************
This is story is not affiliated with other Airline Companies. All the incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictious manner.
Hello, Everyone! English is not may native language so bare with me if there are likely to be some mistakes. Please, enjoy reading!
************
"On behalf of our flight deck crew and the rest of the team. We thank you for choosing SkyAsia, your airline of choice. Have a great day!"
Nakatayo ako sa gilid at nginingitian ang bawat pasaherong bumababa na ng eroplano. Paminsan-minsan ay tumutulong ako kapag may nakikitang nahihirapan sa buhat nilang bagahe.
"Do you have flight tomorrow?" Claire asked me, isa sa mga flight attendant na kaibigan ko.
"Nope. This is my last flight for this week. Makakapagpahinga na rin ako," sagot ko naman.
Hila-hila ko ang maliit na maleta ko habang palabas kami. Halos mag-ingay naman ang pagtapak namin sa sahig dahil sa suot naming heels. Ramdam ko ang sakit sa paa ko dahil bagong sapatos ang suot ko. Galing 'yon kay Ma'am Cindy at niregalo niya sa akin no'ng nag-birthday ako last week.
"I'm so jealous because it's good that you can rest now. May flight pa ako bukas sa Singapore," pagrereklamo naman ni Claire.
Manila to Singapore ang flight namin at nang makarating sa Singapore ay nag-flight naman kami papuntang Los Angeles. Gano'n din sa pabalik namin kaya sobrang pagod ako ngayon at hindi pa rin ako nakaka-adjust sa jetlag ko.
"Gusto mo bang magpahinga? Pwede ko namang i-take ang flight mo at ikaw na lang ang magpahinga bukas," pabirong sabi ko naman sa kaniya.
"Oh! No. Mas kailangan ko ng pera ngayon," sagot naman niya pagkatapos ay bahagyang natawa.
Natawa rin ako at napatango sa kaniya dahil lahat naman kami ay kailangan ng pera.
"Nag-aaya nga pala si Rein kumain. Let's eat first!" pag-aaya sa akin ni Claire.
Napalingon naman ako sa likuran ko kung nasaan si Rein kasama ang ibang mga cabin crew. Binalik ko naman ang tingin ko kay Claire pagkatapos ay umiling sa kaniya.
"I can't go with you, guys. I need to go home," sabi ko naman.
Kita ko naman ang pagkadismaya sa mukha ni Claire bago siya muling magsalita.
"Are you sure? Even for a moment. It's on me," sabi niya.
Umiling ako at tipid na ngumiti pagkatapos ay inalis ko ang scarf sa leeg ko dahil nainitan ako. Ibang-iba talaga ang weather sa Pilipinas kumpara sa ibang bansa dahil sobrang init dito.
"I didn't see Agatha for three days, Claire. I miss her already," sabi ko sa kaniya.
Hindi naman na ako pinilit pa ni Claire dahil alam naman nila ang sitwasyon ko. Sumakay naman kami sa service pabalik sa headquarters ng airline. Nang makababa ay dumiretsyo ako kaagad sa labas dahil naghihintay na ang naka-book kong uber. Inalis ko ang coat na suot ko dahil halos tumulo na ang pawis ko sa sobrang init ng panahon.
"Grandma's Kitchen," sabi ko sa uber driver
Ang Grandma's Kitchen ay isang sikat na restaurant sa town namin. Doon ako nagtrabaho ng limang taon at ang owner nito ay siyang nagpa-aral sa akin sa college. Sobrang laking tulong no'n para sa akin dahil hindi ako magiging isang ganap na flight attendant kung hindi ako nakapagatuloy sa pag-aaral noong college.
"Thank you," sabi ko sa uber.
Ngayon ay dalawang maleta ang dala ko dahil namili ako ng mga pasalubong at iba ko pang mga gamit. Hindi pa ako tuluyang nakakalapit sa restaurant at kinailangan ko pang tumawid sa kalsada. Wala namang masyadong sasakyan ang dumadaan doon kaya nakatawid ako kaagad kaya lang ay biglang may sasakyan na sumulpot sa harapan ko.
