Share
Kabanata 34
Kaugnay na kabanata
The Dove of The Lost Lands Kabanata 35
Unang ArawTuluyan na nga kaming nakarating sa tahanan ni Senyora Valleri. Walang niyebeng bumabagsak ngunit ramdam pa rin ang lamig. Ito na ang pangalawang beses na makita nang malapitan ang tahanan ng Senyora, sa ibabang bahagi ay gawa sa bato at semento.Mayroon iyong pintuan sa gilid—sa likod ng papaakyan na hagdan. Habang ang kalahati na pang-itaas naman ay yari sa matibay na kahoy, mga patrayangulong bubong at may tsimenea kung saan doon lumalabas ang usok mula sa pugon.Nanguna na ang Senyora sa pag-akyat ng hagdan, umalis na rin ang sinakyan naming karwahe. Sumunod ako sa kanya at pagbukas ng pintuan, makikita ang maayos at malinis na sala. Nakita ko na ito nung unang bisita namin dito ngunit wala pa ring nagbabago sa nararamdaman kong paghanga sa loob at disenyo ng tahanan.Humarap naman sa akin ang Senyora, kapagkuwan ay nagsabi siya."Sa ngayon ay magpahinga ka muna. Ang ating gagawing pagsasanay sa susunod na araw at sa susunod pa ay mas komplikado. Kung kaya't mas mainam
The Dove of The Lost Lands Kabanata 36
Unang PagsubokSimula pa lamang ng aming paglalakbay ay naiisip ko na ang tungkol sa pagsasanay. Kung gaano ba iyon ka-komplikado, kahirap o mas higit pa ba iyon sa naranasan ko sa kamay ng Senyora Varrella.Subalit ang lahat ng iyon ay balewala kung hindi makikita sa personal, sa iyong mga mata, at higit sa lahat mararanasan.Unang araw pa lamang ay halos ko hindi na aakalaing ganito kahirap. Paulit-ulit na pinatakbo ako ni Senyora Valleri sa matarik at mataas na bundok. Mapataas o baba. Parang paunahan, kung sino ang mauunang dumating sa tuktok ng bundok, siya ang makakakain ng masarap na pagkain.At kapag nahuli ay siya naman ang magugutom o hindi kaya'y tubig lang. Ang bilin ng Senyora'y pagdating sa tunay na labanan ay hindi lang galing sa pakikipaglabanan ang iyong alas. Kakailanganin mo iyon ng mabilis na kilos kasabay ng walang kahit na anong ingay sa iyong paggalaw. Tumakbo man o maglakad ng mabilis.At sa totoong labanan, hindi lahat ng oras ay mapupuno ang sikmura dahil hin
The Dove of The Lost Lands Kabanata 37
Pagsubok ng TemptasyonHindi ko aakalain na magagawa kong malampasan ang unang pagsubok. Na, magawa kong lampasan ang Senyora. Ngayon naman ay nagpapahinga ako at nagpapalakas. Hindi mapuknat ang aking ngiti dahil sa nagawa para sa sarili.Narinig ko naman ang pagbukas ng pinto ng aking silid, si Senyora Valleri pala. Humakbang naman siya palapit sa akin at kinumusta ang kalagayan ko."Maayos na ba ang pakiramdam mo? Wala na bang masakit sa'yo?" tanong ni Senyora Valleri.Hindi ko mapigilan ang aking pagngiti. Hindi ko lang talaga inaasahan ang kanyang pag-aalala."Mabuti na ang aking pakiramdam. Lilipas din ang sandali ay makakabalik na muli ako sa aking pagsasanay." Napatango naman ang Senyora."Siya, sige... Magpahinga ka na muna riyan, at may pagkain din sa hapag. Ngayon lang ako magiging mabait sa iyo, Yonahara." Bilin niya na nagpangiwi sa akin.Gusto kong mailing dahil may pagkakatulad talaga sila ni Senyora Varrella. Ang isang pagkakaiba lamang nira ay masyadong istrikto ang n
The Dove of The Lost Lands Kabanata 38
Pangalawang PagsubokMula sa mga naranasan ko, sa pagiging alipin at minsanang pagsanay sa akin kung paano gumamit ng armas para sa protektahan ang sarili at pakikipaglaban, at sa lahat ng mga nangyari kung bakit ako naririto, akala ko'y iyon na ang mga pagsubok na siyang susubok sa akin.Hindi ko naman aakalain na ganito pala iyon kahirap, kakomplikado at higit sa lahat mga kakaibang bagay na kahit minsan ay hindi ko inaasahan.Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, mula sa hirap at sakit, may naghihintay naman na kalayaan, saya at pagkakaisa.Naipikit ang mga mata, dala ng hangin ay may halong lamig at kilabot sa aking sistema. Dulot ng taglamig ay nasa pagitan ng ganda at panganib. Hindi ko maikakailang naging parte na iyon ng aking buhay, ngayon at sa susunod pa.Panahong maaring makaantig ngunit kayang makapagkitil. Kung kaya't isang linggo rin akong nagpahinga, nag-ipon ng lakas para sa susunod pa na proseso at hakbang.Inilahad ang kanang kamay sa ere, pinakiramdam ang bawat hampas
The Dove of The Lost Lands Kabanata 39
