Janine
''Sino ka? At nasaan ako?'' Hindi mapakaling tanong ni Garrett noong tuluyan na siyang magkaroon ng malay. Napakuyom pa ito ng kanyang kamay at mariing napakagat sa pang-ibaba niyang labi. Marahil dahil sa iniinda niyang sakit sa kanyang likuran.
Lumapit ako sa kanya, itinaas ko ang dalawa kong palad para pigilan siyang gumalaw. Hindi iyon nakakabubuti sa kanya. Baka kung ano pa ang mangyari sa kanya.
''Love... Calm down,'' Pag-aalo ko sa kanya.
Pansin na pansin ko ang malakas na pagtaas baba ng kanyang baga.
''Nasaan ako? Sino ka?'' Ulit niyang muli.
Nanginginig ang mga kamay kong hinaplos ang kanyang magkabilang pisngi.
''Tumingin ka sa akin...'' malunay na pakiusap ko. ''Wala ka ba talagang naalala?'' Tanong ko.
Marahan siyang umiling. Napangiwi pa siya, marahil ay sumakit ang kanyang ulo.
''Love... Ako si Janine... At asawa mo ako. Hindi mo ba naalala?'' malungkot na tanong ko sa kanya. I even fake to cry para
Janine''What?! How come you can't approve his visa? You should do something! Mga bwesit kayo!'' Galit na bulyaw ko sa kausap ko ngayon sa agency. They must approve his visa sa lalong madaling panahon. Hindi kami pwedeng manatili dito sa Pilipinas. It's been Six months since nag-apply ako. And there's nothing happened.Mariing napailing ang matabang lalaking kaharap ko ngayon. Hinilot rin niya ang kanyang sintido.''Ma'am... Hindi po pumasa sa evaluation si Sir.'' mahinahong pakiusap niya.Napagitgit ako ng aking mga ngipin. Malakas kong hinampas ang mesa. Dahilan para mapaiktad siya.''You f**king tell me the reason! Ilang buwan na akong naghihintay. Ilang milyon ba ang dapat isuhol sa iyo? Mukhang pera ka!'' Galit na sigaw ko.''I don't need your money. If you have a millions I have that too... Don't you dare be littling me. You may go, or else you will be scourted by the guards.''Mariin kong ikinuyom ang aking mga kamay. ''F**k yo
Janine"Sa bahay mo na lang ako magkakape.""No!" Sigaw ko. Halong takot at inis ang naramdaman ko. Ano bang pumasok sa isip niya at kailangan na yayahin pa niya akong magkape.Narinig ko ang pagbuntonghininga niya sa linya. "Ooookay..." Mahabang saad niya sa akin.Nakahinga ako nang malalim. Nilingon ko si Garrett na ngayon ay mataman na nakatitig sa akin. Parang nagtatanong ang kanyang mga mata. Kunot din ang kanyang noo."Is someone bothering you?" Tanong niya. Kinuha pa niya ang unan na nasa pagitan namin. Inilapag niya iyon sa kanyang likuran tapos ay dahan-dahan siyang lumapit sa akin.Tipid akong ngumiti sa kanya saka umiling. "Wala... Iyong si Kris. Nakakainis, kasi ang kulit niya gusto niyang lumabas na naman kami. It was my day off and I don't want to go anywhere. Mag-isa mo lang dito kaya kailangan ay samahan kita.Nagtaas siya ng kanyang dalawang makakapal na kilay sinabayan niya iyon ng malalim na buntonghininga. "Sasamah
Third Person's POV'sGulong-gulo si Garrett noong makita ang ginawa ng nagpakilalang Mama ni Janine kay Janine. Napatulala siya dahil galit nitong sinalubong ng sampal si Janine. Hindi malinaw sa kanya ang dahilan ng babae. Gusto niyang ipagtanggol sana si Janine subalit alam niyang wala siyang karapatan. And besides he respect that old woman...Lalo pang nagpagulo sa isip niya ang sinabi ng babae na may ibang pamilya na siya. Ganoon pa man kahit gulon-gulo na siya. Pinilit niya pa ring aninagin ang pinag-uuspan ng mag-ina. They were fighting kaya kahit mahina iyon ay naaaninagan niya dahil mataas ang boses nila sa isa't-isa.Hindi man niya maunawaan kung bakit ganoon ang pinagsasabi ng matanda kay Janine. Nakaramdam pa rin ito ng malaking duda. Noong napansin niyang lalong lumalala ang tensiyon sa dalawa ay minabuti niyang umalis na lang doon."Garrett…!" Tawag sa kanya ni J