"F*ck!" I almost cursed.
I was almost hit by that car at sobrang gulat ko dahil doon. Muntikan pa nga akong matumba dahil akala ko ay tuluyan akong mabubunggo nito. Hindi ko makita kung sino ang nasa loob ng sasakyan dahil tinted ang glass nito. Nanatili akong nakatayo roon kahit na naiinitan dahil naghihintay akong bumaba ang driver para mag-sorry ito sa akin.
Muli naman akong nagulat nang bumusina ito ng malakas. Kasabay naman nito ang pagbukas ng bintana ng kotse at sumilip ang isang lalaki na naka-shade.
"What? Are you just going to stand there and not leaving, pretty girl?" said the man arrogantly.
What did he just said?! Siya na nga ang muntikan makabangga sa akin tapos siya pa ang may ganang magyabang sa akin? Hindi porket naka-kotse siya ay palalampasin ko na ang ginawa niya.
"Move, pretty girl!" he added.
I was so annoyed that I picked up my small suitcase then I slammed it down in front of the car. I don't give a da*m if I scratch that beautiful and expensive car!
"Hindi ka man lang ba magso-sorry muna? You almost hit me!" sabi ko gamit ang inis na boses.
Gwapo ang lalaki na nakasakay sa kotse at talagang kapag tinignan mo siya ay makikita mong mayaman ito. Tama nga na gwapo siya at mayaman pero masama ang ugali niya.
"Hey! Hey! What are you doing?" gulat na tanong niya.
Napatingin pa siya roon na para bang hindi makapaniwala na pinatungan ko lang ng maleta ang mamahaling sasakyan niya.
"Baliw ka ba?" dagdag na tanong pa niya sa akin.
Napangisi naman ako at tinaasan siya ng kilay. Sobrang pagod ako ngayon galing sa trabaho tapos ganitong tao pa ang mae-encounter ko. Bakit ba lagi na lang akong nalalapit sa mga taong mayayabang?! Pakiramdam ko tuloy ay sinumpa ako!
"Hindi ako aalis dito hangga't hindi ka nagso-sorry!" galit na sabi ko.
Sarkastiko naman itong tumawa kaya mas lalo akong nainis.
"Why would I do that? Kahit na maganda ka ay hindi ko gagawin 'yon. So, you better get off," sagot nito sa akin.
Nanlaki naman ang mga mata ko dahil sobrang rude niya kaya lumapit ako sa pintuan ang sasakyan para buksan 'yon pero agad namang bumukas ang isang pintuan sa kabila at may lumabas na isang lalaki.
Natigil ako at napatingin sa lalaking lumabas mula sa kotse. Naka-suot ito ng white long sleeve at black pants. Kagaya lang ng isang lalaki kanina ay naka-shade rin ito. Matangos ang ilong niya at kayumanggi ang kulay. Kitang-kita ko rin ang perfect jawline nito at mapulang labi. Halos mapanganga naman ako nang alisin niya ang shades niya at nakita kong kulay blue ang mga mata niya. I admit that he's more handsome kaysa sa isang lalaking mayabang na kasama ko.
"Ako na ang mags-sorry para sa kaibigan ko, Miss. I'm sorry for what happened. Hindi namin sinasadya," sabi nito sa akin.
Malumanay ang boses niya nang magsalita siya at kahit na gusto ko pa rin magalit ay pinilit ko na lang ang sarili kong pakalmahin.
"Dude! What are you doing?" tanong ng aroganteng lalaki.
"Bakit hindi mo kausapin ang kaibigan mo na mag-sorry sa akin?" tanong ko naman.
Kita ko ang bahagyang pagkagulat sa mukha niya nang sabihin ko 'yon kaya naman muli akong nagtaas ng kilay.
"No, way. I'm not gonna do that," sagot naman ng lalaki.
