“Mommy…”Bahagya akong natigilan nang sambitin ‘yon ng bata. Tinignan ko ito at napansing nakapikit ang kanyang mga mata, so I guess she’s just dreaming about her mom. Nakaramdam tuloy ako ng lungkot.Maingat kong muling kinalas ang kanyang braso sa ‘king leeg saka tumuwid nang tayo. Inayos ko muna ang kanyang unan at kinumutan bago ako nagpasyang talikuran ang batang natutulog.Ngunit nagulat ako nang bumungad sa ‘king harap si Alas na mariing nakatitig sa ‘kin. Napaiwas ako ng tingin at sinabing, “I’ll go ahead.”I didn’t wait for his response. Basta ko na lang siyang nilampasan. A gasp escaped from my lips as he suddenly grabbed my arm and pinned me against the nearest wall. Namilog ang aking mga mata habang nakatingin sa kanya.“Alas…”“We need to talk.” Mas lalo niya pa akong diniin sa pader.I gulped. “P-pwede naman tayong mag-usap. Get off m-me.”Hindi ko alam kung saan ako kinakabahan. Sa distansiy ba namin o sa presensiya niya. Basta ang alam ko ay mabilis ang tibok ng aking
Nangunot ang aking noo at tumingin sa pinto ng silid kung nasaan ako ngayon. Punong-puno ng malalaking question marks ang aking isipan na kahit siguro sa ‘king noo ay kitang-kita.“B-bakit? Ano bang pag-uusapan natin?” I asked. Hindi ko pinahalatang kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan.“Can’t you just fucking open the door, Ms. Revamonte?” Ramdam ko na ang irita sa tinig nito.Napahawak ako sa ‘king sintido at bumuntong hininga. “Okay, okay. Saglit. Saglit lang.”Kahit na ayaw ko ay napilitan akong bumangon at tinungo ang pinto. Siguraduhin niya lang na importante at hindi pagsasayang ng oras itong pagpapabukas niya sa ‘kin ng pinto. Hindi ako magdadalawang isip bigyan siya ng black eye kahit na alam kong imposible ‘yon.Nang makarating ako sa harap ng pinto ay sinilip ko muna siya sa peep hole. I saw how irritated he is outside. Kahit na sa loob pa lang ako ay kitang-kita ko na ang inis sa kanyang mukha.I rolled my eyes first and heaved a deep breath before I pulled out the do
My eyes widened. Hindi tuluyang mag-sink in sa ‘kin isipan ang mga nangyayari. But when he pulled my waist more and held my nape, that is when I was dragged back to my reality.And with all the courage I had, I pushed him away from me making him took a step back. “What the fuck was that, Mr. Carter?! This is harassment!”Napailing ito sa ‘kin at hinawakan niya ang kanyang ibabang labi. He then smirked. “You developed this kind of attitude of using some government laws if you don’t like something, huh.”My forehead knotted and I frowned. “What do you mean? Stop changing the topic, Mr. Carter. Bakit mo ako hinalikan?”Pasimple kong kinapa ang aking dibdib. Bumilis yata ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung paano ito nangyari. How can he make my heartbeat with that simple kiss? Shit! Ano ba ang nangyayari sa ‘kin?“I told you, I want to.” He shrugged off his shoulders. Muli itong naupo sa inupuan niya kanina at dume-kwatro. “Take a sit if you don’t want me to kiss you again.”Wala sa
“Tita Maia!” My eyes widened after looking at the little girl running towards me. Bahagya akong natigilan sa aking kinatatayuan. Pinanood ko na lang itong tumakbo hanggang sa huminto siya sa harap ko. “Nixie?” sambit ni Sia sa ‘king tabi. “What are you doing here, baby?” “Daddy visit Tito Liam’s company so I came here with him.” She smiled and looked at me. “Can you carry me?” Para yata akong naming sa naging tanong nito sa ‘kin. I frowned and looked at Sia and it seems like she looks surprised too. Muli akong tumingin sa bata at ngumiwi. Pilit akong ngumiti rito at bahagyang tumango. “Akin na bag mo,” ani ni Sia na mabilis inagaw sa ‘kin ang aking hawak na purse. Great heavens, I am in the middle of my work. Pero kahit na ganoon, ramdam ko pa rin kahit papano ang pananabik na mayakap ang bata. Yumukod ako at kaagad siyang kinarga. Her small arms wrapped around my neck immediately. “Nixie!” Sabay kaming napatingin sa tumawag sa pangalan ni Nixie. A woman wearing a nanny unifor
