Malakas na hiyawan nang mga tao ang nauulinagan ni Lily habang papalapit sa may tabing-ilog. Kasalukuyang ginaganap dito ang boat race na kasama sa palaro ngayong pista. Hindi magkamayaw ang mga tao lalo na ang mga kababaihan. May ibang halos himatayin na sa kakasigaw.
She rolled her eyes. Syempre dahil ‘yun kay Miguel na kasalukuyang kalahok sa laro. I mean, who wouldn’t scream their guts out? The guy was half-naked at tanging jersey shorts lang ang suot. Mabilis at may kasiguruhan ang mga kilos nito habang patuloy sa pag sagwan. Mukhang ito pa yata ang nangunguna. Papaikot na ito sa poste nang kawayan at pabalik na sa starting point.
With every move he made makes his rippling muscles more evident. Klarong-klaro ang mala-adonis nitong katawan na well-sculpted. Ba’t ganun’? Wala siyang bilbil?
“...tapos ayun… iniwan ko siyang nakabulagta sa kalsada…” Nagulat pa si Lily sa ginawang pagtawa nang kanyang kasayaw. Pilit siyang ngumiti rito ngunit ang totoo’y wala siyang maintindihan sa mga pinagsasabi nito. Ano nga ulit pangalan niya? Uhh.. Alvin? Ben? Mark? Sa dami nang naging kapareha niya nang gabing iyon, ni isa sa pangalan nang mga lalake ay wala na siyang maalala. Pakiramdam niya, napapaltos na rin ang kanyang mga paa. Wala pa siyang pahinga simula pa kanina dahil sa tuwing tatangkain niyang magpaalam sa isang kasayaw, may susulpot na namang bago. Nahihiya naman siyang tanggihan ang mga ito. Weh? Nahihiya o may gusto ka lang pagselosin? Pasimple niyang
Katatapos lang mananghalian ni Lily nang mga oras na ‘yun. Nababagot naman siyang maglagi lang sa loob nang bahay kaya napag-isipan niyang tumambay na naman sa lilim nang punong mangga malapit sa ilog. Weeeh? Ang sabihin mo, nagbabakasakali kang nandun’ din si Miguel. Ilang araw na rin ang lumipas matapos ang insidente sa sayawan. ‘Ni anino ni Miguel ay hindi mahagilap ni Lily. The man was nowhere to be found. Kahit sa palengke, wala ito. Hindi naman niya matanong si Kaloy tungkol dito dahil nahihiya siya. Isipin po nitong hinahanap niya ang binata. Hinihintay lang niyang ito ang kusang magkwento ngunit ni minsan ay hindi iyon nangyari. Ang lalaking lasing naman na umatake sa kanya, na napag-alaman niyang Conrado ang pangalan, ay hindi na lang niya ipinablutter. Kinabukasan matapos ang pangyayari, pumunta siya s
“..kuyaaahh… koo--yaaahh…” Hapung-hapong tawag ni Maymay sa binata. May gamit na itong tungkod, na ewan ni Lily kung saan nahagilap nang dalaga. Kasalukuyang papunta sila ngayon sa rest house ng tiyuhin ni Ethan. Mula baryo ng San Bernardino, bumiyahe sila sakay nang bus nang halos isa’t kalahating oras patungo sa bayan nang Sta. Inez. Nang makababa sa bus station ay sumakay silang muli nang tricylce at bumiyahe nang kinse minutos. Akala nilang lahat, pagkababa ay mabubungaran kaagad ang bahay nang tiyuhin nito. Unfortunately, it was a big mistake! When they unboarded the tricycle, they were left by the roadside that was surrounded by huge trees. Akala nila, pinagtitripan lang sila nang binata. They were in the middle of nowhere! “Simulan na nat