"Damian, please. Just say sorry to her para makaalis na tayo," paki-usap ng mabait na lalaki na nasa harapan ko.
"Fine! I'm sorry, pretty girl. Even you're just over reacting," sabi nito sa akin.
"Damian, stop."
Damian pala ang pangalan niya. Pangalan pa lang ay pang-mayaman na talaga pero hindi bagay sa kaniya dahil masama ang ugali niya. Gusto ko pang pahabain ang pakikipagtalo roon pero naalala kong may naghihintay na pala sa akin kaya humugot ako ng malalim na hininga para hayaan na lang ang nangyari.
Kinuha ko ang maleta na ipinatong ko sa kotse at agad namang lumapit ang lalaki para tulungan ako pero pinigilan ko siya.
"I don't need your help." Mataray kong sabi pagkatapos ay tuluyan na akong umalis doon.
Naglakad ako papunta sa restuarant na masama ang loob. Wala na talagang matinong lalaki sa panahon ngayon! Habang nadadagdagan ang taon ay mas lalong nagiging mataas ang tingin ng mga lalaki sa sarili nila.
"Kalilah! You're finally here!" salubong sa akin ni Tita Cindy.
Sa likod ako dumaan at naabutan kong naroon naman si Tita Cindy. Abala sila sa paghahanda ng mga pagkain dahil maraming customer ngayon sa restaurant.
"Yes, Tita. Where are they?" tanong ko naman.
"Oh! Kakapasok lang nila sa loob. Puntahan mo na at kanina ka pa niya hinahanap," sagot naman sa akin ni Tita Cindy.
Napangiti at tumango naman ako sa kaniya bago umalis para magpunta sa bahay nila. Sa likod lang 'yon ng restaurant kaya hindi ako natagalan makarating doon. Pagkapasok ko sa malaking bahay nila Tita Cindy ay naabutan ko sa sala sila Eunice. Sabay naman silang napalingon sa akin kaya napangiti ako.
"Mama!"
Umupo ako kaagad at ibinuka ng malaki ang dalawang braso para salubungin ang yakap ng anak kong si Agatha. She's five year's old now and we're very look a like.
"I missed you, my love!" sabi ko.
Yumakap ito sa akin kaya naman lahat ng pagod ko ay para bang naglahong bula. Ito ang pinaka-favorite kong part kapag umuuwi ako galing sa flight. Ang mayakap at makasama ko ang anak ko ay sobrang nakakawala ng pagod. Laking pasasalamat ko nga rin kay Eunice dahil sa tuwing wala ako ay siya ang nag-aalaga kay Agatha. Eunice is my bestfriend since college at tinuturing ko na rin siyang kapatid dahil parehas kaming wala ng mga magulang.
Being single Mom is not easy, pero kinakaya ko para lang maibigay ko ang magandang buhay kay Agatha dahil ayaw kong lumaki siya na mararamdaman niyang may kulang sa kaniya kahit wala siyang tatay na kinikilala.
Nakipaglaro lang ako kay Agatha sa mga oras na 'yon hanggang sa nakatulog siya para sa afternoon nap. Sinamantala ko naman ang pagkakataon na 'yon para tumulong sa restaurant. Bilang kapalit sa pagpapa-aral sa akin ni Tita Cindy ay nagta-trabaho ako sa restaurant niya kapag wala akong flight at hindi ko na rin kinukuha ang binabayad niya sa akin.
"What are you doing here, Kali? You should get some rest. Kakauwi mo lang galing sa mahabang byahe. Baka naman magkasakit ka niyan," sabi sa akin ni Tita Cindy.
Ngumiti naman ako at umiling dahil ayos lang sa akin. Nakapagpahinga naman na ako kanina at talagang maraming customer ngayon kaya gusto kong tumulong.
"Just let me, Tita. Nakapagpahinga na ako kanina. Gusto kong tumulong dito," sagot ko naman.
