Chapter 11 Connor's Plea

Third person point of view

Naupo sa tabi ng kama ni Florence si Connor at umiiyak na hinawakan niya ang kamay nito.

"F-Florence, w-wake up p-please," umiiyak na pakiusap niya dito habang mahinang pinipisil ang kamay nito.

Nung wala itong naging response ay mas lumakas ang paghikbi niya at dinukdok niya ang ulo niya sa ibabaw ng kamay nito.

Hindi niya maiwasan na sisihin ang sarili niya sa nangyari dito. Kung hinayaan nalang sana niya ito ay baka wala ito sa hospital ngayon.

Nakarinig si Connor ng mahinang pagbukas ng pinto. Hindi na siya nag-abala pa na tignan kung sino iyon

"Who are you and why are you here!?" Naaalarmang tanong ng isang babae.

Hindi na makuha pa ni Connor na tignan ang nagsalita dahil sa sobrang pagod na nararamdaman niya. Hinayaan niya nalang itong magdaldal at tumawag ng security habang siya naman ay dahan-dahan ng pumipikit dahil sa antok.

"Promise ko na kahit araw-araw mo akong guluhin at sungitan ay hindi ako magagalit basta gumising ka lang," mga huling pakiu