I SHIVERED as the cold water touched my skin. Pero mas nangibabaw ang init ng aking nadarama sa katawan nang pwersahan niya akong idikit sa pader. The glass wall produced a noise at the impact. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. I was shocked. Pero nang tignan ko siya ay mapaglarong ngiti lamang sa kanyang labi. Gayunpaman, hindi no'n matatago ang nagliliyab na apoy sa kanyang mga mata. Bigla akong kinabahan, ngunit mas ramdam ko ang pananabik kasabay ng mabilis at malakas na pagpintig ng aking dibdib."Ryle—hmm..." His lips immediately cut the words that were supposed to come out of my mouth. Napasinghap ako roon at kinuha niya ang pagkakataon para ipasok ang kanyang mainit na dila.His kiss was fervent, dominating, yet full of passion. Halos mabaliw ako nang mas lalo niyang idinikit ang kanyang matikas na katawan lalo pa at alam kong wala siyang kahit na anong saplot. Napakapit kaagad ako sa kanyang balikat nang maramdaman ang matigas na bagay na iyon sa aking p
"WHEN ARE you going to pack up?" Ryland asked softly. Nasa kwarto lang kami ngayon at nanonood ng movies. Ito na lang ang naisipan naming gawin pagkatapos kumain. Nilingon ko siya ng kaunti. He's hugging me from behind as we watched some movies together."Pack up?" "For tomorrow," Nanlaki naman ang mga mata ko nang mapagtantong bukas na nga pala ang alis namin. I haven't prepared anything. Nasa labas na ako kanina pero nakalimutan ko pang mamili."Oh gosh, I forgot! Hindi ako nakabili ng mga gamit sa grocery kanina," "Let's do it later, kapag hindi na umaambon sa labas," Bahagya akong natigilan sa kanyang imbitasyon. We are going to a grocery store together?"Sasamahan mo ako?" Mahinang tanong ko rito.And I was stupid enough for asking that question. I meant no harm for asking, pero nakalimutan kong iba nga pala ang konteksto sa relasyon naming dalawa.His hands that was tightly wrapped around me earlier loosen. Gusto ko sanang pigilan pero tila nabato na rin ako sa aking pwest
SUMALAMPAK AKO sa couch nang makauwi kami sa penthouse. Kanina pa halo-halo ang nararamdaman ko. Naiinis, nayayamot, pero higit sa lahat, nalulungkot. Gusto ko na ulit siyang makausap ng maayos. 'Yung hindi pagalit at hindi malamig ang kanyang boses. 'Yung hindi tinipid at paminsan-minsan siyang tumatawa. The hell. It's been only a few hours since he started acting cold pero ito ako, parang nababaliw na. Mas lalo pa akong nalumo nang lampasan niya lang ako sa couch at dumiretso sa kanyang silid bitbit iyong mga pinamili ko kanina. Kahit na nanlulumo ay nakuha ko pa ring magtaka kung bakit niya dinala sa kanyang kwarto ang mga gamit ko.Napasimangot ulit ako. I feel so sensitive these days. Kaunti na lang ay maiiyak na ako. Itinaas ko na lang ang tuhod ko sa upuan para yakapin iyon. Isinubsob ko na rin ang aking ulo dahil sa pagod. My energy got drained. My brain felt so tired. Pakiramdam ko ay nawala na lahat ng lakas sa aking katawan pero ayaw ko pa ring magpahinga. I can't get a
"HEIRA, PINAPATAWAG ka na sa baba!" sigaw ni manang Lilia galing sa labas ng aking kwarto at nasundan iyon ng tatlong katok sa pinto. Iyon na ang naging hudyat ko para umalis sa aking kama at ayusin ang sarili. "Susunod po ako!" Sigaw ko pabalik. Dumiretso agad ako sa vanity table at tinitigan ang aking sarili sa salamin. Medyo nagulo ang maitim kong buhok dahil sa pagkakahiga sa kama, maputla rin ang aking labi dahil hindi maganda ang pakiramdam ko ngayon. May family dinner kami ngayon at muntik ko na 'yon makalimutan kung hindi ako tinawag ni manang Lilia. Mahina akong napatawa. Kanina pa ako bihis, pero muntik ko pa rin makalimutan. Huminga muna ako ng malalim bago kinuha ang lipstick na nasa table at nagpagay ng kaunti sa aking labi para hindi masyadong halata ang kaputlaan nito. Inayos ko rin ang buhok ko at nang makontento ay lumabas na sa aking kwarto. My lips parted when I saw manang Lilia waiting outside my room. Akala ko nakaalis na siya kanina dahil wala na akong narini