Sa sobrang abala naman niya ay hindi na siya nakipagtalo pa sa akin at hinayaan na lang akong tumulong doon. Tinignan ko ang dining at nakita kong marami ngangg customer na kumakain doon. Namilog naman ang mga mata ko nang makita ko ang dalawang lalaki na naka-encounter ko kanina sa labas. Tinignan ko kung ano'ng number ng table nila at nakita kong tumitingin pa lang sila sa menu.
"I'm gonna take in charge sa table number twenty one," sabi ko sa isang waiter doon.
Pinalagpas ko lang 'yon kanina pero hindi ko pa rin makalimutan ang nangyari sa labas. Humugot ako ng malalim na hininga bago ako lumabas mula sa kitchen at lumapit sa table nila. Parehas naman silang napa-angat ang tingin sa akin nang tumayo ako sa gilid ng table nila. Ngumiti ako sa kanila katulad ng madalas kong ginagawa sa mga customer doon.
"Can I take you order now, Sir?" nakangiting tanong ko.
"Oh! Si pretty girl?" sabi ni Damian.
"Yes, it's me arrogant boy. I mean, Sir," sagot ko naman.
Natawa naman ito at napatingin ako sa lalaking kasama niyang tahimik lang. May ibinulong si Damian dito pero hindi ko narinig kung ano 'yon. Umiling lang si silent boy pagktapos ay tumingala sa akin para magsalita.
"Two slices of peperoni pizza, chicken tenders and fries, two cheese burger, and one vegatable salad," sabi niya sa akin.
Tumango naman ako habang nililista ang orders nila. Napatingin naman ako sa kanila dahil baka may idadagdag pa sila sa order.
"How about drinks, Sir?" tanong ko.
"Oh! Two mango shake," dagdag na sabi nito.
"Alright, Sir!" sabi ko.
Ngumiti ako at aalis na sana kaya lang ay nagsalita muli si silent boy kaya napahinto ako.
"I forgot to say. Don't put some spices sa foods. Allergy kasi siya sa spicy," bilin nito sa akin.
Tumango naman ako tuluyang umalis na roon para makapasok sa kitchen at masabi ang orders nila.
"Lagyan mo ng kaonting spices. Ikaw na rin ang mag-serve dahil mag-take pa ako ng orders sa ibang table," sabi ko kay Annie.
I just smirked dahil sa gano'ng paraan lang ako makakaganti. Allergy pala siya sa spicy kaya he should be ready for his karma.
Pinagpatuloy ko ang trabaho ko roon at nag-take ng orders ng mga customers. Paminsan-minsan ay tumitingin ako sa table ng dalawang lalaki para tignan kung na-serve na ba si Annie ang orders nila. Gusto ko kasing makita kung ano ang mangyayari sa mayabang na lalaki na 'yon kapag nakakain siya ng spicy.Confident akong nag-trabaho roon at naging abala na rin ako dahil mas dumadami ang mga customers. Nawala nga sa isip ko na may ginagantihan nga pala ako sa araw na 'yon kaya naman agad akong napatingin sa table nila. Sakto naman na kaka-serve lang ni Annie ng orders niya kaya nang magkatinginan kami ay napangiti ako.Nanatili ako sa loob ng kitchen pero sumisilip ako sa labas para tignan kung nagsimula na ba silang kumain. Napangisi ako nang makita kong sabay pa silang kumagat sa pizza nila."Kali, sinong tinitignan mo d'yan?" tanong naman sa akin ni Jake.Isa sa mga crew si Jake at napaayos naman ako ng tayo nang magtanong siya sa akin. Nakita ko naman na may hawak siyang panglinis kaya
