ARNALDO POVPagkababang pagkababa ng pag uusap namin ni Detective Benson ay kinausap ko na sila Mommy."Mommy! Nakausap ko na si Detective may lead na sila ng kinaruruonan nila Tim. May nakakita daw ng sasakyan na kinuha nila mula sa taxi driver na binaril nila at walang awa na lang na tinapon sa may bangin." sabi ko kila mommy"naku naman anak hindi ko naman aakalaing sa itsura at pakikisama natin kay Sandra ay kaya nilang gumawa ng mga ganyang bagay. " sagot naman ni Mommy"kaya mag-iingat ka din Arnaldo dahil sigurado akong ikaw ang babalikan ng mga iyan." sabi naman ni Daddy."oo nga pala Mommy, Daddy nakausap ko na si Doctor Hernandez, nakita sa last check up ni Noah na maari ng tanggalin ang cyst sa kanyang ulo. Kakayanin na daw niya ang operasyong gagawin sa kanya." sabi ko kila Mommy"eh kelan daw ba planong isagawa ang opersyon?" tanong ni Mommy sakin"sinabihan ko silang gawin ito as soon as possible. Mom, pagkatapos ng operasyon ni Noah babalik na ako ng Canada, nais ko san
"alam mo bang hindi tinuloy ni Dra. Renata ang pinapagawa ni Tim?!" sabi naman ni Detective. Nagulat naman si Kenzo sa sinabi nito. "huh?! ibig sabihin anak talaga ni Sandra si Noah? eeh pano yung tumor niya sa ulo niya. Hindi pa rin yun natatanggal hanggang ngayon." sabi naman ni Kenzo na kinagulat ko. Alam din pala nito ang tungkol sa pagpapalitan na ginawa nila Tim noon, ibig sabihin kasabwat din ito ng dalawa. Hindi ko mapigilan ang sobrang galit na naramdaman ko. Anong klaseng mga tao ito. Kinaya ng konsensya nila na may argabyaduhin silang isang musmos na batang walang kalaban laban sa kanila. Hindi na nila inisip na maaring ikamatay ni Noah anytime dahil hindi siya nabibigyan ng medical attention na dapat ay noon pa niya natatanggap. Pasugod na sana ako ng awatin ako ng aking mga kaibigan. "bro wag, hintayin nating matapos niya ang kanyang sasabihin." pag-aawat sakin ni Oscar "oo nga bro, gusto mo bang mahuli sila Sandra o hindi?!, isipin mo na lang Bro as soon as possible
ARAW NG OPERASYON NI NOAH Ipinasok na nga ng Operating Room si Noah. Matapang na humarap ang bata sa kanyang pagdadaanang madugong operasyon. Nakangiti pa siya sa amin at kumakaway habang ipinapasok na siya ng mga nurse sa loob ng silid na iyon. Dahil sa murang edad pa ni Noah hindi niya alintana ang panganib ng pagdadaanan niyang operasyon. Mula naman sa labas ng operating room ay nagdadasal kami nila Mommy na maging maayos ang magiging resulta ng operasyon niya. Batay sa paliwanag sa akin ni Doctor Hernandez risky ang operasyon na gagawin nila para kay Noah. Matapos ang magiging operasyon niya ay kakailanganing i monitor siya sa recovery room ng 3 hanggang 4 na oras bago ito tuluyang ilipat ng kanyang silid. Dahil na din sa matinding pag-aalala namin ni Mommy ay matiyaga kaming naghintay sa tapat ng pintuan ng operating room kung saan pinasok si Noah, matiyaga kaming naghihintay ng kahit na anong magiging balita mul sa mga nurse at doctor ni Noah na nagsasagawa ng kaniyang brain o
"Bro tumawag sakin si John hindi ka daw kasi niya makontak kanina ka pa niya tinatawagan laging busy ang phone ko sinabi ko sa kanya na kausap mo si Detective Benson tungkol kila Sandra, lumabas na daw kasi sila Doctor Hernadez, hinahanap ka." sabi sakin ni David Hindi pa man kami nakaka order ng aming maiinom ay bumalik na kami kaagad sa taas, Humingi ako ng pasensya kay Doctor Hernandez sa paghihintay nito sa aming pagbabalik. Kasama niya ng ibang Doctor pa na nag-asikaso kay Noah, ito ang mga espesyalista sa University Hospital na iyon na nag-hahandle ng mga special cases kagaya ng kay Noah . Hinihingal pa kaming dalawa ni David ng maabutan namin ito na naghihitnay sa amin sa tapat ng pintuan ng operating room kung saan nila tinaggalan ng cyst si Noah. "Pasensya na Doctor Hernandez bumaba lang kami saglit sa cafeteria. kamusta na si Noah?" magalang kong tanong sa Doctor na kumakapit ng cases kay Noah. "it's okay Arnaldo, (dumating na din si Mommy sa kalagitnaan ng pag-uusap nam
