Rhexyl P.O.V
Huminto ang glass elevator, bumukas ang pinto. Pagkalabas ni Ms. French ay sumunod naman sila. Huli akong lumabas pero nahagip ng mata ko ang number ng floor na hinintuan ng elevator.
16th floor
Ang taas pala ng paaralang ito. 16th floor mga ateng. Minutes past, may binuksan ng pinto si Ms. French. Office na yata ito ni Dean.
"Mr. Dean, the newbies are here." rinig kong sabi ni Ms. French.
Pumasok ang mga nasa unahan ko kaya sumunod na rin ako. Tumigil kami sa tapat ng table ni Dean. Lihim akong napasimangot, gurang na si Dean.
"Hello, fellows." ngiti niyang bati sa'min.
"Hi, Mr. Dean. We are glad to be here in your university." sambit nilang lahat na may ngiti sa labi.
Nakangiwi ko silang tiningnan. Kailan pa sila nagpractice ng sabayang pagbigkas? Hindi ako na-inform.
"How about you Miss?" baling na tanong sa'kin ni gurang este ni tanda ay ni Dean pala.
Muntik pa akong mapatampal sa noo sa tawag ko sa kanya.
"I am not happy to see you, and I'm not definitely happy to be here." taas kilay kong sagot sa kanya.
Mukha namang ginusto ng mga kasama kong mapadpad dito. Nag-apply 'yan dito for sure. E, ako? 'Di naman ako mapadpad dito kung hindi ako pinatapon.
Narinig ko ang mahinang pagtawa ni gurang, tapos bumalik ulit sa seryoso.
"Ahem! So, me as Dean here. I am happy to welcome you to this University." he said.
"This school is not an ordinary school. So, don't expect that they will give you a warm welcome after today." he added.
Nakikinig lang ako sa sinasabi niya. Nabobored na naman ako. Paano kasi, laging ganito ang intro ng mga pinapasukan kong new school. Kesyo ganyan, ganito sila, dapat ganito. Nakakasawa na.
"As new here, and because you are in the floor of my university, you are now my novices. It's a NO! not yet, you will undergo a test before you became our official novices." sambit niya.
Mayroon pa palang ganun. Akala ko dahil nandito ka na fully students ka na, dito pala hindi. May entrance exam ka pa pala.
Anong klaseng exam naman kaya yan?
"But for now, choose and pick your own journey. Create your own journey newcomers." makahulugan niyang wika.
Ang dami namang sat-sat ng gurang na ito. Pero hindi talaga siya totally gurang, yung kulo-kulubot ang mukha. Katunayan, ang gwapo niya, matikas pa rin. Meron siyang hazel eyes, matangos ang ilong, at hindi kulubot ang mukha. Siguro mga nasa 60's or 70's na ang edad niya.
"Here, pick a piece of paper. Get the envelope with corresponds to the number you get in the piece of paper you pick." paliwanag niya.
May nilabas siyang bowl na may nakatuping mga papel sa loob. Sa tabi nito, may mga black envelope na may mga numbers. Gold ang kulay ng mga numbers.
Seryosong nakikinig ang mga kasama ko. Kinarer ang opportunity na maging ganap na studyante here.
"Start with you Miss Guerre." tawag ni dean.
Humakbang naman yung tinawag. Bumunot siya ng papel, tapos kinuha ang black envelope with number 5.
Nagsunod naman ang iba.
Why not go with the flow na lang tayo. Total, wala rin naman akong ibang pupuntahan kung sakaling maglayas na naman ako rito.
Ako na ang nag-next na bumunot. Binuksan ko ang papel, kinuha ang black envelope na may number 1. Napansin ko ang pagtaas ng labi ni dean ng kunin ko ang envelope na may number 1. Ang creepy niyang ngumisi, tumaas ang balahibo ko 'ron.
Dagli akong umalis sa harapan niya.
"Anong meron dito sa mga envelope na kinuha namin?" tanong ng isa sa'min.
"Your dormitory, map of this school. Your floor, your classroom section, and your schedule." sagot ni Dean.
Muli siyang ngumiti.
"Time for you to go with your assigned floor. Goodluck and keep your self alive." wika niya.
Keep yourself alive? Bakit? May kakain ba sa'min ng buhay?
Nagbigay sila ng galang bago umalis. Bored kong hinakbang ang mga paa ko palabas ng pinto.
"Tingnan mo nga naman, dito ka pala tinapon. Let see kung mananatili ka pa ring buhay." mariin niyang sabi.
"Mauuna kang mawalan ng buhay kaysa sa'kin kung mananatili ang kamay mo sa pulsuhan ko." mariin at blangko kong wika.
Ramdam ko ang higpit ng kapit niya sa pulsuhan ko. Galit na galit siya, inaano ko ba siya?
