Chapter 47

"Mom." my son called me noong mahalata niyang naka tulala na naman ako. I smile at him bago ko inabot ang kamay ko sa kaniya. Agad naman niyang kinuha ang kamay ko at nag lakad patungo sa akin. It's been a month since I made my decision. Humingi ako ng break kay mommy bago kami nag tungo ng Vienna. Isang buwan na kami dito.

Tumakbo na naman ako sa problema ko. Tumakbo ulit ako sa problema ko. Tinakbuhan ko na naman ang problemang dapat hinaharap ko.

"Is daddy going here too mom?" Lara asked me. Agad namang lumapit sa akin ang anak ko bago ito kumapit sa kabilang braso ko.

"Do you miss your dad?" tanging tanong ko.

Kasi kung oo ay ibabalik ko na sila. Actually kahit gaano ka kaready sa isang bagay pag dumating iyon magugulat ka pa rin. Masasaktan ka pa rin. Even though you expect it iba pa rin ang feeling pag dumating na. Iba pa rin yung mararamdaman mo pag nasa harapan mo na.

"Yes. And we miss grandma too. Did they bully you too mom like the way they bully me? Kuya will away the