Share
Chapter 45
Devine
Kabado ako nang lumabas sa kwarto. Hawak ang anak ko. Hindi ko akalain na gano'n ko kadaling sumuko. Nanlalamig ang mga kamay kong buhat-buhat si Rienver.
Hinaplos ko ang ulo niya at hinalikan siya sa noo. Napansin kong medyo mainit siya. Kaya naman lalo akong kinabahan at nakaramdam ng konsensya. Dapat siya ang inuna ko kanina. Hindi ang ama niya.
Hindi mapirmi ang kaba sa dibdib ko, nanginginig din ang tuhod ko. Habang umaakyat sa hagdan. Kapag ganitong nararamdaman kong may sakit ang anak ko. Sobrang natatakot ako. Iniisip ko pa lang ang sakit ng ulo na nararamdaman niya. Sobrang nasasaktan na ako.
Marahan kong inilapag si Rienver sa aking kama. At agad na kinuha ang thermometer.
''Namumula ka anak ah,'' bulong ko. Bago inilagay ang thermometer sa kanyang taenga. Sumisipa-sipa siya at sinisipsip ang kamay niya. Parang wala siyang lagnat kung titignan, ang yabang mana kay Daddy ah, baby.
Marahas akong napabuntonghininga nang lumabas
Related chapters
Whisper of the heart Chapter 46
Devine.''She's the legal wife, Girl...''''He's just using her!''Kumunot nang husto ang noo ko, sa narinig mula sa kabilang mesa. There... I saw a girl, na makapal ang lipstick. Though she looks pretty. I hate her style. Mukhang intrimitidang kabet! Nakakainis talaga ang mga kabet!''Maritess?'' Tinapik ni Sage ang kamay ko.Sinamangutan ko siya. ''Paano kaya nakakatulog ang mga kabet sa gabi no? Hindi kaya nila naiisip na may nasasaktan din silang tao?'' inis sa sinabi ko kay Sage.Bumuntong hininga siya. "Haven't you move on? Hindi ba okay na kayo ni Garrett?''Malumbay akong bumuntonghininga.''Once you accepted a person who once did you wrong. You should forget what he had done...'' Dagdag pa niya.Ngumisi ako sa kanya. A smile with bitterness. Sana nga no? Ganoon kadaling kalimutan ang lahat. Akala ko din dati. Na once were okay, makakalimutan ko ang sakit. Hindi pa pala.Naramdaman ko ang mul
Whisper of the heart Chapter 47
Devine ''Kung plano lang naman akong paikutin, umalis ka na lang.'' Tumayo ako at naglakad paalis doon. Sandali kong sinulayapn si Manang Josie na tila nabigla din sa sinabi ko dahil sa panlalaki ng mga mata nito. ''Hon, what are you talking?'' tanong niya. He opened his arms, kunot na kunot ang noo niya. Na tila hindi makuha ang ibig kong sabihin. Ganoon naman siya magaling sa drama, magaling magpanggap at magkunwari na totoo siya. Bumuntonghininga ako. Isang hakbang muna paakyat sa hagdan ang ginawa ko, bago ko siya sinagot. ''Huwag ka nang mag maang-maangan, I already know your plan. You want a divorse at the right time. Ginagamit mo lang ako. You wanted to hurt me again. Gaano ba kalaki ang kasalanan ko sa iyo, para ganituhin mo ako?!'' Sigaw ko, hindi ko napiglan na kumawala ang mga luha ko. Ang sakit sakit na. Umasa akong magiging maayos na ang lahat, na totoo lahat ang sinasabi niya. Iyon pala. Drama lang. Parte lang ito ng plano niya.
Whisper of the heart Chapter 48
Pinaglaruan ko ang mga daliri ko habang nakaupo sa gilid ng kama. Katatapos ko lang iayos ang kumot ni Rienver. Kalalapag lang sa kanya ni Garrett, siya na kasi ang nagpatulog dahil naligo ako.Hinihila na ako ng antok. Pero hindi pa ako pwedeng matulog dahil basa pa ang buhok ko. May minsan itinataas-taas at winagwag ang buhok ko para sana madaling matuyo. Para makapagpahinga na rin ako ng maaga. May pasok na kasi ako bukas. Naging mabigat ang loob ko nang maalala si Sam. Bukas ay lalapag na sila dito sa Pilipinas, bagay na hindi man lang niya sinabi sa amin ni Sage. Dapat kami muna ang nakaka alam no´n bago ang ibang tao. Pakiramdam ko tuloy parang mas pinagkakatiwalaan pa niya ang ibang tao, kaysa kaming mga matalik niyang kaibigan. Hindi kaya may galit siya sa akin, kaya hindi niya sinabi sa akin na uuwi na siya sa Pilipinas? Ni hindi nga lang niya rin sinabi na may girl friend na pala siya at sa kanila pa sila tutuloy.Napabuntonghininga na lang ako ng
Whisper of the heart Chapter 49
Para akong binuhusan ng yelo nang marinig ang sinabi ni Garrett. Pakiramdam ko ay biglang naputol ang paghinga ko. Wala sa sarili akong napayakap sa sarili ko habang marahan na umuupo. Ito ba ang dahilan kung bakit hindi ko makontak si sage kagabi? Sobrang kinakabahan na ako. Hindi ko alam kung saan ko siya uumpisahan na hanapin. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Paano kung may masamang nangyari sa kanya?``Calm down... honey, kilala ko si Owen. I know hinding-hindi niya pababayaan si Sage...'' malumanay na sinabi sa akin ni Garrett.Lumuhod siya at niyakap niya. ``Paano kung siya mismo ang gumawa ng masama sa kaibigan ko?'' Tuluyang kumawala ang mga luha sa mga mata ko. Sising sisi ako bakit ko pa kasi siya pinayagan na sumama. Kaya ba mabigat ang pakiramdam niyang sumama noon? I thought she might enjoy their trip. Pero ito lang pala ang mangyayari sa kanya.Narinig ko ang pagbuntonghininga ni Garrett. ``Pinapahanap na sila sa mga coastguard ng Isla. Huwag k