Mabilis niyang binitawan ang kamay ko. Nagbago rin ang ekspresiyon ng mukha niya, takot siyang humakbang papalayo sa'kin. Kunot noo ko siyang tiningnan. Taranta siyang tumalikod at lumayo.
Tumaas ang dulo ng kilay ko. Nangyare? takot na takot?
Tss!
Mga asungot talaga, sagabal sa buhay.
Pinagtuunan ko ng pansin ang hawak kong black envelope. Napansin ko na nakacursive na dito ang buo kong pangalan, kulay silver ito.
Binuksan ko siya, saka kumuha ng papel. Binasa ko ang basta kong kinuhang papel.
Maria Rhexyl Aljea Salvez
15th Floor Room Number 26548Top Section: Primier"Top section?" patanong kong sabi.
Seriously! Bakit parang hindi ako nababagay sa paaralang ito. As I remember in my previous school. Never akong nakakuha kahit 1 points sa mga exams at quizzes ko. Tapos dito nasa top section ako.
Dapat ko bang pasalamatan si Mrs. Villaruel sa pagtapon niya sa'kin dito?
Kinuha ko ang map para malaman kung na saang part ba ng 15th floor ang top section ng mapuntahan na.
Pagtingin ko sa map, something is weird? Hinawakan ko ang map, nagulat ako ng nag-zoom in siya.
Woah! Cool. Touchable map pala ito. Hinanap ko ang top section. I pressed the 15th floor, nag-zoom ang boung 15th floor. Zinoom ko siya ng zinoom till I saw the top section. I zoom out it again. May lumitaw na mga foot steps sa mapa na nagtuturo sa daan na iyong tatahakin.
Sinundan ko ang mga steps, sa bawat steps na malalagpasan ko, nawawala ang ilang foot steps na nadaanan ko na.
Sa tuwing namamali ako ng liko o punta, may ekis na lilitaw sa mapa.
Napadako ang tingin ko sa hagdan na babaan ko. Two options kasi ang pinabigay ni map, ethier stairs or elevator. Since one floor lang naman ang pagitan. Hagdan na lang ang pinili ko sa pagbaba.
Bumaba na agad ako ng hagdan. Pagkarating ko ng 15th floor. Habang hinahanap ko ang section ko. Napansin kong parang may napapalingon sa gawi ko. Salamin ang bawat classroom pero hindi ko nakikita ang nasa loob, mukhang tinted glass siya.I feel a little bit goosebumps because of too much silent, tanging mga hakbang ko lang ang naririnig ko."Scary," I whispered.Dali-dali kong tinungo ang magiging classroom ko. Putchaa! Bakit kasi dito pa sa top floor ako napunta. Parang nakakatakot ang aura ng floor na ito. Ang bigat sa pakiramdam, floor pa nga lang ito pa'nu pa kaya ang mga tao dito.Huminto ako sa tapat ng pinto. Itinago ko na ang map at muling binasa ang papel ko."Top Section: Premier." basa ko sa papel.Ito na yata ang hinahanap kong section? Red ang kulay ng word na Primier. Napansin ko lang, bakit hindi nawawala ang kulay pula sa
Inalis ko na ang hologram, tapos na ako sa pag-exam. Sumandal na lang ako sa upuan. Bawal pang lumabas hangga't hindi pa tapos mag-exam lahat."Watchhhhh out!" sigaw ni Yhoquin.Nagulat ako sa malakas niyang sigaw. Muntik pa akong mahulog sa kinauupuan ko. Napasunod ang tingin ko kay Yhoquin ng nagmamadali siyang lumapit sa babae."Hala, ayos ka lang?" tanong ni Yhoquin sa babae.Hindi umimik 'yung babae. Siya 'yung pinag-uusapan kanina nina Acer.Hinawakan niya ang pisngi niyang may sugat. Kinapakapa niya rin ang bulsa ng maong niyang pantalon. Napabaling ako kay Fhinn ng tumayo siya at lumapit kay girl. Inabutan niya ito ng panyo.Tumaas ang kilay ko. Kanina kung makapaglait, wagas.Tiningnan ko ng maigi ang babae. Kung titingnan hindi siya belong sa'min. Sa klase ng pananamit niya para siyang tambay
Thirdperson's P.O.V Narinig niya ang pagtunog ng kanyang phone. Alam niya na kaagad kung sino ang tumatawag.Kinuha niya ang phone sa bag niya, saka sinagot ang tawag."I received your text. How the hell did you get inside?" manghang sabi ng nasa kabilang linya."Just a luck." simpleng sagot niya."So, what is your plan, now?" tanong ng kausap niya."Finish the target and leave." simpleng tugon niya."Nakita mo na ba?" tanong muli ng kausap niya."Not yet." sagot niya."Well, 'wag kang magmadali. Nandyan ka na rin lang naman, enjoy your stay there. Balita ko maganda riyan." sabi ng kausap niya."
