Chapter 19▪︎Leigh▪︎She blinked. It's really him. Pumikit siya dahil baka tulad kanina ay imahinasyon lamang niya si Clive. Baka mamaya ay mukhang pigsa na tinubuan ng kamay at paa ang imaginary Clive niya. Iyong kanina ay mukhang panutsa. Patawarin siya ng Diyos pero hindi naman siya namimintas. Nagsasabi lamang siya ng totoo.Pagmulat niya ay iyon pa rin talaga ang nakikita niya kaya nasira ang kanyang walkout. Hinawakan niya si Jillian sa magkabilang parte ng mukha at sapilitan na iniharap dun."Hindi 'yan si Clive, di ba?" Tanong niya pero tumawa ito nang malakas."Siya," anito kaya muli siyang tumingin sa lalaki.Siya nga. Tumingin iyon sa nakasagutan niyang si Laiza."Mauna na ako, mukhang may sundo kayo. Kita-kits na lang bukas mga sissies," paalam ni Kaiser sa kanilang dalawa pero kay Clive nakatingin.Kanya-kanyang talikod na ang mga iyon at sumakay na sa mga sariling sasakyan. Lahat ng mga kasama niya ay mga big time, sa totoo lang. May mga sariling kotse ang mga iyon. Si J
Chapter 20She smiled when she noticed Clive's men outside. Nakabantay ang mga iyon sa labas. Kung hindi iyon nagbabantay, bakit naman iniwan?Feeling secured siya na sobra dahil sa mga iyon. Kahit na pala sanay na siya na parating mag-isa, iba pa rin kapag may nagbabantay sa kanya.Nakangiti siyang umakyat sa kanyang kwarto, hawak ang smartphone. She composed a message for Clive.Leigh: thank you sa pabantay, Mayor.She giggled.Parang nainis siya nang wala siyang matanggap na reply. Binuksan niya ang kanyang social media account sa Mukha App at hinanap si Clive. Lumabas kaagad ang kaisa-isang profile nun. Napakarami kaagad nung followers, kaka-verify pa lamang daw ng account.She opened his profile and checked it.Wala namang kahit anong upload doon pero ang daming followers. Ang daming comments sa profile.Omg, handsome!My future!My dream guy!CG is for real! He's alive!Bla bla bla…Napaismid siya. She just sent a heart reaction and nothing more. Hindi naman iyon pwedeng mag-fol
Chapter 21 ▪︎Leigh▪︎ Wala siyang sinagot, kanino man sa dalawang lalaki. Hinayaan niya ang mga iyon at nakatulugan na lamang niya ang pag-iisip kung sino ang sasagutin, hanggang sa wala na nga siyang nasagot. Nagtampo na malamang si Clive dahil hindi na siya tinawagan o ipinag-text man lang ng lalaki, mula nang nakaraang gabi. Baka nainis na yun dahil hindi niya pinansin. "Dito ko na sa labas hihintayin si Jillian, Ma," paalam ni Leigh sa ina niyang mag-aasikaso na rin para maglakad na naman. "Oo, sige anak. Gudlak!" She smiled. Lumabas siya ng pintuan at hinila rin iyon papasara. Naglakad siya papalapit sa kalsada pata makita na kaagad siya ni Jillian habang sakay yun ng taxi pero bigla na lamang may humarurot na motorsiklo at may initsa na kung ano. Agad siyang napatili, "Aaaaayyyy!" Napatakip siya ng mukha sa pag-aakalang tatamaan siya ng bagay na initsa ng motorista pero laking panghihilakbot niya nang tingnan ang baga na iyon. Isa iyong patay na pusa, kulay itim. "Ano iy
Chapter 22 ▪︎Leigh▪︎ Naglalakad sila ni Jillian papunta sa napakalaking eroplano para sa unang training nila. Hindi na sila aabutin ng isang linggo dahil gagawin ng whole day, dalawang araw na lang lahat, at kinabukasan ay swimming daw. Sana naman ay naaalala pa niya lahat. She feels so very excited and at the same time a bit agitated. Nilalakasan lamang niyang pilit ang kanyang sarili para magawa niya nang maayos ang lahat. Sa buhay mula at mula pa, natutunan niya na huwag dapat mauunahan ng kaba. Kalma lang p "Kakakaba," nanginginig na sabi ni Jillian sa kanya, magkayakap sila ng braso. "Oo nga. Ito ang pinakamagandang eroplano ng EGA, balita ko," she said, looking up at the airplane. Lalong nadaragdagan ang tuwa ni Leigh habang papalapit sila nang papalapit. That's for real. This is reality. Hindi na lamang iyon isang pangarap. "Ihhhh kakanerbyos," napapadyak siya nang umapak sila sa hagdan. Parehas silang nanginig ni Jillian at tumitili na magkahawak ng dalawang kamay. "'
