The Pretending Heart - Chapter 2
NANATILI kay Alison ang depresyon hanggang sa mga sumunod na araw. Nawalan siya ng ganang kumain. Palaging tahimik at malalim ang iniisip. Hindi makatulog sa gabi.
Nag-alala na nang husto si Nana Senyang.
"Alison, iha, ano bang nangyayari sa 'yo? Baka magkasakit ka na n'yan?"
"E-ewan ko ho ba, Nana. Parang wala na akong ganang mabuhay..." ang matamlay na sambit ng dalaga.
"Iha, iha, 'wag kang magsalita ng ganyan." Inalo agad siya ng matandang babae. Niyakap at hinaplus-haplos ng kulubot na kamay ang ulo at likod niya.
"Matanda na ako, Nana. Hindi na ako magkakaasawa..." patuloy niya, pa-hikbi.
"Oh, ang batang 'to! Am'bata-bata mo pa, iha! Aba'y treinta'y singko ka pa lang, a? Pero wala sa hitsura mo!" pagbubusa nito. "Sino'ng me sabi sa 'yong matanda ka na, ha? Si Edward ba?"
Tumango si Alison. Hindi na makapagsalita dahil nagpipigil sa pag
The Pretending Heart - Chapter3 HALOS hindi nanibago si Alison sa mga pagbabagong dumating sa kanyang buhay, nang mga sumunod na araw. Para bang dati na siyang naninirahan sa isang liblib na baryo. Para bang hindi siya isinilang at lumaki sa kabihasnan. Paano'y napakalaking distraksiyon ng napakalakas ng puwersa ng atraksiyon na ipinakikita ni Armando para sa kanya. Mistulang isang higanteng magneto na nagsilbing distraksiyon. Palagi itong nasa paligid niya. Palibhasa, nasa kalapit-bahay lamang nakatira. Halos oras-oras ay lumilitaw ito sa harapan niya. Inaaliw siya. Kinakausap. Tinutunaw ng mga titig nito ang mga nakatagong hinanakit sa kanyang kalooban. Kaya naman kay daling napaghilom ang mga sugat sa kanyang puso. Unti-unting nanumbalik ang kanyang sigla. Pati na ang saya. "Masayang-masaya ako para sa 'yo, iha," wika ni Nana Senyang, isang umagang namimitas sila ng mga gulay na iluluto para
The Pretending Heart - Chapter4NAKAKITA ng tiyempo para makapag-'tanung-tanong' si Armando nang minsang magkasarilinan sila ni Alison. Nagkataong nakipaglibing ang dalawang matandang babae, nang magdala siya ng bagong pitas na mangga para sa dalaga isang tahimik na hapon.Atsaka, may isang buwan na silang magkakilala ng dalaga, kaya hindi na gaanong mahirap magbukas ng mga personal na paksa. Puwera na lang kung talagang umiiwas ang pagtatanungan..."Ilang taon ka na, Alison?" umpisa ni Armando."Er, thirty five."Na-sorpresa siya pero natuwa rin. "Kaunti lang pala ang tanda ko sa 'yo," aniya. "Ang akala ko'y malaki.""Mas madaling tumanda ang babae kaysa sa lalaki, Armando," pakli ni Alison. Tila hindi kumportableng pag-usapan ang edad.Saka lang niya naalala na 'unethical' nga pala ang gayon para sa isang babae. Lalo't lampas na sa kalendaryo. Isang karangalan na siguro niya nung sagu
The Pretending Heart - Chapter 5ISANG umaga, nagising si Alison sa malakas na buhos ng ulan sa bubungan ng bahay. Kaya pala maalinsangan kagabi, may balak magsungit ang panahon kinabukasan.Nakatulugan niyang nakabukas ang bintana kaya may pumapasok na anggi ng ulan sa loob ng kuwarto. Dali-dali siyang bumangon mula sa papag para isara ang dahon na yari sa pawid at kawayan.Ngunit napapatda siya sa tanawing nasulyapan sa labas. Nasa gitna ng palayan si Armando! Umagang-umaga'y nagpapaulan dahil sa pagtatrabaho. Ni walang pandong o balabal man lang bilang proteksiyon.Kumunot ang noo ni Alison. Saglit na nag-alangan kung ano ang dapat gawin. Maya-maya'y maliksi siyang nagbihis. Pinalitan ng blusa at pantalon ang suot na padyamang pantulog.Saka na siya mag-iisip.Sa kabila kasi ng puspusang panliligaw ni Armando nitong mga nakaraang araw at gabi, ang pinag-aaralan niyang kasagutan ay ang pagbigo rito. Kaya ang ipapakita niyang pag-aalala par