Nilapitan ko ang maleta ko. Binuksan saka lumapit sa wardrobe. Pagbukas ko nagulat ako kasi may laman na siya. Kunot-noo kong binuksan ang iba pa, lahat ng klaseng damit ay nandito na. Mayroong shoes, heels, etc. Dapat ba akong matuwa? lahat ng nandito ay size ko.Sa pangatlong bukas ko may vacant space. Agad kong nilagay ang mga gamit ko sa loob. Inayos ko ang pagkakalagay kasi may hiya pa naman sa balat ko.Muli akong napalingon sa mga una kong binuksan. Kumibit balikat na lang ako. Binuksan ko pa ang paghuli, to know what inside.Nakita ko ang iba' ibang kulay ng uniform. Gray, white, blue, yellow, black and red ang kulay ng mga ito. Pero nasa loob siya ng isang salamin na lalagyan. Mayroon pa akong nakitang isa, a plaid skirts na color white na may black, tapos black ang upper niya na style crop top.I think 'yan ang available uniform for us na newbie. At wala akong balak na suotin at gamitin. I rather
Inihanda ko na ang sarili ko dahil sa wakas malapit ng bumukas. Malapit na akong makalaya sa gwapong nilalang na nasa likuran ko.Yes, gwapo siya pero hindi ako padadala. I don't even know him. Sino ba siya? Close kami? Maghanap siya ng mapagtritripan niya. 'WAG AKO!"Run again and I'll drag you." rinig kong talak este saad niya.Ano bang problema ng lalaking 'to? I ignore him. Drag me where? Paki ko! As if, madadala niya ako sa ganyan.Buti na lang nakabalik na ako sa reyalidad ko. Nabuhayan ako ng tumunog na ang elevator. Lalayas na sana ako ng mayroong humawak sa'kin na siyang ikinagulat ko.Mas nagulat ako ng kaladkarin niya ako palabas."Teka sandali! Saan mo ba ako dadalhin? Hinay-hinay naman sa pagkaladkad. FYI! Tao kinakaladkad mo hindi hayop." inis kong bulalas.Pero ang impakto. Oo impakto! I-M-P-A-K-T-O SIYA!
"Hoy mga mokong! Hindi ko kasalanan na maitim akong ipinanganak. Tanong niyo sa demonyo kong nanay kung ano ang kinain at bakit ako umitim." sagot ko naman.Sensya na, 'di ko na pigilang sumabat, e. Sarap nilang ihahampas ng matauhan sa mga pinagsasabi nila. Mga gwapo kasi naman talaga sila, problema nila kung sino ang pinakagwapo sa kanila."See! Tanong niyo rin nanay niyo kung bakit nasobrahan sa hangin ang mga utak niyo." natatawang sabi ni Acer."Why are you wearing that kind of clothes?" tanong 'nung naglalarong gulf ball."What? May problema ka rin ba sa suot ko?" taas kilay kong tanong."Hindi naman, pero dapat suot mo ang uniform mo. Para aware sila na studyante ka rin dito." sabat ni Fhinn."Why? Mayroon bang mangyayari sa'kin?" tanong ko.
Rhexyl's P.O.V Here I am again, sneaking like a thief. Why? Tatlong araw na akong hindi pumapasok. Hindi ko feel pumasok kaya sa dorm lang ako nanatili.I've got bored kaya naisapan kong lumabas sa lungga ko. Panay ang linga ko sa paligid baka mayroong sumulpot, at dak'pin pa ako. Worst, baka makaladkad ulit ako.When I know about the Reperian and their hobby. I became more attentive sa paligid ko though wala pa rin akong pakialam sa kanila.Na-realize ko rin na, If I die here ng maaga like what my mother want. She will be happy and its not fair.I am here because of my grandmother. I am alive because of her. Gusto niyang makita ko ang mundo, pero minsan naisip ko. Dapat hinayaan niya na lang niya akong mamatay. At least sa murang edad, hindi ko pa alam ang sakit.I will die peacefully. But here I am. Fighting for existence. Grandmother told me, I deserve
Nagulat ako ng lumapit sa'kin si walking angel este si impakto. He checked me, touch my bruises na siyang ikinakunot ng noo ko. What is he doing? Bakit ba nakaka-encounter ako ng mga werdo na guy? First, the police officer. Next, the black in a suit. 'Yung mga nagsundo sa'min and now, this guy. The weird feeling I felt is the same. 'Yung epekto sa'kin ay pare-pareho lang. Hinawakan niya ang pulsuhan ko, lumakad siyang kasabay ako. Pagkalabas namin sa cafeteria. "Hey! Saan mo na naman ako dadalhin?" tanong ko. Pumasok kami ng glass elevator. "16th floor," sambit niya. Gumalaw agad ang glass elevator. Minutes past, bumukas na ulit ang elevator. Lumakad muli siya ng hindi binibitawan ang pulsuhan ko. Kahit anong pilit kong tanggalin 'di niya tinatanggal. Sumuko na lang ako kasi narar