TMM: Chapter 13

Keila Vienne Aragon

Lumipas ang mga araw na ganoon pa rin ang routine—gigising ng maaga ngunit ang diperensya ay magkatabi kami, ipagluluto at ipaghahain ko siya, maglilinis ng bahay—vacuuming lang naman. Maraming nangyari sa pagitan namin, hindi ko na rin mabilang kung ilang beses kaming nagsiping.

Ang sinabi niyang subukan namin sa may pool, ginawa nga namin kagabi. I don’t know why, pero kusang sumasang-ayon na lang ang katawan ko sa kaniya. Makita ko lang ang kislap ng kulay berde niyang mata ay nanghihina na ako. Hindi ko alam kong mapang-akit lang ba ang mga mata niya dahil wala naman akong makitang konkretong emosyon roon. Hindi siya madalas ngumiti pero nitong mga nakaraang araw kapag nilalambing ko siya, ngingiti siya at yayakapin ako.