The Pretending Heart - Chapter6"MY God!" bulalas ni Armando. Paus na paos ang tinig, sanhi ng pinaghalong pagtitimpi at pagkabigla. "My God, Alison--" ulit nito. Paungol na."D-don't stop, please," pakiusap naman ni Alison. Pagaw na rin ang boses.Nanatili sa mahigpit na pagkayapos ang mga braso at binti ng dalaga sa matipunong katawan ng katalik. Pinipigil siya sa paglayo nang mapaigtad matapos matuklasang birhen pa ang kaniig."Make love to me," anas ni Alison. "Please...""Dammit, you don't have to plead," protesta ni Armando. Hindi maikubli ang paghihirap dahil sa pagkokontrol. "I'm hurting you--""No. Hindi na ako nasasaktan," bawi ni Alison, halos pahikbi na. Para bang nangangambang hindi na matuloy ang pagtatalik. Para bang iyon na lamang ang tsansa nito para makalasap ng ligaya… "Ituloy mo na, Armando. Mahalin mo na ako. Kahit na ngayon lang..."Kahit na mahalumigmig ang
The Pretending Heart - Chapter7WALA ring nakapansin kay Alison sa pagbalik niya sa bahay. Wala sa paligid ang dalawang matanda. Marahil ay nasa kapitbahay o nasa silid-tulugan pa ng mga ito.Tahimik siyang kumuha ng tuwalya sa kuwarto bago nagtungo sa batalan. Dali-dali siyang naligo.Halos pikit-mata siyang nagsabon ng katawan. Ayaw kasi niyang maalala ang mga halik na ikinintal ni Armando sa kanyang balat.Gayundin nung nagbibihis na siya. Ikinubli niya sa ilalim ng sweater na may mahabang manggas at mataas na neckline. Ni hindi man lang siya sumulyap sa salamin. Ayaw niyang makaharap ang sarili.Matapos magsuklay, humangos siya palabas ng kuwarto upang maghanap ng makakausap. Parang mababaliw siya kapag nanatiling nag-iisa nang matagal.Dinatnan niya sa kusina ang dalawang matanda. Nag-uusap ang mga ito tungkol sa nawawalang termos."Baka naman naiwanan mo lang kung saang tabi-tabi,
The Pretending Heart - Chapter8"SORRY po talaga, Mr. Formilleza. Talaga pong hindi nakarating si Miss Bautista." Halos magmakaawa na ang empleyada habang nagsasalita.Wala namang magawa si Armando kundi ang magtiim ng mga bagang habang nakatitig sa kaharap. Ayaw niyang maniwala sa mga paliwanag nito, pagkatapos siyang paghintayin hanggang alas diyes.Kaninang alas otso singko ng umaga pa siya dumating sa gusaling kinaroroonan ng B.A.R.O.N. Corporation. Hindi birong palipasin ang dalawang oras!"Buweno, ibigay mo na lang sa akin ang home address o di kaya'y ang personal telephone number niya," utos niya, sa kanyang pinaka-awtoritibong tono."Naku, hindi po puwede 'yan, sir! Bawal po. Magagalit po sa akin si Ma'am.""Kailangan ko siyang makausap, miss. May importante akong sasabihin sa kanya. Hindi siya magagalit sa 'yo. Sasabihin kong ako ang nagpumilit, pangako 'yan. Mahalaga lang na magkausa
The Pretending Heart - Chapter9"ARMANDO? Armando? Nasaan ka? Kailangan kita!""Nagdidiliryo siya!" bulalas ni Nana Senyang habang pahangos na lumalapit sa canopied bed."Kailangan niya ng doktor," wika naman ni Armando. Kasunuran lang ng matandang babae.“Oo. Tiyak na hindi pa nakakalayo dito si Dr. Almario. Tatawagan ko siya sa kanyang celfone. Bantayan mo na lang muna si Alison." Bago natapos ang sinasabi nito, papalabas na sa pintuan."Opo, Nana.”Umungol uli ang pasyente kaya dali-daling lumapit si Armando sa marangya at maluwang na kama. Maingat siyang naupo sa tabi ni Alison. Buong pagsuyong hinagod ng mga daliri niya ang mahabang buhok na nakalatag sa putim-puting unan.Walang gaanong nagbago sa anyo ni Alison, maliban sa bahagyang panlalalim ng mga mata at sa pamumutla ng makinis na balat. Hindi pa rin nakakasawang pagmasdan. Lalo pa ring gumaganda habang tinititiga
The Pretending Heart - Chapter10ANG lobby ng isang five-star hotel ay kasalukuyang bumabaha sa dami ng mga taong pulos kabilang sa alta sosyedad.Isang espesyal na okasyon ang dinayo ng mga mayayaman at kilalang personalidad, nang gabing iyon."Ladies and gentlemen! We now proudly present the much-awaited...! The much-touted about...! The much-publicized...! One-man sculpture show on earth!" Nakaka-ingganyong makinig sa pahiyaw pero nananadyang mambitin na pahayag ng prupesyonal na emcee."We humbly present to you a very talented! A very creative! And a very, very handsome sculpture! He is none other than the Armando Formilleza!"Umalingawngaw ang masigabong palakpakan sa paligid."Sweetheart, hinihintay ka na nila," pagtataboy pa ni Alison sa asawa."Honestly, I'm nervous," kumpisal naman ni Armando."You don't look a bit nervous, Mr. Handsome," wika niya. Napakasimpatiko at na