“Tita Maia, I’m sorry for my behavior,” sambit ng batang na sa aking kandungan. Kakatapos ko lang tignan ang mga CCTV footage at hiningi ko ang buong copies sa araw na ‘yon. Mamayang gabi ko aasikasuhin ito dahil hindi ko naman sila pwedeng abalahin doon para lang i-play nang paulit-ulit ang mga footages para makahanap ng pwede naming ipanlaban sa korte. “It’s fine, Nixie.” She smiled at me. “You looked so pretty, Tita. Why are you Tito Liam’s lawyer? You said you were a model?” Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi. Pasimple kong sinaman ng tingin si Sia. Siya lang naman kasi ang nagsabi sa bata na isa akong modelo sa ibang bansa. Hindi ko rin namang inasahang maaalala niya pa ang sinabi ni Sia kahit dalawang linggo na ang nakakaraan. “Well, I am. Sort of. But my professor is a lawyer. Why do you ask?” I asked her. “Daddy said my mother will be a lawyer,” sambit nito. “Dad said mommy’s busy reaching her dreams. Are you her friend? Maybe Mommy is a lawyer now. I wonder if yo
“Kamusta ang first hearing?” Hindi na ako nag-abala pang pakinggan ang mga tanong sa paligid. Tinuon ko ang aking buong atensyon sa ‘king kliyente at ngumiti rito. “H’wag kang magsasalita kapag binisita ka nila. Don’t even accept visits from them,” I said. “Ask first if the guard announces you have a visitor. H’wag kang basta tatanggap at haharap kapag hindi ako ang bibisita sa ‘yo.” Liam smiled at me. And looking at him, I feel bad seeing the cuffs wrapped around his both wrists. I can finally testify that my client is innocent. Though we’re lacking of evidences. Kailangan ko pang pagtuonan ito ng pansin. “Maraming salamat, Atty. Revamonte. Tatanawin ko itong malaking utang na loob,” he said. Umiling ako. “You don’t have to thank me. Hindi pa tapos ang kaso. The case is still ongoing. We need to be more cautious. Kaya alalahanin mo ang mga binilin ko sa ‘yo. H’wag mong papalitan ang mga statements mo sa naging hearing ngayon.” He nodded and smiled once again. Kaagad naman siyang
Inayos ko ang aking suot na dress. It’s a light brown maxi dress. Ito lang kasi ang dress na nadala kong hindi humahapit sa ‘king pag-upo, pwera lang sa ‘king beywang. Umikot ako sa haarap ng salamin at nameywang.This is a formal dinner so I am wearing a formal one. Hindi ko sigurado kung tutuloy ako ngunit naka-oo na ako sa ina ni Liam. Ayoko namang isipin niyang isa akong talkshit na abogado. Alam kong inanyayahan nila ako dahil gusto rin nilang malaman ang takbo ng kaso ni Liam, that is why I agreed in the first place.Lumapit ako sa kama at kinalkal ang laman ng aking purse. Nang mahanap ko ang aking phone ay agad ko itong kinuha at mabilis na tinawagan ang aking anak. I want to hear his voice. I miss him so much. Hindi ko siya nakausap kaninang umaga dahil maaga itong na sa school dahil may program umano sila sabi ni Mayi.Few rings and my son picked up the call. “Hello, Mommy?”“Nicho,” I whispered. “Gosh, baby. I miss you.”“I miss you too, Mommy. When are you coming home?”Sa
Kabanata 80 “We’re here,” anunsyo ni Alas. Tumingin ako sa labas ng bintana at napangiwi. Ever since I became Liam’s lawyer, I’ve never been into their house or have a conversation with his parents. Ni hindi ko nga formally nakilala ang mga magulang ni Liam. And this will be the time. I unbuckled my seatbelt and pushed the open. Lumabas ako ng sasakyan at hindi na hinintay siyang pagbuksan ako ng pinto. For what? Kaya ko naman. I have hands, God gave me pairs. Chivalry is already dead, especially if you’re already done with the woman. Wala sa sarili akong napairap. “Let’s head inside?” Napatingin ako sa nagsalita at tahimik na tumango. Magsasalita pa sana ako nang bigla ako nitong hinawakan sa kamay. Sa mismong kamay ko talaga. He even intertwined our fingers together! “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?” sipat ko rito. Inangat nito ang kamay naming magkasiklop at nagkibit balikat. Dinala niya ang aking kamay patungo sa kanyang labi at hinalikan ang likod ng aking palad na siyan