip. Alas has this soft expression on his face as he looked at me."It's a twin, Mr. and Mrs. Carter. Congratulations!" the OB exclaimed in delight. "Kaya pala malaki na ang tummy mo for a two month pregnancy, dalawa pala sila."Para akong namingi sa narinig. I stared at the monitor. My hand tightened the grip of Alas' hand. Ngayon pa lang tuluyang nag-sink in sa aking isipan ang sinabi ng doktor. I'm having a twin. Dalawa silang na sa loob ng aking tiyan. Hindi...hindi ako mapaniwala."Thank you," mahinan
"N-na kidnap po si Ate Mayi, Ate."Para akong maningi sa narinig. "N-nasaan ka? Si Nanay?""Kanina pa po namin siya tinatawagan, Ate Maia, kasi kaninang umaga pa siya hindi nakakauwi. Tapos nung sinundo namin ni Nanay sa school kasi nagpapa-enroll po siya, sabi nung mga nakakita may van daw na kumuha sa kanya."My hands are trembling while holding the phone. Mas lalong bumilis ang pintig ng aking dibdib. "A-ano...n-nagpa-blotter na ba kayo?"Bahagya akong napaigtad nang may humawak sa aking nanginginig na kamay. I turned to look at the person beside and saw how confused he is while looking at me. He tilted his head to the side out of confusion."Opo, Ate. H-hinahanap pa po ng mga pulis si Ate Mayi," humihikbing tugon ni Maria.I bit my lower lip. Nagsisimula nang manubig ang aking mga mata. Kinakabahan ako at natatakot ako. Gusto ko silang puntahan pero imposible. Buntis ako at ayokong makita nila ako sa ganitong kalagayan. But then Mayi..."What's wrong?" tanong ni Alas.Bumaling ako
"You need to calm down first before approaching her," wika ni Alas. "Or you can rest for a moment."Pinikit ko ang aking mga mata at tumango. Yes. I need rest, so bad. Pero hindi ko yata 'yon magagawa. Sa isiping ang mga kapatid ng aking ina ang na sa likod ng lahat ng ito ay nangininig na ako sa galit at ang gusto ko na lang gawin ay manatili na lang dito at alagaan sila.I felt him held my hand making me open my eyes. Bumungad sa akin ang mga mata nitong kulay bughaw na nakatitig sa 'kin. Bakas na bakas ang pag-aalala sa mga mata nito at sa hindi maipaliwanag na dahilan, biglang bumilis ang tibok ng aking dibdib. I bit my lower lip.Hindi ito maaari. Bakit ganito ka sobrang bilis ang tibok ng aking dibdib?"Rest," he whispered to me. "You and our babies needs it."I heaved a deep breath and nodded my head. Napapikit ako at kaagad niya naman akong binalot ng mahigpit na yakap. I felt my heart getting wild as moments goes by. Wala sa sarili kong palihim na kinapa ang aking dibdib. Gust
"P-pero, Ate..." She looked at my tummy. "H-hindi ka po ba nakokonsensya? Ate, anak mo rin 'yan. Paano kung hindi maganda ang trato nila sa bata? Paano siya? Lalaki siya na walang mama? Ate, naman."Umiling ako. "May ipapakasal sa kanya, Mayi. Mayaman naman si Alas and we have an agreement. Mabait naman ang mga magulang niya kaya panatag akong magiging mabait sila sa bata."Hindi ito nagsalita. Nanginginig pa rin ang mga kamay nito na aking hawak. Hindi ko matukoy kung para saan siya nanginginig. Dahil ba sa aming usapan o dahil sa pagka-kidnap na sinapit niya. Namamawis ng malamig ang kamay nito.I told her everything. I know this is a breach in the contract since our deal must be confidential. Pero wala akong maisip na palusot para hindi siya magtaka. At ayoko ring magsinungalin sa kanya. I've been lying to everyone. Lalo na kay Nanay. I just hope naiintindihan ako ni Mayi."Siya rin ang tumulong sa aking hanapin ka," I said."Y-yung bilyonaryo, Ate?"Tumango ako at ngumiti. "Ayaw ni