Ang Bundok NilayenWalang makikitang araw sa buong kapaligiran. Tanging ang nagkukumpulang mga kulay abong ulap, at paunti-unting paghulog ng mga niyebe sa mga punong luntian lamang ang unang nasilayan mula pa kaninang umakyat ang araw hanggang sa kami'y nasa loob ngayon ng karwahe.Samut-sari ang pakiramdam. Naroon ang pag-aalinlangan, pag-aabang at ang kagustuhang matuto. Napasulyap ako kay Senyora Valleri. Nakatuon ang kanyang mga mata sa labas, malalim ang iniisip. Hindi ko makuhang magtanong sa kanya.Basta na lamang niya akong binilinan na mayroon kaming pupuntahan, sinabihan pa niya ako na kailangan kong maghanda ng mga gamit. Mga kalahating minuto pa ang nagdaan, tumigil ang aming sinasakyang karwahe sa isang paarkong daanan. Bumaba kami at tiningnan kung saan kami tumigil.Mula rito ay makikita ang kahoy na tulay. Hindi iyon kalayuan kung titingnan ngunit hindi rin natitiyak sapagkat sa katapusan niyon ay ang kumakalat na hamog. Sa ilalim ng tulay ay sapa, luntian ang kulay n
The Dove of The Lost Lands Kabanata 40
TemptasyonHindi ko mawari kung ilang oras na ba ang nagdaan simula nang ako'y pumasok sa bundok. Gamit ang gintong sinulid at ilang mga naunang gabay na may gintong sinulid din, na nakatali sa mga puno ay tuon ang atensyon kong sinusundan.Tahimik ang kagubatan. Habang ang mga puno ay mayroong misteryosong presensya kasama ng katahimikan. Nilalabanan ang panghihinang maaring ilaban sa akin habang patuloy akong naglalakad sa landas, gabay ng mga gintong sinulid.Dahil sa hamog ay hindi ko masyadong tanaw ang paroroonan. Habang pagtuloy ang paglalakad, isang kaluskos sa likuran ang nagpalingon sa akin. Isang pagsinghap ang aking ginawa upang ibalik sa normal ang paghinga."Tatagan mo ang iyong sarili, Yonahara. Hindi ka dapat magpadala sa takot," bilin ko sa aking sarili.Nagpatuloy muli ako. Habang sinusundan ang mga nagdaang gabay, at paglalagay ng gintong sinulid sa dinaanan, kung kanina'y paminsan-minsan lamang ang mga naririnig na kaluskos ngayon naman ay maya't maya na ito nagpap
The Dove of The Lost Lands Kabanata 41
Ilusyon"Makinig ka Yonahara. Ang bundok ay gagawa ng paraan upang maging bihag ka nito habambuhay. Hindi ka nito hahayaang makawala mula roon kung sakaling ikaw ay maabot niyon o kung ano man ang mga misteryo at kababalaghang naroon." "Higit mong tandaan, Yonahara. Sa oras na mapasailalim ka nang kanilang unang pain, mahihirapan ka nang makalabas.""Ang katotohanan ay nagtatago sa isa pang katotohanan."Napamulat ako nang may mapaginipan ako. Ngunit wala rin akong natatandaan alinman sa mga iyon. Naglumikot ang mga mata at bumangon. Nasa ilalim ako ng palasyo. Sa silid ng Hari."Anong ginagawa ko rito?" napatanong ako sa sarili.Wala akong naaalalang pumarito ako. At nang sumubok ako'y sumasakit lamang ang aking ulo. Itinigil ko na lang saka muling iginala ang paningin.Nakalilito ngunit paano ko naman nalamang nasa silid ako ng hari kung wala akong maalala sa pagpunta ko rito? Nagpakawala na lamang ako ng marahas na hininga.Pakiramdam ko nga'y may kakaiba ngunit hindi ko masabi k
The Dove of The Lost Lands Kabanata 42
Bulong at Pagtakas Sa bawat pagtakbo, paulit-ulit lang na lugar at pangyayari ang aking nakikita. Kung hindi ang Palasyo, o ang mukha ng hari, hinahabol din ako ng mga lumot ng nakaraan. Paikot-ikot lang ang nangyayari. Sa loob ng mga usok, ibang senaryo, at pamilyar na tao. At katulad nga nang sabi ng kung sinumang mga nilalang na iyon, ang kanilang ilusyon ay pilit akong ikinukulong. Nanghina ako at napasalampak sa pamilyar na lansangan ng Bayan ng Satrosa. Ilusyon ngunit animo'y totoo. Nakikita mula sa mga mata, nararamdaman mula sa pakiramdam. May pagkakataong basta na lamang ako naliligaw sa gitna ng taglamig. Yakap-yakap ang sarili at walang maisip kung ano ang maaring gawin. Napapikit ako ng subukan kong alalahanin ang pinagmulan ng pagparito ko't bakit ako naririto. Kahit ang pangalan ko'y hindi ko na rin matandaan. Ngunit ang bawat taong nakasalamuha mula sa nakaraan ay kasing-linaw ng lawa. Hindi ko makakalimutan ang mga mukha nila. Subalit sa tuwing susubukan kong ala
Pinakabagong kabanata
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 48
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 47
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 46
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 45
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 44
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 43
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 42
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 41
- The Dove of The Lost Lands Kabanata 40
