Napaangat ako ng tingin matapos kong makita ang kamay na may hawak na panyong nakalahad sa harapan ko. Nanlaki ang aking mga mata at mabilis pa sa alas kwatro na kaagad akong nagpunas ng luha sa aking mga mata ng mapagsino ko ang lalaking nakatunghay sa akin.Talaga naman!"Anong ginagawa mo dito, Luigi?" galit kong tanong sa kanya sabay iwas ng tingin.Kasalukuyan akong nakaupo sa lilim ng paborito kong punong kahoy ng Molave na tambayan. Nagpaalam ako sa mga kaibigan ko kanina sa canteen na magbabanyo at dito ako kaagad dumeritso. Gusto kong mapag-isa at ilabas ang lahat ng sama ng loob ko sa asawa kong babaero. Sinungaling! Walang kwenta! Paasa!Ilang araw na ang matulin na lumipas simula ng tumawag ang Maureen na 'yon sa bahay pero ang lintik na lalaking 'yon wala man lang sinabi sa akin. Para kaming hangin sa isa't isa. Hindi nagkikibuan. Makailang ulit ko pa s'yang nahuhuling nakatitig sa akin. Akmang may sasabihin pero kaagad ding tumatalikod. Animo'y may pumipigil sa kanya. Hi
WayneLangong-lango na ako sa alak ng may basta na lang humablot ng bote sa kamay ko habang tinutungga ko ito.Anak ng...Kaagad uminit ang ulo ko. Nakapikit na ang aking mga mata't bahagya pang nakabukas ang aking mga labi. Kaagad kong nilingon ang intruder. Napangisi ako matapos kong makita ang dalawang madilim na mukha ni Dad.What a surprise visit...Matagal ko s'yang tinitigan. Bakit... dalawa sila? Kaagad akong napahilamos sa aking mukha. Pero talagang dalawa sila.Damn... kailan pa si Dad nagkaroon ng kakambal?"Ano bang nangyayari sayo John Wayne at nagkakaganyan ka ha?! Nagpapakamatay ka na ba?!" nangangalaiting sigaw sa akin ni Dad.Nagpapakamatay?I smirked. Kung pwede lang sanang magpakamay ginawa ko na. But... no. Hindi pa ito ang tamang oras. Marami pa akong dapat itama at baguhin sa buhay ko. Ang mga kasalanan ko noon na unti-unti akong sinisingil ngayon. Sa subrang dami hindi ako makahinga. Tinubuan ako kaagad ng takot. Naduwag ako. Ang dating matapang, palaban, competi
Hindi ko inaasahan na bigla na lang tatawag si Maureen sa bahay at ang masaklap si Sam pa ang nakasagot. Nagtaka pa ako kung pa'no nalaman ng babaeng 'yon ang numero ng telepono ko. Matagal na kaming walang ugnayan at hindi na nagkikita pa simula ng palayasin ko s'ya sa opisina ko bago dumating ang kaibigan kong si Miguel galing States. Simula ng ikasal kami ni Sam nagpalit ako kaagad ng bagong sim card at passcode ng unit ko.Kinabahan ako at kaagad tinubuan ng takot. Ngunit ng makita kong parang wala lang sa kanya hindi ko mapigilan malungkot na isipin na hindi man lang siya nagselos sa mga naging babae ko. Hindi man lang n'ya ako kinompronta or magtanong man lang tungkol doon. Tapos ako itong si tanga hinayaan ko na lang din. Pinabayaan ko at hindi ko man lang magawang magpaliwanag. Natatakot ako. Takot na takot na sumbatan n'ya ako sa mga pambibitang ko sa kanya pero ako pala itong maraming lihim na tinatago.Iwan ko ba. Pagdating sa kanya nabobobo ako. Nawawalan akong utak. Palpa
SamanthaHay buhay...Malalim akong napabuntong-hininga.Araw ng sabado and another long boring day for me. As usual, wala na naman s'ya. Hindi ko alam kung saang lupalop na naman pumunta.Halos hindi na kaming dalawa nagkikitaan sa loob ng Unit n'ya sa ilang linggong nakalipas na mga araw. Hindi rin nagpaparamdam sa akin. Kahit tadtarin ko ng text messages at tawag. Wala pa rin! Nabubwesit lang lalo ako sa kanya. Kaso ang lintik kong puso hindi pa rin tumitigil at hinahanap-hanap pa rin s'ya.Si Kuya Damian na personal driver n'ya ang naghahatid sundo sa akin sa eskwelahan. Though hindi s'ya nakakalimot lutuan ako ng pagkain bago siya umalis ng bahay, still, nakakabwesit siya.Hanggang kailan ba ako magtitiis? Hanggang kailan magiging ganito ang takbo ng buhay ko? Kaya ko pa ba?Argh...!Kaagad kong binato ang notebook ko. Hindi ako makapag concentrate magreview sa nalalapit naming exam kakaisip sa kanya. Bwesit talaga! Akala ko madali lang. Ang hirap pala pagsabayin ang pag-aaral tap