Sa sumunod na araw ay maaga akong umalis sa apartment para madala si Agatha kay Eunice. Maaga kasi ang flight ko papunta sa Singapore at Singapore to Tokyo. Mahabang byahe rin 'yon kaya siguradong nakakapagod na naman pero ayos lang naman sa akin.As usual ay si Claire na naman ang kasama ko buong byahe at ilan ko pang kakilala na cabin crew. Habang sa flight naman ay nag-alok ako ng pagkain sa mga pasahero pagkatapos ay bumalik ako galley para makapag-prepare rin ng mga order nilang foods. Gano'n lang naman ang routine ko sa trabaho at nag-eenjoy naman ako. Kapag long flight ay may crew compartment naman kami kung saan pwede kaming matulog, basta ay hindi kami naka-duty.Nang makarating kami sa Singapore ay nagtuloy din ang byahe namin papunta sa Tokyo. Mahabang flight 'yon at marami rin pasahero ang nag-order ng foods nila. Ako ang nag-serve at as usual ay hindi mawawala sa mga pasahero ang bumabati sa akin at pinupuri ako dahil maganda raw ako.Hindi din ako nakaiwas sa ilang forei
"Kalilah. Right, it's you!" sabi ni Anthony.Kita ko pa rin ang gulat sa mga mata niya, medyo namumula nga rin ito dahil siguro sa alak na nainom niya. Nakaawang ang labi niya habang tinitignan ako na parang manghang-mangha sa nakikita niya."Do you know him, Kali?" tanong sa akin ni Angelo.Hindi ako nakapagsalita kaagad dahil kahit ako ay gulat sa mga nangyayari ngayon. Alam kong magkakatagpo muli kami ni Anthony pero hindi ko expected na sa ganitong paraan at lugar.Anthony looked at me from head to toe as if he had seen something very alluring. Of course, he did. Ako na ang nasa harapan niya ngayon at alam kong maganda ako."Is that really you? You look better now," sabi niya gamit ang hindi makapaniwalang boses.Syempre mas better na ako ngayon dahil sobrang worst ng kalagayan ko noon nang kami pa lalo na nang iwan niya ako mag-isa habang buntis ako."Angelo, let's go," sabi ko kay Angelo.Wala akong balak na makipag-usap kay Anthony or mas humaba pa ang interaction namin doon ka
Ginawa ko lang ang dapat gawin sa mga araw na 'yon at nang matapos ay sumama akong mag-shopping kina Diane. As usual ay para kay Agatha lahat ang nabili ko at wala akong nabili para sa akin. Nang matapos kaming mag-shopping ay kumain naman kami at nagpahinga sa hapon para sa muling mahabang pag-flight namin.May hang-over pa halos si Claire dahil sa pag-inom nila kagabi kaya natulog siya sa hapon. Nag-ayos na lang ako sa kwarto at ako na rin ang nag-ayos ng iba niyang mga gamit dahil masakit daw ang ulo niya. Mas mainam na matulog na lang siya ngayon dahil baka hindi pa siya makapag-duty nang maayos mamaya."Thanks, Kali. Ililibre na lang kita ng food mo mamaya sa Singapore," sabi niya nang magising siya."No worries. Kumusta na ba ang pakiramdam mo? Masakit pa rin ang ulo mo?" sunod-sunod kong tanong sa kaniya."I feel much better now. Mawawala na ng tuluyan 'to mamaya kapag naligo ako ulit," sagot niya.Tumango naman ako at hindi nakapagsalita dahil may nag-door bell sa room namin.