PROLOGUE“Time of death, 7:49 PM.”Clive fell down on the floor upon hearing the doctor, declaring the time of death of his beloved wife, Zaira. Her car has been hit by an out of lane truck on her way to the eye bank. Kalalabas pa lamang daw ng asawa niya sa kotse nang araruhin ng sinasabing sasakyan na nawalan di umano ng giya. Pati na ang dalawa nitong bodyguard ay hindi rin nakaligtas.Zaira had been regularly visiting the eye bank. She’s looking for possible eye donors for those people who had lost their eyesight and need Keratoplasty. Napaka-charitable ng asawa niya pero hindi niya maunawaan kung bakit sa dinami-rami ng tao sa mundo ay ito pa ang mawawala. Bakit hindi na lamang iba? Iyon ang nasa isip niya.His shoulders shook as his tears fell on his cheeks. Nakatingin siya sa walang buhay na asawa, duguan at halos lasog ang katawan. Nasa ibaba ang tama nito, wala sa ulo at sumasakit ang dibdib niya dahil naaalala niya ang mga huling sinabi nito sa kanya bago mangyari ang akside
Chapter I▪︎Leigh▪︎Leigh is afraid to open her eyes after the pads were removed by her doctor, who conducted the corneal transplant. Hindi biro ang halaga pero talagang inilaan na iyon sa kanya ang ama niya sa bangko bago iyon namatay.Abot langit ang kasiyahan niya, ang pasasalamat na pagkatapos ng maraming taon, sa wakas ay natupad na rin ang pangarap niya na makawala siya sa dilim at makakita muli ng liwanag. Bata pa siya nang mabulag dahil sa isang aksidente. Tinamaan ang mga mata niya ng mga basag na bubog nang sumalpok ang van na sinasakyan nila ng Papa niya. Iyon na rin ang dahilan nang pagkapilay ng ama niya at dalawang taon ang makalipas ay namatay.Pinakinggan niyang mabuti ang mga salita ng duktor, ang mga bawal niyang gawin at mga normal na mararanasan niya ngayon, pagkatapos ng operasyon. Sa kabila ng takot ay dahan-dahan niyang binuksan ang mga mata. Her eyes are still sensitive to light and Dr. Floyd said it’s normal. Blurry ang paningin niya pero may mga naaaninag na
Chapter 2▪︎Clive▪︎Clive is carefully studying the architectural plan on the monitor. Walang kasindilim ang kanyang kwarto at wala sa kanyang nakakakita, pero ang mga ka-meeting niya ay kitang-kita niya ang mga mukha.His eyes squinted.He likes the plan. Malaking pera ang gagastusin sa planong iyon pero gusto niya ang malawak na catwalk para sa negosyo niya. Iba ang magiging hatak nun at siya ang magkakaroon ng pinakamalaking catwalk sa industriya ng fashion modeling. He’s willing to spend money for the new project and he’s into it.“I like the plan,” Clive said and the presenter abruptly stopped talking.“C-Come again, sir?”“I said, I like it and I want the complete costing for the project. I want to start it as soon as possible.”“Sir, we haven’t discussed yet the establishments built inside the perimeter of the prospected catwalk.”Agad siyang nabwisit, “I don’t care about those establishments. I am willing to spend money for it and buy those properties, whoever the owners are.
Chapter 3▪︎Clive▪︎Clive dialed Xavier’s number. It’s been a day, yet he never heard any news from that man. Ang sabi niya ay tawagan siya kaagad kapag nakausap na ang mga may-ari ng lupa.“Sir Clive?”“Bobo ka na ba, na hindi makaintindi ng basic instructions? I said, inform me after talking to those landowners. I hate wasting time, Xavier. If you’re not competent enough I will never regret dispatching you from your job,” he said right away.“I’m sorry, Sir. I just fixed everything that’s needed. They all agreed to the proposal of Gre. co, except for one…lady…”His brows knitted. What? Refusal?“What? Who is that lady?”“Miss Sandoval, sir,” Xavier said.He furrowed. That surname sounds so familiar to him. Saan ba niya narinig ang apelyidong iyon? Gustuhin pa man niyang isipin ay huwag na lang. Hindi na siya mag-aaksaya pa ng oras para isipin ang bwisit na apelyidong iyon ng tao. He doesn’t care, kahit na sino pa mang Sandoval ang ponsyo pilato na iyon. Ang iniisip niya ay kung paan