Chapter 90.1

“Hindi ko maipappangako na magiging maayos ka, hangga’t maaari hindi tayo hahanap nang ikakahinala nila tungkol sa ‘yo,” sabi ni Stefan sa ‘kin.

Tumango ako. Suot-suot ko ang biyay niyang kasuotan sa isla kung saan daw ito kukuha ng mga babaeng bihag at ilang alipin.

“Pero ‘wag kang mag-alala kung mabibigyan ka kaagad ng espesyal na pagtingin maiaalis ka roon. Sa umpisa, magtiis ka muna lalo kung masaktan ka o mahila pero bihira nilang gawin ‘yon sa kababaihan lalo kung may magandang hitsura,” paliwanag niya.

Silang magkakapatid medyo magkakaugali lalo kung nagsasalita. Kung hindi mo maririnig ang boses nila, iisipin mong iisang tao lamang sila. Marahil ganoon sila sinanay magsalita.

“May mga kasama sila sa barko, alam nilang nag-iikot-ikot ako. Pupunta na tayo roon at palalabasin kong nakita kitang tumatakbo at nagpaplanong tumakas. Galingan mo na lang umarte.”

“