Share
Chapter 23
Kung dati ay sukdulan ang galit nito sa Apo dahil sa pag-alis ni Hope. Ngayon ay natanggap na niya ang lahat. Wala din siyang magagawa para itama pa ang maling desisyong pamimilit sa apo na mag pakasal kay Hope.
"May problema ka ba?" tanong muli ng Don. Humakbang pa ito palapit kay Garrett.
Mariing napalunok si Garrett at humigpit ang hawak niya sa kanyang baso, na may alak.
Balisa, malayo ang tanaw at hindi mawari kung saan ba ang tingin. Kung sa malawak na damuhan o sa kawalan.Nasa balcony sila ngayon, sa ikalawang palapag ng bahay ni Don Fernando.Pinuno niya ng hangin ang kanyang dibdib, pag kuwan ay nagpakawala rin.
"Bakit kailangang magdusa ako ng ganito?" malumbay at wala sa sariling tanong niya.Kasabay ng pagbagsak ng kanyang luha... luhang pait at galit ang pinapahiwatig sa tuwina.Kumunot ang noo ng Don
Related chapters
Whisper of the heart Chapter 24
MATAPOS puntahan ni Don Fernando si Carmelita ay tumungo ito sa mansyon ng mga Valdez."Napadalaw ka Amigo?" Pagsalubong ni Don Romulo kay Don Fernando. Niyakap niya ito at tinapik sa likod. Iginiya niya si Don Fernando sa malawak na sala ng mansyon.Sa pagpasok nila'y sinuyod ni Don Fernando ang kabuan ng malaking bahay. Kulay Puti at yellow ang tema ng bahay. Ganoon din ang kagamitan sa loob. Pero mas cheap itong tignan kung ikukumpara sa mansyon na pag-aari ni Don Fernando. Valdez's wealth is nothing compared to Del Valle's. Nag-umpisa iyon nang si Garrett ang namahala sa kumpanya nila."Mag-isa mo lang ba dito Amigo?" Si Don Fernando, humawak pa ito sa mga tuhod niya paupo sa sofa."The others are upstair," Sinundan ng tingin ang hagdan paakyat.Huminga ng malalim si Don Fernando. "I came to your house, but I didn't find you there. Sabi ng katulong mo ay dito raw kita makikita.""As usual. Amigo," Humalakhak pa ito ng mahina.
Whisper of the heart Chapter 25
PAULIT-ULIT ang paghingi ni Garrett ng kapatawaran. Habang umiiyak at hinahagkan ang lapida ni Hope. Malakas na ang ulan pero hindi pa rin siya tumitinag."Patawarin mo ako... Hope. Alam ko huli na ang lahat. Alam kong wala nang kabuluhan itong ginagawa ko. Kasi wala ka na at hindi mo na rin ako naririnig. Kung bibigyan lang ako ng kahit isang pagkakataon lang. Na isang araw na makita at makasama ka kahit kapalit pa noon ang tuluyan kong pagpanaw. Hindi ko sasayangin ang pagkakataon na iyon. Luluhod ako sa harap mo at paulit-ulit na hihingi ng tawad sayo..." malumbay na saad niya. Puno ng hinagpis ang puso niya.Pakiramdam niya'y wala nang mapaglagyan pa ang sakit na nararamdaman niya. Iyong pakiramdam na kinakain ka ng konsensya mo. Kung hindi lang siguro namatay si Hope ay baka madali na lang niyang tatanggapin ang lahat. Pero hindi eh. Patay na siya at wala siyang magagawa! Patay na siya at hindi na siya makakabawi pang muli! Hindi na niya masusuklian ang pagm
Whisper of the heart Chapter 26
SANA ganoon lang kadaling gawin. Sana ganoon lang kadaling kalimutan ang taong minahal niya nang lubos. Gusto niyang manindigan na galit na lang ang natitira at wala na ang pagmamahal. Pero sa tuwing sinusubukan niya. Nasasaktan siya at mas nananaig ang pagmamahal at kagustuhan na balang araw magkita pa sila. Pero paano kung hindi na? Paano kung ang balang araw at isang tiyansa ay tulad na naman sa una nilang pagsasama ni Garrett. Paano kung malaman ni Garrett na may anak sila, kamumuhian ba niya siya ng lubusan. Lalo't isa siyang Kriminal sa paningin niya.Tumulo ang luha niya ng hindi niya namalayan."I thought, I did change."Kumunot ang noo ni Sam na nilingon siya."You thought... but I still see you the same. Gusto kitang tanungin pero ayokong masaktan ka, ayokong isipin mong wala akong tiwala sa iyo," puno ng pait na sambit niya.Tipid siyang ngumiti at umiling. Marahan niyang pinunas ang luha niya at muling tumingala sa kalangitan."N
Whisper of the heart Chapter 27
ILANG beses na tumawag ang di rehistradong numero kay Devine. Pero hindi nito sinagot. Hawak niya ang cellphone niya pero titig lang ang ginawa niya. May parteng nag-uudyok sa kanya na sagutin pero nangibabaw ang kaba. Hindi niya alam kung bakit. Wala siyang ideya kung sino. In off niya na rin ang cellphone niya para wag na muli tumawag ang numerong iyon.Marahas siyang nagpakawala ng buntonghininga at pabagsak na humiga sa kama ng patihaya. Tumitig siya sa ceiling habang ang utak ay tila nililipad ng hangin."How I wish, I have the courage to stand alone... na harapin ang bawat bukas na ako lang mag-isa... kami lang ng anak ko. Ayaw kong manakit ng damdamin ng ibang tao. Lalo na si Sage..." malumbay na bulong niya sa kanyang sarili.Sobra siyang naguguluhan sa mga nangyayari. Pakiramdam niya pinaglalaruan siya ng tadhana. Kung kailan, okay na sana ang lahat na kaya na niyang ilihim ang tunay na nararamdaman niya kay Sam. Doon niya rin malalaman na m