Hapunan na nang makilala nila Lily at nang kanyang mga kasamahan si Mang Berto, ang tiyuhin ni Ethan at asawa naman ni Aling Maring. Humingi pa nang paumanhin ang matandang lalaki dahil hindi man lang daw sila nito personal na nawelcome sa tahanan nito. Hindi raw kasi nito maiwan ang tindahan dahil parating maraming customer at may mga order pang ginagawa. Nalaman nilang mayroon palang pag-aaring panaderya ang mag-asawa na 20 years nang inservice. Ipinagmalaki pa ni Ethan na ang iba sa mga recipeng tinapay nang tindahan ay imbento pa mismo ni Aling Maring. Super sarap daw nang mga iyon kaya parating sold-out at kung minsan nga’y kinukulang pa. Namula naman ang matandang babae dahil sa pagbibida ni Ethan rito. Nang matapos silang maghapunan ay niyaya sila ni Mang Berto na tumambay sa likod bahay at magbonfire. Aniya’y maaliwalas naman ang kalangita
She stared at Miguel as he tried to rub the sleep off his eyes. “Lily? Ikaw ba ‘yan?” Agad naman siyang nakahuma nang marinig niyang sinambit nito ang pangalan niya. “So-sorry… naistorbo yata kita. Paalis na ako, actually.” Nagmamadali na lamang siyang tumalikod upang sana’y itago ang pagkapahiya ngunit maagap siyang pinigilan nang binata. “Hindi, ayos lang. You don’t need to go. Please.. stay.” Marahan naman siyang muling humarap dito at atubiling umupo sa kalapit ring wooden recliner. “I’m sorry.” Halos sabay pa nilang basag sa namumuong katahimikan. Sabay rin silang napatingin sa isa’t isa. “Para saan?” Once again, they were in sync.
To My Dear Readers, VIRTUAL HUUUUUUGXX!! Omg! My first ever Author's Note! (uwu! <3) Wait lang.. hahaha let me gather my thoughts... (T__T) Thank you very much for finding time to read my first published book. Sana po mag-enjoy kayo. I'll be updating soon (hopefully two to three chapters per day). Still writing more chapters para hindi kayo mabitin and everyday may bago kayong aabangan. Wait for meeeeee...... (T__T) For now, feel free to read na lang muna 'yung mga available chapters. You can also share your thoughts and comments. I'll gladly read them. Just know that I appreciate you guys. (=*.*=) Once again, thank you! Love lots! Let's spread positivity woooot!! (^.^) Luna King <3
“Delikado po rito kapag malakas ang ulan. Kung napapansin po ninyo, ang lebel nang lupa mula doon sa malaking puno nang narra papunta dito sa may bukana nang talon, padalisdis po.” Dagdag pa ni Tata Ambo. Napasunod ang mga mata nila sa tinuro nitong puno. Siguro’y dahil na rin sa kasabikang narating na nila ang lugar at sa kagandahan nang tanawin, hindi na nila napansin ang mga munting detalyeng nabanggit nang matanda. “Ang mga naglalakihang bato naman na nakapalibot sa lugar na ito --” Turo pa nito sa mga rock formations. “-- kapag matindi ang buhos nang ulan, nagiging mistula rin silang mga talon. Raragasa ang tubig mula itaas papunta dito sa ibaba at malakas na dadaloy papunta naman dito sa bukana. Mahihigop tayo kapag nagkaganun’.” Nakarining silang muli nang pagkulog sa ‘di kalayuan. Nagsisimula na rin
Madulas at makailang ulit na siyang nawalan nang panimbang. Kung hindi dahil sa baging na nakatali sa kanyang bewang ay baka dire-diretso na siyang tumimbuwal at naanod. Hindi na rin niya alintana ang mga gasgas sa binti at kamay na kanyang natatamo sa tuwing nakikiskis ang mga iyon sa mga bato. Makaraan ang isa pang pagkatumba, tuluyan na niyang narating ang bukana. Naalala niyang nakapaglatag pa siya kanina roon nang kumot at nang kanilang mga pagkain. But now, that dry parcel of land has water overflowing on it that almost reached her waist. Nasaan ka na? Please… please.. Magpakita ka... She tried to bend over para maabot ang lupa sa ilalim at kapain iyon. Sinusubukan din niyang apuhapin ang tubig at baka-sakaling lumutang ito. Nagawa na rin niyang sisirin ang tubig ngunit wala siyang makita sa so