Chapter 80

“Anastacia.” Kaagad kong hinugot ang tissue para punasan ang bibig at mukha niya. Hiyang-hiya ‘ko na dahil lang sa ginawa niya hindi ako nakapagpigil.

Nangiti siya. “Bakit ba parang palaging bago ka rito?”

“H-hindi naman sa ganitong paraan—“

Ewan ko ba sa buong gabing ‘yon puro ako hingi ng tawad sa kanya. Pero hindi ko naman maiwasang mangiti rin tuwing tatawa siya at sasabihing maging normal na sa ‘kin ang ginagawa namin.

Hindi ko rin alam bakit ang babaeng ‘to ay masyadong nagbibigay kulay sa buhay ko. Noong umpisa, sa tingin ko magandang bagay lang na may nalalaman ako sa nakaraan ko, iyong tungkol sa kanya, hindi ko na ‘yon sineseryoso lalo’t ‘di ko maramdaman. Pero sa ilang pagkikita namin, napagtanto ko na siguro talagang ako ay inilaan para mahalin siya.

Ngayon para ‘kong nababaliw, masyado ‘kong nababaliw sa kanya at sa bawat niyang kilos. Kahit