Chapter 64

Nagkukumahog na tumakbo si Kelly na buksan ang pinto nang marinig ang tunog ng sasakyan. Kumakabog ang dibdib niya at hindi makapaghintay na makita ang binata. Gusto niyang makita agad kung hindi ito binugbog ng lolo nito. Kahit na matanda na kasi iyon ay matikas pa rin at parang props lang nito ang palaging hawak nitong tungkod. Akala niya noon ay mahina na ang tuhod nito pero malakas pa ito.

Nang bumukas ang pinto ng sasakyan at bumaba si Ryker ay halos patalon na napayakap siya rito. Narinig niya ang pagsinghap nito kaya maagap na humiwalay siya rito at tinitigan ito sa mukha. Nang makita ang pasa sa pisngi nito at ang sugat sa gilid ng labi nito ay napahikbi siya. Napaka-cruel talaga ng matandang 'yun kahit na apo nito si Ryker.

Hindi niya alam kung paanong nakaya ng magulang ni Ryker na harapin ang ugali ng matanda.

"Hey! Don't cry, honey. Tignan mo ako, okay lang ako, 'di ba?" nabibiglang bulalas ni Ryker at pinunasan ang luha niya. Pero hindi pa rin niya napigilan ang sariling