Chapter 62

Nang magising ako ay maliwanag na kaagad sa buong bahay.

Bumaba ako at naabutan ko si Marina na nagliligpit na ng hapagkainan.

“Pasensiya na, hindi ko sinasadyang makatulog nang matagal.”

“Hindi na muna kita ginising dahil mukhang pagod ka. Ihahanda ko na ang almusal mo.”

“Huwag na, ako na lamang ang kikilos, nakakahiya naman.”

Nangiti si Marina. “Wala ‘yon, sanay naman na ‘ko sa gawaing bahay.”

“Kahit na, hindi naman ako magiging bisita rito, halos dito ako tityra nang matagal-tagal.”

Nangiti si Marina.

“Umalis na si King nang maaga, sabi niya’y dadalaw na lamang siya kung may libreng oras.”

Nangiti ako dahil napag-usapan naman namin ‘yon kagabi.

Naghain pa rin si Marina at ako na lamang ang nagtimpla ng kape ko.

“Nasaan si Dylan?” tanong ko nang makaupo kami.

“Nasa labas n