IAN POV Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Si Arnaldo ba tong nasa harapan namin?! Bahagya ko pang kinusot ang aking mata dahil hindi ko maisip na lilitaw na naman ito ng biglaan. Walang message-message o tawag man lang itong si Arnaldo sa aming kaibigan. Hindi namin lubos maisip na makalipas ang mahigit na isang buwan magmula ng umuwi siya sa Pilipinas ay ito na naman muli siya sa aming harapan, akala mo ay kaboteng lulubog-lilitaw. Urong-sulong pa kami ni Sophia, hindi kasi namin maintindihan kung tutuloy kami o hindi sa aming paglalakad papunta sa direksyon ng bus stop kung saan ito nakapwesto. “Girl tayo ba hinihintay ni Arnaldo?” bulong ko kay Sophia, “Ewan ko diyan! Parang tayo nga kasi kung si Amelia dapat sa harapan siya dumaan” sagot naman ni Sophia sakin. Nagbubulungan pa rin kami habang naglalakad. “Haist! Tara na dumiretso na tayo hindi na natin maabutan ang bus pag naiwan tayo aabutin na naman tayo ng isang oras kakahintay para sa susunod na byahe” nagmamadali
"So bakit nga hindi ka man lang tumawag o nag message kay Amelia magmula ng umuwi ka sa Pinas?" tanong ko sa kanya"Ganito kasi yan Ian, simula kasi ng magka aberya dahil sa pagtakas ni Sandra naging busy na din ako sa pag-aasikaso ng seguraidad naming lahat pati na din ang paghahanda para sa magiging operasyon ni Noah. Kaya ng maging successful ang operasyon ng pagtanggal sa cyst sa ulo ni Noah ay hindi na ako nag aksaya ng oras at tumulak na ako kaagad papunta dito sa Canada." sagot naman niya samin. Habang siya ay nagpapaliwanag ng kaniyang side ay ramdam namin ni Sophia ang sinseridad niya pero ayaw naming basta na lang bumigay kaagad kaya naman sinimulan ko naman ang pag-uusisa sa kanya."Oh sige sabihin na nating nakakulong na nga sila Sandra, ngayon pano ang kasal niyo? gagawin mong kabet ang kaibigan namin ganon?! AY ARNALDO A BIG NO NO kami diyan." tahasan kong sabi sa kanya"Wala na si Sandra. (seryosong sabi nito samin, natigilan naman kami sa pagiging atrimitida naman dit
“AHHHHHHHHhhhhh!!!! Soooo- sorry Sir hindi ko po sinasadya! Malakas na hiyaw ni Karla . Sa lakas ng pagkakasigaw nito paniguradong rinig ito ng lahat ng tao sa ume-echong katahimikan ng mansion. Gulat na gulat si Karla ng tumambad sa kanya ang hubo’t hubad na katawan ni Arnaldo lalo na at kirang kita niya ang sandata nitong nagtutumindig pa din sa galit at tila handa pa rin lumaban sa kahit anong gyera na haharang dito.Pansamantalang natigilan si Arnaldo sa pagtataka sa ngyayari sa kanyang paligid. Agad agad din naman nitong tinakpan ng comforter ang kanyang hinaharap. Napabalikwas siya sa hiyaw na iyon ni Karla.Natatarantang sinarado ni Karla ang pintuan ng kwarto ni Arnaldo. Hindi maipinta ang mukha nito at talagang putlang-putla ito. Hindi dahil sa kanyang nakita kundi dahil sa gulong nakaabang na siguradong sigurado syang mangyayari ng BIGLLLLAAAAAAAAAnnnnnnng.“ARNALDOOOOO!!!!’’ANG KAPAL NG MUKHA MO HINDI KA TALAGA NAKAPAGPIGIL! Ni minsan hindi ko ipinilit ang sarili ko sayo“h
Sa pagdating ng mga magulang ni Arnaldo tuloy tuloy pa rin sa paghagulgol si Sandra. “Tita hindi ko po ito matatanggap. Huhuhuhu Bakit nagawa ni Arnaldo ito” saba’y yakap ni Sandra kay Veronica ang Mommy ni Arnaldo. Malapit na malapit ito kay Veronica simula ng maipagkasundo ito sa pamilya nila upang maging asawa ni Arnaldo ay todo ang asikaso ni Sandra kila Veronica at Gener na talaga namang hinahangaan at na-appreciate ng matanda dahil sa edad ng mga ito at isa pa itinuring na nila itong sariling anak mula ng mawala sa kanila si Angela ng dahil sa isang malagim na insidentwng kinasangkutan nito. Napakalaki ng naging epekto para sa magulang ni Arnaldo ng inaidenyeng iyon lalo na sa mommy Veronica nila. kaya sumang-ayon na lamang ito sa kagustuhan ng kanyang mga magulang na ipagkasundo siya ng mga ito para kay Sandra. Awang-awa si Veronica sa nasaksihang sitwasyon lalo na kay Sandra. yakap yakap ni Veronica si Sandra at hinahagod hagod ang likod upang mapatahan si Sandra sa pagkakai