Whisper of the heart Chapter 28
HABANG si Garrett nama'y napakuyom pa ang kanyang kamao. Dahil tumilapon ang bungkos ng puting rosas na binili niya. Napakahalaga no'n dahil nag-iisa na lang iyon sa shop na pinuntahan niya. Dadalhin niya iyon sa puntod ni Hope. He knew that white roses is one of Hope's favorite flower. Though her favorites of all the flowers are orchids wala siyang nakita so he chose the white roses.Akmang hahablutin niya sana ang balikat ng babaeng nakabangga sa kanya. Pero tinawag siya ni Janine. His ex. Ang rason kung bakit nasaktan ng todo si Devine noon."Hey, Garrett... you're here!" nakangiting tawag ni Janine na ngayon ay papalapit na sa kanila.Marahas siyang bumuntonghininga at padabog na pinulot ang bungkos ng bulaklak. Kung hindi lang sana babae ang nakabangga niya baka kanina pa niya ito nasipa.Nang makalapit sa kanya si Janine ay humawak ito sa kanyang braso at hinalikan siya sa pisngi."Hi, How are you?" baritonong tanong ni Garrett. T
Whisper of the heart Chapter 29
"Isara mo!'' Halos bulyawan na siya ni Sam. Dahil sa hindi inaasahang pagdating ni Garrett.Mabilis na isinara ni Devine ang pintuan. Bigla siyang nanginig at nanlamig dahil sa biglang pagdating ni Garrett."Huwag ka ng lumabas... Dito ko na lang iaabot si Rienver," ani ni Sage. Yumukod siya sa kanyang upuan at iniabot si Rienver mula sa pagitan ng upuan.Dahan-dahan namang inabot ni Devine ang anak. Hinaplos ang mukha at hinalikan sa noo. Pagkuwan ay sumulyap sa kinaroroonan ni Garrett. Na ngayon ay nakatingin sa deriksyon nila. Hindi naman sila makikita ni Garrett sa loob. Maliban lang kung lalapit siya at papasok sa loob ng sasakyan."Ako na muna ang baba," saad ni Sam kay Sage. Dahil tila hinihintay siya ni Garrett na bumaba sa kanyang sasakyan. Mabilis niyang tinanggal ang kanyang seat belt at nauna nang bumaba at dumiretso sa kinaroroonan ni Garrett.Isang buntonghininga muna ang pinakawalan niya. Bago nito kinibo ang pinsan niya. Kailan lang
Whisper of the heart Chapter 30
Malayo ang tingin ni Garrett, madilim na dahil nasa Alas siete na ng gabi. Nasa balcony siya ngayon sa pangalawang palapag ng kanilang mansyon. Hindi mawari kung ang mga ilaw kalsada ang pinapanood o sa malungkot na kalangitan na tila pinagdamutan ng mga bituin at buwan dahil sa kadiliman.Tumayo siya at naglakad, humawak siya ng mahigpit sa relings kasabay ng pagpuno niya ng hangin sa kanyang dibdib. Mariin siyang pumikit. Sumagi kasi sa isip niya kung paano niya pinadampot si Corry.Higit isang buwan na ang nakakaraan noong ipinakulong niya si Corry. Isang imbetasyon ang ipinadala sa kanila ni Don Romulo para sa ika-limampung kaarawan ni Corry.Isang engrandeng handaan sa bakuran ng mansyon ng mga Valdez ang ginanap sa gabing iyon. Masaya ang lahat. Matataas na tao at kilalang opisyal at personalidad ang dumalo sa espesyal na kaarawan ni Donya Corry.Habang kinakantahan nila ng Happy birthday si Donya Corry ay siya ring paglapit ni Garrett sa kany
Whisper of the heart Chapter 31
SamLies is my last goodbye to her. Ang dami kong gustong sabihin sa kanya. Mga bagay na dapat kong aminin. But if I told her the truth na nalaman na ni Kuya ang totoong pumatay kay Tita. Would she keep her promised na hindi na niya babalikan si Kuya? Would she stand to her words? I know she won't!Kumirot ng husto ang puso ko. Para akong nililingkis sa sakit. I've been keeping this love for her since the day I met her. Those childhood na ako lang ang lalaking hinahanap hanap niya. Ni hindi ko nga ibinigay sa kanya ang regalo sana ni Kuya na bracelet sa kanya. I know I was being selfish since then, pero lasing naman si Kuya noong pinabigay niya iyon. Akala ko nga hindi tototohanin ng lokong iyon ang biruan namin noon. Bumuntonghininga ako.Walang buhay akong tumayo mula sa pagkakaupo sa pinakagilid na upuan ng eroplano. The plane just landed. I left Philippines carrying those heavy loads in my heart. Umaasang sa paglayo ay maibsan ang sakit na nararamdaman ko. I
Latest chapter