"HE'S COMING home, Heira." Hindi ko alam kung saan ba ako magugulat. Sa balitang dala ni dad o dahil naabutan ko pa siyang nag-aagahan sa kusina. "Morning, dad," i greeted. "Hindi mo ba narinig ang sinabi ko?" He asked. I got confused for a moment pero nang mag-sink in sa utak ko ang kanyang sinabi ay nanlaki ang aking mga mata sa gulat. Shit! He's coming home? When!? Wala sa sarili akong umupo sa upuan at tinitigan ang nakahaing pagkain. Maraming tanong ang pumapasok sa isip ko ngayon. Uuwi na siya. After almost four years, uuwi na siya. "U-uhmm... that's great! We will get to see him again!" I faked a smile and started eating. Uuwi na si lolo rito sa Pilipinas at ngayon pa lang ay kinakabahan na ako. Tandang-tanda ko pa rin ang usapan namin mahigit apat na taon ang nakaraan. Ipapakasal niya ako sa lalaking mapipili niya. Oo, pumayag ako sa alok nya. I chose my dream, sumugal ako. I am a fourth year arki student now. Nagalit si mom at dad sa akin nung una at mas lalo nilang ip
Ryland Morrison's POV "BRO, YOU sure 'bout this ? Pwede pa naman sigurong umatras," my brother asked. "I'm not backing out, Renz." He's been asking me that since we got home from US. Today is the day that I will meet my fiance for the first time. My father already told me about this arrange marriage a year ago for the sake of our business expansion. I agreed after days of thinking. It's my responsibility to further strengthen our company and this is one of the best way to accomplish it. Many girls would flirt with me and I'd flirt back sometimes, but I don't do commitments, that's a pure shit. But this one is different, it's like a marriage for convenience in my perspective. I don't know w
Alas otso y media na nang magpaalam si tito Miguel na kailangan na niyang umalis. Ganoon din si lolo. Magkasama kami ni lolo na pumunta rito kaya dapat magkasama rin kaming uuwi. Tatayo na sana ako pero nagulat ako nang pigilan niya ako."Apo, sa tingin ko... kailangan n'yong mag-usap nitong si Ryland," he said.My jaw almost dropped. Anong ibig niyang sabihin na kailangan naming mag-usap? Well, kailangan naman talaga pero... hindi ngayon. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko."Pero... wala po akong dalang sasakyan," palusot ko. Kaya ko namang mag-commute, ayaw ko lang talagang maiwan kasama ang lalaking ito."H'wag kang mag-alala, ihahatid ka
Mabilis ang mga hakbang ko papunta sa aming classroom. Late na ako. Nakakainis! The class probably started 10 minutes ago.Hindi kase ako nagising sa alarm kanina at hindi ko alam kung bakit. Maaga naman akong natulog kagabi!"Sorry!" Malakas kong sigaw nang may mabangga ako dahil sa pagmamadali. Ni hindi ko man lang tinignan kung sino iyon.Mas binilisan ko pa ang paglalakad—no! I'm already running! I remember who's our professor in architectural design and damn! She's a bitch!Ms. Aisha Melendez. Isa sa mga pinakabatang professor dito sa university. Marami ang may gusto sa kanya dahil hindi naman maitatanggi na maganda at matalino siya. But she has this bitchy attitude na tinatago nya lang kapag