Chapter 90.2

Nabalik na naman ako sa lugar ng mga alipin. Mas nakakatakot nga lang ang pinagdaanan ko ngayon kesa no’ng bata ako. Damang-dama ko ‘yong takot ng mga kababaihan na mapagsamantalahan at mamatay sa loob ng mainit at masikip na kulungan.

Noong bata ako, takot lamang ang naramdaman kong una sa magulang ng Young Master, pero iyong pagsamantalahan, hindi pa ‘yon naabot ng isipan ko. Pero ngayon, masakit sa ‘kin na ako ay makaliligtas na sigurado at ang mga babaeng narito ay may iba’t ibang kapalaran. Hindi ko sila kayang tulungan ngayon. Iyon ang pinakamahirap tanggapin sa lahat, iyong kawalan ng kakayahan, iyong hindi mo na kailangan subukan dahil alam na alam mo na kaagad na talo ka.

Maraming umiiyak sa kanila, nagmamakaawa, bagay na imposible rin namang pagbigyan ng mga halimaw na nasa labas.

Sumandal ako sa malamig na semento sa ‘king likuran.

Ipinapangako ko na matatapos ang pamamayagpag ng Ashes and Blood