Whisper of the heart Chapter 50
Three days had passed pero hindi pa namin nahanap sina Sage. Uuwi na sana kami kahapon pero humirit pa ako ng kahit isang araw pa kay Garrett na agad din naman niyang pinayagan.``What!? Sige pupunta na kami agad diyan.''Napalingon ako kay Garrett. Dahil sa sinabi niya sa tawag. Hindi ko alam bakit bigla akong kinabahan ng husto. Halos mabitawan ko na rin ang hawak kong baso dahil sa panginginig ng aking mga kamay.Napansin ko ang pag-igting ng kanyang panga. Ganoon din ang galit na gumuhit sa kanyang mga mata. Halos wala nang pagitan ang kanyang mga kilay dahil sa pagsasalubong ng mga ito.``A---anong nangyari?'' Paos na tanong ko sa kanya nang makalapit siya sa akin.''We have to go honey. Nakita na sina Owen at Sage.''''A--ano... Ku--kumusta ang kaibigan ko?'' Puno ng kabang tanong ko sa kanya.''She's fine...'' malumanay na sinabi niya. Kaya naman gumaan ang pakiramdam ko. Sobrang excited na akong makita siya. Hindi niya lang al
Whisper of the heart Chapter 51
DevineMainit at nakakakiliti na halik ang nagpagising sa akin sa umaga. Bahagya akong umungol kasabay ng aking pag-inat. Narinig ko ang bahagyang pagngisi ni Garrett kasabay ng kanyang pagbulong.''Good morning, honey.'' malambing na saad niya. Saka niya ako hinalikan sa may batok.Hinaplos ko sandali ang kanyang pisngi, saka ko siya hinarap. Ang gandang gumising sa umaga sa ganitong paraan. Kasama ko ang lalaking pinakakamahal ko. Iyong bawat umagang imumulat ko ang aking mga mata, siya ang una kong makikita. Iyong uumpisahan ko ang araw na yakap niya ang unang magpapasigla sa akin. Iyong umagang halik niya at maiinit niyang haplos, tapos iyong malambing niyang boses ang gigising sa akin. Hindi ko naman hiniling sa Dios ang ganitong bagay. Pero binigay pa rin niya. Napaka-swerte ko dahil sobra pa sa hiniling ko ang binigay ng Dios. Sinong mag-aakalang ang lalaking halos patayin na ako para lang mawala ko sa landas niya ay mamahalin ako ng higit pa sa paraang i
Whisper of the heart Chapter 52
DevinePilit kong binabalewala ang galit na naramdaman ko sa sinabi ni Garrett, na tutulungan niya si Owen na hanapin si Sage. Tutuusin hindi na dapat siya magtiwala sa kaibigan niya dahil sa ginawa niya sa bestfriend ko. Akala ko ba noong nalaman niyang plinano ni Owen na itago ang kaibagan sa Batanggas ay galit siya. But now! What make him change his mind to help him at gagawin pa talaga ang lahat para hanapin si Sage.Mahalaga sa akin ang kaibigan ko, at lahat gagawin ko para maprotektahan siya. If he only knew na binantaan ng Papa ni Owen ang buhay ni Sage. Haist... Nakakainis sila. Nakakainis si Owen. Noon pa man wala na talaga akong tiwala sa taong iyon. Sa dami kasi ng pwedeng makabuntis sa kaibigan ko iyon pa. I never thought that would happened kasi galit din si Sage sa kanya.Isang malakas na buntonghininga ang pinakawalan ko bago tuluyang lumabas ng banyo. Paglabas ko ay nadatnan kong nakaupo sa gilid ng kama si Garrett. Nakapatong ang kanyang mga sik
Whisper of the heart Chapter 53
DevineIlang sandali din akong natulala nang makita ang plane ticket niyang papunta sa Dubai. dahan-dahan akong tumingin sa kanya. Nakayuko pa rin siya at mataman na pinagmamasdan ang kanyang laptop."Tutuloy ka pa rin?" Halos mangingig na ang boses ko sa pagtatanong. Gusto ko siyang pigilan.Pinanood ko siya. Marahan niyang itiniklop ang laptop niya tapos nagpakawala siya ng malalim na buntonghininga. He smiled at me. Sweet, yet I can see the bitterness on it."Hindi naman ako magtatagal honey... Bakit ayaw mo bang umalis ako?" Naroon ang lambing sa sinabi niya.Kung sasabihin ko bang ayaw ko. Hindi na ba siya tutuloy? Pero sabi niya sobrang napaka importante ang meeting na dadaluhan niya sa Dubai.Tipid ko siyang nginitian. I want to say something. Pero hindi ko magawang magsalita dahil na nanakit ang lalamunan ko. Parang hindi ko kakayaning magpigil ng luha. Hindi ko alam kung bakit sa maraming beses siyang umalis. Bakit sa pagkakataong i
Latest chapter
