Chapter 35

"Miss? Nahihibang ka na ata, Mr. President."

Sarkastiko ko siyang nilingon.

"Sino ka para sabihin 'yan? Kapal naman ng mukha mo talaga."

Namumungay na ngayon ang kaniyang mukha. Nakatitig ito sa akin na tila e minememorya ang bawat bahagi ng katawan ko. May dumaang negatibong ekspresyon sa kaniyang mga mata. Na til ba'y apektado sa mga sinasabi ko

Ngumisi ako ng nakakaloko.

"Sana hindi ka na bumalik."

"Anita..."

Umawang ang labi nito.

"Nabubuhay ang galit ko sa nakaraan. At oo, kinamumuhian kita."

Kumurap siya ng ilang beses bago napayuko. Tumalikod na ako para ihanda ang sarili na umalis.

"A-anita... nagsisisi na ako. M-matagal ko nang pinagbayaran lahat ng ginawa ko sayo. Sa inyo. P-please..."

Nagkunwari akong walang narinig kaya dineretso ko ang lakad ko pabalik sa hotel. Diego and I needs to go home right now. Hindi ata ako makakatagal ng ilang minuto kung maghihintay lang rin ako.

Napahinto ako ng matanaw si Obrei sa bungad ng grand ballroom. Nakatitig ito sa akin.

Mas lalong