Chapter 34

GARRETT

MAINGAT na tinanggal ng dalawang lalaking maghuhukay ang itim na lapida ni Hope. Matagal na siyang wala at matagal ko na ring pilit sinasanay ang sarili ko na tanggaping wala na siya at hindi na kailan man babalik pa.

Pangatlong tira pa lang ng isang lalaki sa hawak niyang pala ay may nahukay na sila. Tunog iyon ng isang lata kung hindi ako nagkakamali. Nakita kong nagtinginan sila, pagkatapos ay nilingon nila ako.

"Sir... Mababaw lang siya. Parang wala naman pong nakalibing dito,'' Sabi ng isa. Nagkamot pa siya ng batok.

Kumunot ang noo ko sa sinabi nila. Agad ko rin silang nilapitan.

"Give me that,'' Itinuro ko ang pala na hawak ng isa.

Agad kong kinuha iyon at pinala ang lupa. Tama nga sila mababaw lang ang hukay na iyon. Muling tumunog ang latang natamaan ng isa kanina dahil natamaan ko rin iyon. Lumuhod ako at hinukay iyon gamit ang kamay ko. Lata iyon ng tsokolate kulay purple at nangangalawang na rin.

Dahan-dahan ko iyo