Chapter 57

Third person point of view

"A rule is a rule Mr. Sullivan. You lose, so face it."

Hindi maipinta ang nanlulumong mukha ni Connor habang pinapanood ang Daddy ni Florence na naglalakad palayo sa kanila.

Natalo siya at hindi niya matanggap ang bagay na iyon pero dahil sa pagpapamukha nito sa rules ng paglalaban nila ay pinilit niyang lunukin ang lahat.

Tinignan niya si Florence at hindi niya maiwasan ang makaramdam ng hiya dahil wala manlang siyang maipagmalaki sa harap ng magulang nito.

"Cheer up!" Sambit ni Florence ng nakangiti pero ramdam niya ang garalgal sa boses nito.

Pansin niya na gusto lang siya nitong pasayahin pero mukhang pati ito ay hindi na alam kung paano itatago ang lungkot na nadarama.

Hinarap niya ito at nginitian ng malaki. Napabuntong hininga siya dahil tanging pagngiti nalang ang kaya niyang gawin pero hindi niya maiwasan ang mapaluha sa isipin na hindi na niya muling makikita si Florence.

"There's video call and facetime," suhestiyon nito.

Namuo ang luha sa mga mat