Connor point of viewMabilis kaming nakarating sa lugar kung saan dinala ni Calixta si Florence, medyo nahirapan pa kami dahil may kalakihan ang lugar at marami ang pasikot-sikot pero eventually ay nahanap din naman namin.Naglakad siya ng dahan-dahan sa likod ng isang may kalakihang poste at mula doon ay nakinig siya ng mga pinag-uusapan.Humigpit ang hawak niya sa baril na dala niya pagkatapos marinig ang nagmamakaawang boses ni Florence."Damn you Calixta!" Mahina at madiin na sambit niya. Mabilis siyang tumayo at sinenyasan ang Daddy ni Florence na mauuna na siyang sumugod.Nasa tapat niya lang ito kaya madali lang silang nagkaintindihan. Tumango ito at sinenyasan siya na umabante na kaagad niyang sinunod. Maingat ang bawat hakbang niya pero may pagmamadali din siya dahil habang tumatagal na hindi niya nakikita si Florence at tanging mga hikbi lang nito ang naririnig niya ay para siyang masisiraan ng bait.Nagkubli siya sa likod ng pinto at palihim na sinilip ang mga nangyayari
Connor point of view"Bro, do you think may manggugulo pa sa kasal niyo ni Florence?" Tanong ni Alisson na nakatayo sa tabi niya."Yeah, I still can't recover from that past incident," tugon naman ni Arisson.Nakangiti siyang umiling bilang sagot sa naging tanong ni Alisson ng hindi inaalis ang tingin sa bukana ng simbahan kung saan nakatayo at naghahanda ng maglakad papasok ng simbahan nag mapapangasawa niya.Sino ba ang makakalimot sa nangyaring insidente na iyon? Noong mga panahong iyon ay akala niya mawawala na ng tuluyan si Florence sa kaniya, habang papunta sila ng hospital ay doon niya unang naramdaman ang kahinaan dahil sa pagkakasaksi niya kung paano dahan-dahan na pumikit ang mga mata ni Florence. Noong mga oras na iyon ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang umiyak at tahimik na magdasal na bigyan pa siya ng pagkakataon na makasama ang babaeng mahal niya at ang magiging anak nila."Bro!" Pasigaw na sambit ni Arisson.Napatingin siya dito only to find na nasa tabi na pala
Third person point of view"This is Calixta Dela Vega, a business partner and a girlfriend of mine," buong pagmamalaking pinakilala ni Connor ang magandang babae na nasa tabi nito.Natigilan si Hastiana sa tangkang pag-inom ng alak at nanginginig ang kamay na naibaba ang baso.Girlfriend? Yeah, how stupid of her to not think na walang kasintahan si Connor. Nangilid ang luha niya kasabay ng paninikip ng dibdib niya pero hindi niya hinayaan na tumulo ito.Nanatili siyang kalmado habang pinapanood ang may malaking ngiti na si Calixta habang tinitignan sila isa-isa."Hi! My name is Calixta and I am Connor's girlfriend. It's a pleasure to meet you guys!" She has the sweetest smile like a candy, hindi kagaya niya na mukhang nakakain ng maasim na candy.Kinuha niya ang baso na nasa harapan niya para muling lumagok ng alak."I didn't catch your name, are you one of my boyfriend's employee?" Tanong nito na hindi niya alam kung para kanino dahil ang tingin niya ay nasa baso lang na hawak niya.
