Chapter 42

"Dito, Errol!"

Narito kami ngayon sa may tabing dagat. Nakaupo ako sa puting buhangin habang nanonood sa mga naglalaro. Maagang nagkayayaan ang mga kalalakihan na mag-beach volleyball. Hindi ko ba alam kung bakit ang energetic at aga pa rin gumising ng mga ito kahit inabot na sila ng madaling araw nang bumalik sa rest house. Nagtagal rin sila sa labas at si Errol ay hindi ko naman alam kung saan nagpalipas ng gabi.

Hindi na kasi siya bumalik, wala rin naman sinabi nang magkita kami kanina nang nasa silid siya. Pero pansin ko iyong putok niyang labi. Nang tanungin ko siya kung napaano iyon ay ang sagot niya sa akin dahil daw sa kalasingan niya kagabi.

Sinabi naman rin ni Lianna sa akin na hindi rin bumalik si Thauce sa silid nila. Sa isip ko ay alam na... mukhang mahaba-habang pag-uusap ang ginawa nito at Errol pero mabuti na lang at putok sa mga labi lang ang nangyari.

Kaya hindi ako naniniwala sa dahilan ni Errol dahil ito at nakatingin ako kay Thauce. Ang gilid ng mga labi nito ay m