May isang luhang umalpas sa mga mata ko ang kaagad kong pinalis at pinagkakalas ang kanyang braso. Ngunit hinigpitan n'ya pa lalo ang pagyakap sa akin. Ayaw n'ya akong pakawalan.Hindi ako tumigil. "W-Wayne hindi na ako makahinga." mahinang sabi ko sa kanya. Naramdaman kong dahan-dahan lumuwag ang mga brasong nakapulupot sa akin. Kaagad akong lumayo sa kanya at nakangiting hinarap s'ya."Kararating mo lang ba? Kumain ka na?" tanong ko sa kanya habang panay iwas sa mapanuring mga mata n'yang nakatitig sa akin. "Wait lang at maghahain...""Sam..." tawag n'ya sa akin sabay abot sa kamay ko at hinatak ako palapit sa kanya.Hindi ako makaalpas sa mahigpit n'yang hawak sa kamay ko. Kaagad n'yang hinawakan ang baba ko saka itinaas paharap sa kanya para magtama ang paningin namin. Umiwas ako pero binaling n'ya muli ang mukha ko.I smiled at him.He heaved out a deep sighs. "Umiyak ka ba?" nag-aalalang tanong n'ya sa akin.Hindi ko maipaliwanag ang nakikita ko sa kanyang mga matang nakatunghay
SamanthaAno ba! Magsitigil nga muna kayo d'yan sa loob at baka may biglang sumakay. 'Di na kayo maubos-ubos.Makailang ulit akong malalim na bumuntong-hininga habang pinapahid ang mga luhang panay ang patak sa aking mga mata.Pagdating ko ng ground floor ay nando'n na kaagad ang kotse ni Sheeva, nag-aantay.Bakit parang ang bilis naman nila?Nagtataka ko pang tanong sa aking sarili. Binilisan ko na ang paglalakad. Nginitian ko si Kuya Guard ng batiin n'ya ako at pinagbuksan ng glass door.Pagkalabas ko, lumapit ako kaagad sa kanila at pinagbuksan ako ng pinto. Pumasok ako sa back seat ng kotse ni Sheeva.Nakakunot-noo'ng isa-isa ko silang tiningnan pagkaupo ko doon. Pawang mga nakangiti sa akin at hindi ko makita ang pag-aalala sa kanilang mukha.Katabi ko sa back seat sina Criezel at Bea. Sa driver seat naman nakaupo si Sheeva at katabi si Rose. Kaagad pinaandar ni Sheeva ang kotse at nilisan ang lugar.Nasa kasagsagan na kami ng byahe ay hindi ko pa rin alam kung saan kami pupunta.
"Happy Birthday, Sam." narining kong bati sa akin ni Luigi.Nakakunot-noo pa rin na kaagad akong napatingala sa kanya. Hindi ko inaasahan ang kanyang sumunod na ginawa. Kaagad nanlaki ang aking mga mata ng gawaran n'ya ako ng mabilis na halik malapit sa gilid ng mga labi ko at malalaking hakbang na naglakad palabas ng Restaurant. He... kissed me! Naitulos ako sa aking kinatatayuan habang nasundan na lamang s'ya ng tingin. Bigla akong kinilabutan sa ginawa n'ya.Damn... Bakit n'ya ginawa 'yon?Malakas na tikhim ni Cait ang nagpabalik sa aking huwisyo. Nagtatanong na mga mata ang sumalubong sa akin."So, birthday girl, care to tell us kung anong ibig sabihin ng aming nakita?" nakapamaywang pang tanong sa akin ni Cait.I rolled my eyes. "Magkano ang ginastos n'yo sa paandar n'yong 'to?" iginala ko ang aking paningin muli sa loob. "Tapos nag-rent pa talaga kayo...""Sus.. umiiwas." umiiling na putol n'ya sa akin. Napangiti ako. "Hindi kami ang gumastos, si Kuya. Tsaka matagal na namin 'ton
THIRD POVCAITLIN"P-Pangit ba ako? K-Kapalit-palit ba ako? Sabihin n'yo sa akin!" umiiyak na tanong sa amin ni Sam.Kanina pa s'ya umiiyak. Simula ng matikman n'ya 'yong alak hindi na namin mapigilan pa s'yang huminto. Kapag hindi na binibigyan ni Rose, nagagalit na at s'ya na ang kusang pumupunta ng counter.Isa ding mga pasaway ang mga kaibigan ko. Halo-halo ng inumin ang pinainom, tuloy bangag na itong isa at kung ano-ano ng sinasabi. Nababaliw na ata. Umiiyak habang tumatawa.Hindi ko akalain na ganun kalalim at kalaki ng problema n'ya. Wala naman kasing kinukwento sa amin. Kung hindi ko pa kinulit ng kinulit si Kuya hindi ko malalaman ang totoo. Inakala namin dahil sa pambubully sa kanya ni Monique at iba pang mga estudyante. Hindi pala. Mas malala!Hindi rin namin inaasahan na may asawa na s'ya. Ang sinabi lang n'ya sa amin dati tumakas s'ya sa arranged marriage n'ya sa probinsya kaya napadpad s'ya dito sa Manila.Halos madurog ang puso ko ng e-kwento n'yang pumasok s'yang waitr