"Take me!" Matapang na aniya dito habang nanghahamon na nakatingin sa gulat nitong mga mata.Tumalim ang mga mata nito, "what the hell are you saying?" "I'm pretty sure you heard me, Connor.""Get dress! Wala ka na bang respeto para sarili mo," dismayadong umiiling na sambit nito bago siya tinalikuran.Para siyang sinuntok ng malakas dahil sa naging reaksyon nito.Respeto? Sa ilang taon na paghahabol niya rito kahit hindi naman siya nito napapansin ay hindi na niya maalala ang salitang respeto. "Naduduwag na ba ang certified fvck boy na si Connor Sullivan?" Nanghahamon na tanong niya dito.Mabilis na bumaling ito sa kaniya at nakipag sukatan ng tingin.He went rigid and before she knew it ay napailalim na siya sa mga bisig nito. At hindi na pinakawalan ng lalaki hanggang sa sakupin nito ang nakaawang niyang labi. Napapikit na lang siya ng maramdaman ang halik ng isang Connor Sullivan.Hindi lubos akalain ni Hastiana na magagawa niyang magpaubaya sa isang tao kahit na walang namamagi
Third person point of viewThree months later..."Congratulations, you are pregnant!"Natigilan siya at namutla pagkarinig sa sinabi ng doctor. She's pregnant and Connor is the father. Ano na ang gagawin niya ngayon."S-Sigurado po ba kayo doc?" Naninigurado na tanong niya. "Baka po delay lang ang menstruation ko or baka hormonal imbalance lang?" Dugtong niya na umaasa sa sagot na nais niyang marinig.Pero sino ang niloloko niya kaya nga siya nandito sa hospital ay dahil sa mga sintomas na nararanasan niya. Vomiting, nausea and cravings, idagdag pa ang delayed na menstruation na never nangyari.Naguluhan ang kaharap niyang doctor, "yes I am certain, pero kung gusto mo na makasigurado ay bumalik ka dito after a month para makapagsagawa ako ng ultrasound," suhestiyon nito.Tumango siya habang unti-unting nagsi-sink in sa utak niya ang problema na kinakaharap niya ngayon.Wala sa sarili na tumayo siya at kinamayan ang doctor, "pakiusap ko lang po na wala muna sana makaalam ng napag-usap
Third person point of view"What a slut!" "Tch!"Ramdam niya ang paninigas ni Brent habang yakap siya dahil sa mga komento na narinig nila. "You need to learn to restrain your pet!" Ganting komento ni Brent. Natigilan siya at napatingin sa kaibigan niya dahil hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ng sinabi nito."What did you just call me!?" Galit na singhal ni Calixta.Napatingin siya sa gawi ni Calixta dahil sa biglaan nitong pagsasalita. Galit. Iyon ang nakikita niya ngayon sa mga mata ni Calixta, habang nakatingin ito kay Brent. Hindi niya alam kung bakit pero parang may nag-uutos sa kaniya na tignan si Connor kaya naman iyon ang ginawa niya pero sana ay hindi nalang niya ginawa dahil puno ng pandidiri ang mga mata nito habang nakatingin sa kaniya at kay Brent.Saka lang niya na-realize kung ano ang sitwasyon nila ni Brent. Humiwalay siya kay Brent pero hindi siya nito hinayaan."You are a pet. Nothing more, nothing less," pang-iinsultong wika ni Brent.Mas lalong nagalit
Third person point of viewOne month later..."Love ano ang tingin mo na magandang ayos para sa room ng baby natin?" Natutuwang tanong ni Calixta habang nakapameywang na iginagala ang paningin sa kabuuan ng kwarto. Nandito sila sa isa sa mga guestroom ng bahay niya, nagdesisyon kasi ito na ito nalang ang gawing kwarto ng anak nila since mas malapit ito sa kwarto nilang dalawa.It's been a month since nalaman niya na magiging Daddy na siya at isang buwan na rin siyang walang balita kay Hastiana.Sa totoo lang ay naninibago siya dahil nasanay na siya na lagi itong nakikita dahil panay ang sunod nito sa kaniya at magsisinungaling siya kung sasabihin niyang wala siyang pakialam dahil sa totoo lang ay nami-miss niya ito."Love, what's wrong?" Naramdaman niya ang mga kamay na yumapos sa baywang niya at humimas sa katawan niya kasabay ng nang-aakit na tanong.Nakaramdam siya ng pagkaka-irita. Aalisin na sana niya ang kamay nito na nakayakap saa kaniya nung marinig niya ang malakas na kalamb
Third person point of view"Saan ba kita hahanapin?" Napahinga ng malalim si Connor at nawawalan ng pag-asa na naupo sa isang bench. Isang linggo na niyang nililibot ang buong metro lahat ng pwedeng puntahan ni Hastiana mula sa mga shopping malls ay pinuntahan na niya maging ang lahat ng kaibigan nito ay binisita niya pero ang lahat ng ito ay tanging pag-iling lang ang naging sagot sa kaniya. Habang nakaupo siya ay naalala niya ang best friend niya. Ito nalang ang pag-asa niya kaya naman gagawin niya ang lahat para malaman kung nasaan si Hastiana at ang anak niya.Mabilis na naglakad siya papunta sa pinagparadahan niya ng kotse niya at nung malapit na siya sa kotse niya ay nakita niya ang kaibigan niya na nakatayo sa tapat niyon."Blake," mahinang tawag niya sa pangalan nito.Napatingin ito sa kaniya at kaagad na tumalim ang mga mata nito at nagsimulang tumalikod."Help me, please." Pakiusap niya.Tumigil ito at dahan-dahan na humarap sa kaniya."Ani ang gagawin mo kapag nahanap mo