KABANATA 29

CELESTINE'S P.O.V

The next morning, I went to work late. Ang dahilan? Simple. Tinamad lang talaga akong pumasok ng maaga.

Well, maaga naman akong nagising. Sadyang ayoko lang talaga pumasok ng maaga dahil ayokong makaharap agad ang kumag na Damien na iyon. Kailangan ko munang ikondisyon ang sarili ko nang sa ganoon ay alam ko kung paano ko iha handle ang pagkainis ko sakaling sagarin na naman ng pesteng kumag na iyon ang pasensya ko.

"What a miracle! Late ka yata ngayon?"

Napalingon ako sa nagsalita at napangiti agad nang mapagtanto ko kung sino iyon. It was Attorney Toledo. Katulad ko ay mukhang kararating lang din nito.

"Good morning, Attorney. I just... don't feel well after getting up from bed this morning. Nagpahupa muna ako ng sama ng pakiramdam bago pumasok. That is why." sagot ko sa kanya. I even gave him a warm smile.

"Oh. Pero maayos ka naman na ngayon? Are you sure, you can manage?" muli nitong tanong.

Tumango ako.

"More like so. Mas maayos naman na ang pakiramdam ko kaysa