I couldn't quite imagine that Anthony was on the same plane with me for the entire flight. Kaya naman nagpapasalamat ako na nakarating din kami sa Pilipinas at muli akong makakapagpahinga kasama ang daughter ko."Thank you!" nakangiting sabi ko sa mga pasaherong bumababa.Napahinto nga lang ako at nawala ang ngiti sa labi ko nang huminto si Anthony sa harapan ko. Manghang-mangha pa rin niya akong tinignan kaya naman pilit akong ngumiti sa kaniya."Thank you for flying with us, Sir!" nakangiting sabi ko sa kaniya."Thank you, Miss Kali." Sabi niya bago tuluyang umalis doon.Nang makababa lahat ng pasahero ay halos mapabuntong hininga na lang ako habang hila-hila ang luggage ko. "Did he asked your number?" As usual ay gano'n na naman ang tanong sa akin ng mga kasama kong cabin crew lalo na si Claire."Of course not!" pagtatanggi ko naman sa kanila.Hindi sila natigil na pag-usapan si Anthony at talagang hangang-hanga sila rito. Gusto ko na lang mairap doon. Kung alam niyo lang kung ga
Pakiramdam ko ay nadagdagan ang stress na nararamdaman ko dahil sa mga lalaking ito. Una ay si Anthony na pilit na nangungulit sa akin pagkatapos ay pumapangalawa naman si blue eyes man. "Your new suitor?" tanong sa akin ni Eunice.Kanina pa siya nagtatanong sa akin about sa lalaking kinausap ko sa kabilang table at wala naman akong magandang maisagot na ikasa-satisfy niya dahil pangalawang beses pa lang naman kaming nagka-interact ng lalaking 'yon."No, of course not! Pangalawang beses pa lang namin 'tong nagka-interact," sagot ko naman."Wow! Iba talaga ang gandang meron ka," sabi ni Eunice pagkatapos ay ngumisi sa akin.Napailing naman ako at napairap dahil hindi talaga ako interesado roon.Napatingin ako muli sa kabilang table at nakita kong nakatingin pa rin si blue eyes. Napairap ako dahil kumindat ito sa akin. My gosh! Why is he acting like that?"Bagay kayong dalawa! Bakit hindi mo bigyan ng chance? Mukhang mabait naman e," suhestiyon na sabi ni Eunice sa akin."Oh come on, E
"I'll leave you here for now, Agatha. Mag-behave ka habang wala ako," sabi ko kay Agatha.Nasa restaurant kami ngayon at iiwanan ko muna siya kay Tita Cindy dahil may inaasikaso akong mga papel para ma-enroll ko na si Agatha. Hindi ko siya pwedeng isama dahil isa ko pa siyang aalagaan doon habang may ginagawa. Wala rin naman si Eunice dahil nasa trabaho siya kaya kay Auntie Cindy ko muna siya iiwanan."Okay, Mom," sagot niya sa akin gamit ang maliit na boses.Napangiti naman ako at bahagya kong ni-pat ang ulo niya bago ako nagtaas nang tingin kay Auntie Cindy."Don't worry about her, Kali. Sobrang behave niyan lagi kapag wala ka," sabi niya sa akin.Muli akong napangiti at napatango dahil kilala ko rin ang anak ko. Kapag sinabi kong mag-behave siya ay ginagawa niya kaya naman natutuwa ako sa kaniya dahil masunurin siya at marunong umintindi."Ikaw muna ang bahala sa kaniya, Tita Cindy. Babalik din ako kaagad once na makatapos ako kaagad," sabi ko."No worrie, Kali. Sige na para makat
"Ako na ang maghahatid sa inyo kung ayos lang sa'yo," sabi sa akin ni Roswell.Nakapagpaalam na kami kay Tita Cindy na uuwi na kami dahil hapon na rin. Ayaw naman na niya akong patulungin sa restaurant dahil marami na rin naman silang gumagawa roon. Sinabi niya na i-spend ko na lang daw ang oras ko kay Agatha."No, it's okay. Maaga pa naman. Magta-taxi na lang kami," sagot ko sa kaniya.Kabado ako habang palabas dahil kailangan naming dumaan sa dining. Kanina ko pa rin hinahanap si Annie para itanong kung naroon pa ba si Anthony kaya lang ay hindi ko siya mahagilap. Laking pasasalmat ko naman nang makalabas kami sa restuarant."Please, Kali," paki-usap niya.Magsasalita na sana ako para sabihin kong hindi ako payag na ihatid niya kaming ulit ni Agatha kaya lang ay may biglang tumawag sa akin."Kalilah!"Nang mabosesan ko kung sino 'yon ay agad kumalabog ang dibdib ko. What the hell?! Akala ko pa naman ay wala na siya rito! Nataranta ako at napatingin kay Agatha bago kay Roswell."S-Si