Devine"Okay lang ba dito muna kayo nila Manang Josie? May bibilhin lang ako sandali. Babalik din ako agad." Si Sam. Hinaplos pa niya ako sa balikat. Nasa farm kami ngayon nila Zia. Hindi na sana ako sasama dahil maraming trabaho sa opisina ngayon. Pero sabi niya ay uuwi din kami bukas, gusto niya lang daw ipakita sa akin ang orchids farm nila.Tinanguan ko siya at tipid na nginitian. "Just relax your self..." Bilin pa niya. Malungkot akong tumango muli sa kanya. Hindi ko alam kung kailan ko ba kaya matatanggap na wala na talaga ang asawa ko. Ilang buwan na pero sariwa pa rin ang sakit. May mag pagkakataong nagiging malakas ako. Pero mas maraming pagkakataon ang nilalamon ako ng matinding kalungkutan. Miss na miss ko na si Garrett... Sobra. Kung pwede lang humiling ng kahit isang araw lang na mapuntahan ko siya sa langit gagawin ko."Welcome to Medina Farm! Late na kitang na greet!'' Tatawa-tawang saad ni Zia sa akin. Pinagsalikop pa niya ang d
Devine''Parang malalim ang iniisip mo ah?'' mahinang tanong ko kay Garrett. Humawak ako sa kanyang braso at sumandal sa kanyang balikat.Malungkot siyang bumuntonghininga at tumingala sa kalangitan. Nasa balcony kami ngayon ng mansyon, hindi na kami bumalik sa dating bahay na binigay ni Sam dahil hindi na gusto ni Lolo na iwan pa namin siya.''Matagal na panahon na hindi ko nagawang pagmasdan ang mga tala at buwan sa kalangitan. Sabi ni Dr. Fuentes ang buwan at mga tala daw ang talagang paborito ko. Hindi ang katahimikan sa dilim...'' Sagot niya sa akin. Ramdam na ramdam ko ang kalungkutan niya doon.''Simula noong naaksidente ako hindi ko na nagawa pang pagmasdan ang buwan at mga tala sa gabi. Ang gusto ko lang noon, magpakain sa dilim. Hanggang makita ko muli ang liwanag kinabukasan.'' Malungkot na dagdag niya.''Alam mo ba... Sa mga panahon na wala ka, lagi akong humihiling sa mga tala na ibalik ka na sa ak
Unexpected weddingAlas-Singko ang ni-set na oras ng kasal nina Garrett Del Valle at Hope Valdez sa Amancio Hotel sa Makati. Alas-siete na ng gabi pero hindi pa dumadating ang nobyo. Samantalang si Hope ay mahigit Dalawang oras ng naghihintay. Kasama ang pamilya at mga bisita. Marami sa mga bisita ang naiinip na naghihintay, iyong iba ay umalis na rin. Nalulungkot siya dahil sa nangyayari ngayon sa kasal niya. May mga naawa at nakisimpatya, pero pakiramdam niya ay mas marami ang pinagtatawanan siya."You, see, I'm telling you. Hindi ka sisiputin ng mapapangasawa mo dahil siguro nalaman niya na isa ka lang alila!" Mataray na saad ni Monique, padaskul pa niyang hinalukipkip ang kanyang mga braso at inirapan siya nito.Isang matalim na tingin lang ang isinagot nito sa kanya na agad din namang napansin ni Corry ang kanyang Step-Mother. Pinandilatan siya at masakit na tinignan."Hindi
Her identityTahimik lang na sumunod si Hope sa babaeng nagpakilala na sekretarya ni Garrett.Maayos naman ang naging pakikitungo nito sa kanya. Kaya medyo gumaan ang pakiramdam niya. Hindi pala lahat ng tao ay ayaw sa kanya.Dinala siya sa clothing area na may iba't-ibang mamahaling brand. Pinapili siya ng mga gusto niya. Kumuha lang siya ng dalawang piraso na bra, tig dalawa na panty, tig dalawang skinny na maong na pantalon, at tig dalawang t-shirt, sapatos at tsinelas na tig isang pares.Marami siyang magagandang pagpipilian, pero iyon lang ang nagustuhan niya. Hindi din naman kasi siya nagsusuot ng maiikling dress at mga high heels. Iba siya sa mga babaeng tipo ni Garrett."Is that enough Ma'am?" magalang na tanong ng babae sa kanya.Tipid lang siyang ngumiti na sinabayan ng kanyang pagtango."Ma'am, kunin niyo po ito at suotin n'yo mamaya. Kapag ihahatid na kayo sa kwarto ni Si
False nightmare'Wag kang kakabahan, wag kang kakabahan,' iyon ang paulit-ulit na binubulong niya sa kanyang sarili.Gustong-gusto niyang makita, mahawakan, makausap, halikan at yakapin si Garrett pero may something sa kanya na parang natatakot siya. Dahil na rin sa nakita niyang trato sa kanya ni Garrett kanina."Ma'am pasok na lang po kayo," magalang na saad ng bodyguard sa kanya saka binuksan ang pinto."Salamat Manong?" Iniabot niya ang kamay niya na agad din namang tinanggap ng lalaki."Jun po Ma'am," nakangiting sagot nito.Ngumiti muna siya bago muling nagsalita, "Maraming salamat Manong Jun.""Walang ano man Ma'am, pasok na po kayo baka naghihintay na si Sir," malumanay na tugon ni Manong Jun. Sa tono niya pa lang para na siyang sobrang nirerespeto nito.Tumango siya at pumasok din agad.Nalula siya sa ganda ng loob, kulay glittery brown ang kulay ng wal